remember.....สัมผัสรักแห่งหัวใจ

                  MON&NAM(ม่อน&น้ำ) 2. 

         เสียงเพลงดังกะหึ้มทั่วลานขนาดย่อมๆ ผู้คนที่ชายและหญิงเต้นโยกย้ายซายเอวไปมา. การแต่งตัวของผู้หญิง

แต่ละคนชั่งสั้นเหลือกเกิน ใส่กางเกงนึกว่าใส่กอกอนอ(กางเองใน)ทั้งแสงสีแดง ส้ม ฟ้า เขียว เหลือง เยอะเยะ

มากมาย. ทุกคนต่างมีความสูขสนุกสนาน แต่มีเพียงเด็กหนุ่มวัย18นั่งหน้าเครียดอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆ และมีผู้หญิงล้อม

ลอบไปหมดยิ่งทำให้เด็กหนุ่มรำคาญ แต่เพื่อนๆของเขากลับมีความสูข ลูบไล ไปทั่วตัวของผู้หญิง

         # MON(ม่อน) 

      " ไอ้ม่อน แกนั่งหน้าดำคล้ำเครียดทำเพื่ออะไรวะ " ไอ้ปาล์มถามผม อย่างเครียดๆแต่ดูการกระทำของมันสิ นั่ง

จูบลูบไลอีผู้หญิงข้างๆสะ. ทำไมมันไม่พาขึ้นห้องเลยวะ.

        " สันตีนกูนิ ". ผมตอบไอ้ปาล์มอย่างเช็งๆๆ.ก็ไอ้เฮียปาล์มมันต้องการกวนสนตีนของผม

        ". มึงรู้ไหม. ว่าไอ้โรงเรียนการช่าง มันมาตีเด็กโรงเรียนเรา "ไอ้ปาล์มพูดอย่างเครียดๆ และการกระทำก็

จริงจัง มันหักนิ้วดังกรอบแกรบ ทำให้ผู้หญิงที่นั่งข้างๆถึงกลับหน้าเสียเลย --_--#

         ". เออ รู้ มึงไม่เห็นกูนั่งเครียดอยู่นี้ไง ". ผมตอบไอ้ปาล์มอย่างจริงจัง

         " แล้วมึงจะเอาไง ". ไอ้คุณชายปาล์มตอบผม แล้วมันก็เดินออกไปข้างนอกกับคุณผู้หญิงข้างๆ ทิ้งให้ผมนั่ง

อยู่คนเดียว งั้นคืนนี้ผมขอมันละกันนนนน. ผมทิ้งเรื่องการตีกันของนักเรียนช่างไว้ คืนนี้ขอมันชะหน่อยละกัน. กว่าจะ

กลีบบ้านก็ปาไปตีสามกว่าๆละ. ผมโทรให้ไอ้ปาล์มมารับ จะไม่ให้โทรได้ไงละ ก็ผมเมาแอขนาดนี้จะขับรถกลับบ้านก็คง

ไม่ไหว แต่โทรไปเท่าไหร่ไอ้ปาล์มก็ไม่รับ สงสัยยังสนุกกับคุณอรรี่อยู่แน่เลย. ผมเลยเดินไปคอนโดพับ มือขวาคนสนิท

ของผม. พอดีว่าคอนโดมันอยู่ตรงข้างผับ ผมเดินขึ้นลิฟไปชั้น 10 ห้อง 120 กดกริ้ง

        ". กริ้ง ก๋อง. " ผมกดอ๊อด ครั้งที่ 3 ไม่มีเสียงตอบรับใด ครั้งที่ 4

        " เออ. รู้แล้วน่. จะกดอะไรกันหนักกันหนาวะ รู้ไหมว่าคนจะหลับ จะนอน " ผมได้ยินแต่เสียงไอ้พับ ที่อยู่ข้าง

ใน ผมทำให้มันอารมณ์เสียใช่ไหม.

          ". ละ ละ ลูกพี่. ". ไอ้พับเรียกผมอย่างกลัวๆ จะไม่ให้มันกลัวได้ไง ก็มันเล่นด่าผมชะ. น่าถีมมาก

           " เออ. กูขอนอนด้วยคืนนี้. กูกลับบ้านไม่ไหว ". ผมพูด แล้วเดินเข้าไปนอนในโชฟาตัวเดิม ที่ผมเคยนอน

เป็นประจำ อย่าคิดลึกนะครับ. ผมผู้ชายทั้งแท่ง ผมแค่มาผับนี้บ่อยแล้วเมาประจำแค่นั้น.

           ". ลูกพี่นอนหลับฝันดีนะครับ ". ไอ้พับเอาผ้าห่ม. กับหมอนมาให้ผม แล้วมันก็เดินเข้าห้องไปนอนต่อ.

ผมตื่นขึ้น เพราะได้ยินเสียงกุกะในห้องครัว แน่นอนครับว่าไอ้พับเข้าครัวทำอาหารเช้าให้ผมกิน. ผมเดินไปอาบน้ำใน

ห้องน้ำ ทำให้ร่งกายสดชื่นจริง

         " ลูกพี่ตื่นแล้วหรอครับ มาทานข้าวครับ ". ไอ้พับเรียกผมไปกินข้าวด้วย ชึ้งตอนนี้ผมก็กำลังหิวพอดี. ผมกิน

ข้าวกับไอ้พับเสร็จแล้วก็ออกจากห้องมา เพื่อจะกลับบ้าน ไอ้พับบอกว่าจะไปส่งแต่ผมไม่ยอม. ผมได้แต่เดินออกมา

เงียบๆๆ. ผมเดินออกมาได้สักพัก. ผมเห็นเด็กการช่างตีเด็กโรงเรียนผม ถ้าผมไม่ยืนมือเข้าไปช่วยมันคงตายแหงๆ!!!

ผมเลยเดินเข้าไปช่วยมัน พวกมันมีเป็นสิบ. แต่แค่นี้มันไม่หนักมือผมหรอก แค่นี้จิ้บๆ. ผมเตะต่อยกับพวกมันนับชั่วโมง

ทำให้แรงผมหายไปบาง แต่ผมยังสู้มันไหว จะไม่นานได้ไง ก็พวกมันเล่นหมาหมู่เรียกเพื่อนมาเพิ่ม ส่วนไอ้เด็กโรงเรียน

ผมหลังจากที่ผมมาช่วยมันก็หายหัวไปไหนก็ไม่รู้. ตอนนี้สภาพร่างกายของผมย้ำแยสุด.ถึงผมจะตัวคนเดียว พวกมัน

เป็นสิบแต่ผมก็ชนะพวกมัน ภูมิใจจริงๆ ผมสะเปสะปะกลับบ้าน แต่แรงผมกลับไม่มี ดวงตาของผมพรามัวไปหมด. และ

แล้วผมก็หมดสติ แต่ก่อนที่ผมจะหมดสติ ผมเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาผม และช่วยพยุ้งผม

        ". ธะ. ธะ เธอเป็นใคร. มะ มะช่วยฉันทำไม. ". ผมถามเธอออกไป เสียงเข้ม แต่หน้าเธอคุ้นมาก

        ". เป็นนางฟ้าที่มาช่วยนาย "เธอตอบผม ได้กวนสันตีนมาก. แต่ผมก็ไม่ตอบอะไร. เพราะสติของผม ดับวูบ

ลงไป

        พอผมตื่นมาอีกทีก็เห็นสายน้ำ นั่งเช็ดหน้าเช็ดตาให้ผม ทำให้หัวใจของผมเต้นไม่เป็นจังหวะ ตอนนี้ผมคงอยู่

บ้านสายน้ำสินะ และสายน้ำมองผมด้วยสีหน้าตกใจนิดนิด คงกลัวละสิ. ใครเห็นผมก็ต้องกลัวอยู่แล้วเพราะสภาพของ

ผม มันเย่นสุดๆๆ. และสีหน้าผมตอนนี้สิ. ผมเห็นสายน้ำเดินเข้าห้องครัว. และออกมาพร้อมกับข้าวต้มกุ้งสุดหอม

        " กรุณาอย่าเข้าใจผิดนะค่ะพี่ม่อน ที่ฉันไม่โทรไปบอกคาเมลมารับพี่เพราะฉันไม่อยากให้คาเมลเห็นสภาพของ

พี่ตอนนี้ บอกตรงๆว่าเย่นมาก. หน้าก็ช้ำเขียวไปหมด หัวก็แตก. พี่ไปมีเรื่องกับไอ้พวกนั้นได้ไง" สายน้ำถามผมด้วย

สีหน้าจริงจัง. แต่ก็ดีละเหละที่สายน้ำไม่โทรบอกคาเมล เพราะถ้าสายน้ำโทรบอกละก็ ผมคงต้องโกรธเธอแน่!! ผมไม่

อยากให้คาเมลเห็นผมในสภาพแบบนี้จริงๆ

         ". พี่มีเรื่องนิดหน่อย. ". ผมตอบสายน้ำออกไป และผมก็เดินออกจากบ้านของสายน้ำ ผมไม่อยากจะให้สายน้ำถามผมอีก ผมเลยรีบชิ่งออกมา. ผมเห็นแค่สายน้ำมองตามหลังผมออกมาเท่านั้น

                           โปรดติดตามตอนต่อไป. คาเมลชินม่อนน้ำจะเป็นยังไงต่อไป 

                    (อ่านแล้วอย้าลืมคอมเม้นนะค่ะ แค่คุณคอมเม้นรักแรกก็มีกำลังใจเขียนต่อไป)