remember.....สัมผัสรักแห่งหัวใจ

 
 
                   กลุ่มติวกำลังราบลื่น..... แต่ทำไมมันเจ็บละ
          " คาเมล เรื่องกลุ่มติวว่าไง". ฉันมองมายอย่างงงเรื่องกลุ่มติว ติวอะไรอ่. คิดไม่ออกอ่ะ.
          ".ว่าแล้วว่าคาเมลต้องจำไม่ได้ชัวร์ ก็เรื่องกลุ่มติวที่พวกเราคุยกันไว้ไง. ว่าเราจะจัดกลุ่มติวทุกวันตอนเย็นหลัง
เลิกเรียนที่โรงเรียน และตอนนี้เราได้รุ่นพี่แล้วก็คือชิน. พี่โชล. พี่ปาล์ม เกรดเฉลี่ย4.00ตลอด. พี่ชินคาเมลคงรู้จักแล้วใช่
ไหมว่าเป็นใคร มาจากไหน. พี่โชลเป็นเพื่อนรักพี่ชิน แต่ไม่รู้อะไรดลใจพี่โชลถึงมาติวให้เรา. พี่ปาล์มหล่อ น่ารัก สเป็ก
เขาเลย. รู้จักกันทางเฟส อยู่ห้องเดียวกันกับพี่ชิน. แต่พี่ปาล์มเป็นไม่ค่อยพูด ถ้าจะถามพี่แกก็ถามเรื่องที่มีสาระหน่อย"
มายพูด
 
 
         ". ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเรื่องที่มายพูดมาเหมือนได้ขึ้นสวรรยังไงยังงั้น. แต่ไม่รู้ว่ามายเอาข้อมูลพี่พี่พวกนี้
มาจากไหนและมายก็เลือกคัดสรรมาอย่างดีถ้าไม่หล่อ ไม่น่ารัก. สมองไม่ได้ และสุดท้ายท้ายสุดคือ ไม่รวย มายไม่เอา
มาอย่างแน่นอน. แต่พี่ปาล์มนี่ก็เคยเห็นอยู่หรอกนะตอนเปิดเทอมใหม่ แล้วก็เป็นพวกอันธพาล. และที่มีลือกันว่าพี่ปาล์ม
เจ้าของฉายาเจ้าชายรัสติกาลคบกับแม่สาวเสือของโรงเรียนเรา. แต่พี่ปาล์มก็แค่พูดว่า " ยัยอ่อย". แค่นี้ละแม่สาว
เสือกรีดเเทบโรงเรียนแตก. และฉายาพี่ปาล์มยิ่งเป็นที่รู้จักในโรงเรียน. ฉายาของพี่ปาล์มน่ารักดีว่าไหม.
 
          วันนี้เป็นวันแรกที่กลุ่มติวของเรารวมตัวกันเป็นวันแรก. ฉันมานั่งรอทุกคนตั้งแต่เลิกเรียนแต่ไม่เห็นมีใครมาสักคน
เห็นแต่พี่ชินที่กำลังเดินมาทางนี้กับพี่โชล. แต่พอพี่ชินมานั่งโต๊ะตรงข้ามกับฉันพี่ชินก็มองมาทางฉันด้วยความเจ็บปวด
ยังไงอย่างนั้น แล้วพี่ชินก็ไม่พูดอะไรอีกเลย. มันยิ่งทำให้ฉันเจ็บ เจ็บ บรรรยากาศในโต๊ะมาคุมาก. พี่โชลก็นั่งแต่คุย
โทรศัพท์อยู่นั้นแหละหน้าดำคำเคลียดมาก. และไม่มีใครยอมพูดอะไรเลย. พอน้ำเดินเข้ามานั่งในโต๊ะน้ำก็เอาแต่ยิ้มชึ่ง
ผิดกับบรรยากาศเหลือเกิน พี่ชินยิ้มให้น้ำแต่ไม่ยิ้มให้ฉันมันเป็นความสึกว่าเหมือนมีใครเอาหอกแหลมๆๆสักอันมาแทง
ตรงที่หัวใจ
 
           ". ไม่อยากจะเชื่อว่าคนอย่างพี่ชินจะมาติวให้กลุ่มเรา ~~ฮ่า~~~ ". น้ำพูด
 
            ". ต้องเชื่อสิค่ะ น้องน้ำเพราะพี่มาเป็นติวเตอร์ให้แล้วไงค่ะ ไอ้โชล กับไอ้ปาล์มก็มาด้วย"ทำไมพี่ชินกับน้ำ
ถึงคุยกันได้อย่างมีความสูขมีแต่ฉันคนเดียวใช่ไหมที่ไม่มีความสูข. พี่โชลก็เอาแต่คุยโทรศัพท์หน้าดำ
หน้าแดงอยู่นั้นแหละจะคุยด้วยก็ไม่กล้า. พี่ปาล์มก็เอาแต่นั่งอ่านหนังสือหน้าเคลียดเชียว. ส่วนมายก็เอาแต่พูดเรื่องติว
กับพวกรีน. มีแค่ฉันคนเดียวใช่ไหมที่นั่งเหงาอยู่คนเดียว. เหมือนการมาติวหนังสือในครั้งนี้จะเป็นลำบากมากกว่าได้
สาระนะ. ฉันเลยขอตัวเพื่อนๆ กลับบ้านเพราะพี่มอนมารับแล้ว หลังจากที่แนะนำตัวของแต่ละคนเสร็จ แต่พี่ชินนี้สิไม่
มองหน้าฉันเลยไม่ยิ้มให้ฉันเลย. ไม่รู้ไปโกธรอะไรมาก็ไม่รู้. จะถามมายมันก็ยังไงยังไงอยู่หรอ. ขนาดพี่ปาล์มกับพี่โชล
ยังหันมายิ้มให้ฉันก่อนกลับ. พอขึ้นรถพี่มอนก็เอาแต่ฮำเพลงอยู่คนเดียวตลอดจึงถึงบ้านไม่รู้ว่าไปมีความสูขจากไหมมา
ผิดจากน้องสาวคนนี้อย่างลิบลับที่ตอนนี้หน้าเศร้าเหมือนตูดเป็ด ( พูดเกินไป). พอขึ้นห้องก็ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ปุบ
 
It's been said and don Every beautiful thought's been already sung And I guess right now here's another one So your melody will play on and on, with best of 'em You are beautiful, like a dream come alive, incredible A centerfold miracle, lyrical You've saved my life again And I want you to know baby
 
            มาย โทรมาอย่างนั้นหรอ ฉันกดปิดเครื่อง เพราะตอนนี้ฉันไม่อยากจะคุยกับใครทั้งนั้น. ฉันกดปิดโทรศัพท์
และวิ่งลงบันไดมาก็เห็นแต่มอนนั่งกินขนมอยู่ พี่มอนกำลังจะอ้างปากพูดแต่ฉันพูดขึ้นก่อนว่า " ไปข้างนอกแปป". ฉัน
พูดแล้ววิ่งออกมาข้างนอกด้วย. ฉันมานั่งพักสมองที่สวนสาธารนะใกล้บ้าน ดวงตาของฉันร้อนพร้าว มีน่ำใสๆๆไหลออก
มาจากดวงตาาคู่สวยของฉัน ผมของฉันฟูไปหมดหัวของฉันเหมือนรังนกไม่มีผิด. ชึ่งสภาพตอนนี้ของฉันดูเหมือนคนบ้า
โคตร. ลมเย็นๆๆจากบึงข้างหน้า พัดพามาถึงหน้าหน้าฉัน ทำให้บรรยายกาศตอนนี้มันดูเย็นระเยือก ข้้างกายของฉัน
มองไปทางไหนก็เงียบสงบ และแล้วก็มีมือ มือหนึ่งยืนผ้าเช็ดหน้ามาให้ สีและลายของผ้าเช็ดหน้าบอกถึงนิสัยของเจ้าของ
ฉันไม่ได้มองหน้าคนที่ให้ ตอนนี้ฉันไม่อยากจะเห็นหน้าใครทั้งนัน ฉันรู้สึกเหมือนว่ามีคนมานั่งข้างๆฉัน. ฉันจึงหันหน้า
ไปมองคนที่นั่งข้างๆฉัน. ปรากฏว่าเขาคนนั้น คะคือ." พะพี่ปาล์ม!!"  ฉันอุทานเสียงดัง จนพี่ปาล์มหันหน้ามามองหน้าฉัน.
        " พี่ปาล์มมาทำอะไรในที่แบบนี้" ฉันถามพี่ปาล์มด้วยความอยากรู้
        " แล้วน้องคาเมลละมาทำอะไรที่นี้". พี่ปาล์มพูดและหันมามองหน้าฉัน เหมือนย้อนกันเลยแฮะ
        " มาสูดอากาศบริสุธค่ะ ". ฉันตอบปาล์มพรางมองดวงดาวบนท้องฟ้า ที่เสียงระยิบยับไปท้องบริเวณ
         " แล้วทำไมต้องร้องไหละ. ". พอพี่ปาล์มพูดจบฉันถึงกับพูดไม่ออกไม่รู้จะพูดอะไร ฉันได้แต่เงียบ. พี่ปาล์มก็
ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย. ต่างคนต่างเงียบ.  
 
                                
 
                                              พี่ปาล์มคิดอะไรกับคาเมลปะเนีย