remember.....สัมผัสรักแห่งหัวใจ

                             บทที่. 3 จุดเริ่มต้นพี่ชายกับเพื่อนรัก

         ลมเย็นๆๆๆพัดผมสีทองของฉันปลิวสไหวขณะนั่งรอพวกมาย อยู่ใต้ต้นไม้ ฉันจึงหยิบหนังสือเล่มโปรดขึ้นมา

อ่านแก้เช็ง เมื่อวานตอนเย็นรีนส่งข้อความทางไลน์มาบอกว่าจะตั้งกลุ่มติวหนังสือกันและทุกคนในกลุ่มก็เห็นด้ว

        " ไงคาเมลเด็กดีแต่เช้าเลยนะ ". รีนเป็นคนทักฉัน และมายก็เดินมาทักฉัน ฉันบอกมายกับรีนว่าห้ามบอกใครเรื่องที่

         ฉันชอบพี่ชิน และมายกับรีนก็สัญญาว่าจะไม่บอกใคร โมกับชมพู่เดินมาทางฉันและพวกเราก็นั่งคุยเรื่องของผู้หญิงนะ.

         " ไง ". น้ำทักฉันเป็นคนแรกและน้ำก็พูดกับฉันอย่างเป็นมิตร. พอเริ่มเรียนฉันก็เดินกับน้ำ. นั่งโต๊ะเดียวกันกับน้ำ.

ส่วนคนอื่นในกลุ่มก็เดินคู่ใครคู่มัน รีนเดินกับมาย. โมเดินกับชมพู่. ถึงฉันจะเพิ่งรู้จักพวกเพื่อนๆแต่ฉันรู้สึกว่าเรารู้จักกัน

มานานเป็นชาติแล้วแล้วตอนเที่ยงพวกเราจะเข้าห้องสมุดกันทุกวัน ไม่ได้เข้าไปอ่านหนังสืือนะแต่พากันเข้าไปลอกการบ้านรีน

      หลังเลิกเรียนฉันกับน้ำก็ไปนั่งในร้านกาแฟหน้าโรงเรียน น้ำพูดเรื่องตลกให้ฉันฟังมากมาย และน้ำก็เล่าเรื่องที่น้ำ

แอบชอบรุ่นพี่ให้ฉันฟัง แต่น้ำก็ไม่ได้บอกชื่อ. ฉันเลยไม่รู้ว่าน้ำแอบชอบใคร. แต่น้ำเอาจริงกับความรักครั้งมากเลยดู

จากที่น้ำพูดถึงว่าผู้ชายคนนั้นหล่อราวเจ้าชาย แฟนก็ไม่มี. ใจดี. พูดเพราะ. น่ารัก นิสัยดี. เป็นคนดี. และนี้เป็นรัก

ครั้งที่สองของน้ำ น้ำบอกว่ารักแรกของน้ำตอนจบมันน่าเศร้ามาก. น้ำไม่อยากพูดถึงฉันเลยไม่อยากทำให้น้ำเศร้ากับ

เรื่องราวในอดีตอีก ฉันรู้สึกว่าน้ำเป็นเพื่อนรักของฉันจริงๆๆ. และฉันก็ไม่อยากเสียเพื่อนดีดีแบบน้ำไป. น้ำยื่นกระดาษ

สีเขียวให้ฉัน. และให้ฉันเขียนเบอร์โทรศัพให้ และเราก็แลกเบอร์โทรศัพกัน 

           " คาเมล รอนานยัง ". พี่มอนเดินเข้ามาและถามฉัน

          " พี่มอนค่ะนี่เพื่อนรักคาเมลเองชื่อน้ำค่ะ". พอฉันพูดจบน้ำ

ก็ยิ้มให้กับพี่มอน. แล้วพี่มอนก็ยิ้มให้กับน้ำ.

           "พี่มอนน้ำน่ารักใช่ปะละ."ฉันถามพี่มอนเพื่อแกล้งยัยน้ำ

           "น่ารัก  " พี่มอนพูด

           "โอ้!! พี่มอนชมผู้หญิงว่าน่ารักในรอบหลายล้านปี "ฉันพูดเสียงดังเพื่อให้น้ำได้ยิน.

           "ขอบคุณค่ะ". น้ำตอบพี่มอนแล้วก็ยิ้ม แต่ฉันว่าน้ำเขินด้วยแหละ 

           " น้องน้ำให้พี่ไปส่งที่บ้านไหมครับ ". พี่มอนพูด

           " จะดีหรอค่ะ". น้ำตอบพี่มอน. พี่มอนกับน้ำทำเหมือนฉันไม่มีตัวตนเลย

           " งั้นเราไปกันเถอะน้ำ " ฉันพูดบอกน้ำ และน้ำก็พยัคหน้าให้ฉัน ตอนนี้เรานั่งอยู่ในรถเฟอรารี่สีน้ำเงินของพี่

มอน  ฉันกับน้ำเรานั่งคุยกันจนมาถึงบ้านของน้ำ

It's been said and don
Every beautiful thought's been already sung
And I guess right now here's another one
So your melody will play on and on, with best of 'em
You are beautiful, like a dream come alive, incredible
A centerfold miracle, lyrical
You've saved my life again
And I want you to know baby

         " ไม่รับหรอ" พี่มอนถามฉันขณะที่ฉันนั่งอ่านหนังสืออยู่ในรถ ฉันไม่อยากรับเดี่ยวพอฉันอ่านิยายอีรอบของ

มันจะไม่ฟิน ฉันจึงยืนโทรศัพให้พี่มอนรับ.

           " เบอร์แปลก" พี่มอนพูดแล้วก็กดรับ

           " ฮันโลครับ". พี่มอนพูด

          ("_______________". )

          " ฮันโลครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ". พี่มอนพูดและยืนโทรศัพให้ฉัน

         ( ". ใช่เบอร์ น้องคาเมลหรือเปล่าครับ ") ใครวะโทรมาเสียงไม่คุ้นเลย

          ". ใช่ค่ะ. แล้วนี่ใครค่ะ ". อยารู้มากตอนนี้ว่าใครมันบังอาจมารบรวนเวลาคนอ่านหนังสือเนีย

          " ไม่ใช้เขาโทรมาจีบแกหรอคาเมล " เสียงพี่มอนพูดได้น่าถีบมาก ฉันถะลึ้งตาใส่พี่มอนและพี่มอนทำท่าว่างอน

          (" โชล ครับ เพื่อนรักของชินครับ "). อ้าว! แล้วจะโทรมาทำไมเนียไม่ใช่พี่ชินชะหน่อย หรือว่าจะโทรมาจีบเราจริงๆๆอย่างที่พี่มอนพูดนะ. ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะทำยังไงเนีย ่

          ". แล้วพี่โชลมีอะไรไหมค่ะ. ถึงโทรมา ". ตอนไหนจะหยุดพูดฟะ. รู้ไหมว่ามันน่าเบื่อ

          (" ไม่มีครับ แค่โทรมาเช็ดว่าใช่เบอร์น้องคาเมลหรือเปล่าครับ. ฝันดีนะครับบาย") ไปเลยยะไม่ต้องมาบาย แล้วพี่โชลเอาเบอร์ฉันมาจากไหนเนี่ย หรือว่าน้ำจะเป็นคนให้คงไม่ใช่หรอกมั้งแต่ชั่งมันเถอะ

                                       (   ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่ะ )