รักร้ายมนตร์สีดำ

นายนี้เป็นใครกันแน่ทำไมถึงสัมผัสพลังฉันได้ "มีอะไรเหรอ วา"การ์ตูนถามฉันอย่างงงไม่ใช่การ์ตูนแค่คนเดียวคนอื่นๆก็หันมามอง "ไม่มีอะไรเหรอพอดีมีแมลงมาเกาะเสื้อเลยตกใจน่ะ" ฉันแก้ตัวน้ำขุ่นๆไป และกลับมานั่งที่เดิม "นายห้ามบอกเรื่องนี้กับใครเด็ดขาด" ฉันขอร้องเขาเมื่อรู้ว่าเขาสามารถสัมผัสพลังของฉันได้จริงๆ "ฉันจะไม่บอกใคร ถ้าเธอยอมมาทำงานให้ฉัน" นายนี้เป็นใครกันแน่นะไม่เหมือนนักเรียนธรรมๆเลย "นายเป็นใครกันแน่" ฉันถาม ก่อนที่โซระจะยื่นบัตรอะไรบ้างอย่างส่งมาให้ฉัน "อืม...นายเป็น อ่อ เป็นนักสืบสายพิเศษหรอก" ฉันพูดออกมาและขยี้ตาอีกครั้งแต่จะขยี้กี่ทีในบัตรมันก็ยังเขียนเหมือนเดิมทุกอย่าง "จะขยี้ให้ตาหลุดออกมาเลยหรือไง" เมื่อเขาเห็นฉันขยี้ตาอยู่ได้ตั้งนานก็เลยพูดแขวะฉันขึ้นมา "ก็ฉันไม่เชื่อนี้" ฉันตอบอย่างมึนงง เป็นนักสืบสายพิเศษแล้วทำไมต้องเอาฉันไปเป็นตัวช่วยด้วยละฉันแค่มีพลังนิดๆหน่อยๆไม่ได้มีตาทิพย์ที่จะได้เห็นข้อมูลอะไรได้ทุกอย่างน่ะ "แล้วจะให้ช่วยไงอะ" ฉันถามแต่มือก็ยังลูบบัตรไม่เลิก "แค่ช่วยหาอะไรนิดหน่อยก็แค่นั้น" ถึงขั้นต้องให้ฉันช่วยต้องไม่ธรรมๆแน่  "เริ่มเมื่อไร"  ฉันถามแล้วยื่นบัรตคืนเขาไป           "เย็นนี้เลย"