รักร้ายมนตร์สีดำ

หาววววว ทั้งๆที่ฉันชอบอากาศตอนเช้าแท้ๆแต่วันนี่เป็นวันแรกที่ฉันไม่อยากลุกจากที่นอนเลยเพราะอะไรนะเหรอ ตอบง่ายมากเพราะเจ้าบ้าโซระไง หมอนั้นทั้งโทรทั้งแชร์อยู่ได้ทั้งคืนไม่หลับไม่นอนฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว
"ไอวา แกไปมีญาติเป็นหมีแพนด้าตั้งแต่เมื่อไรว่ะ ฮ่าๆขอบตาดำโครตเลย"  ฉันหันไปมองหน้าพี่ชายจอมแสบของตัวเองก่อนจะสะบัดหน้าใส่อย่างไม่สนใจ
"โอ๋ๆ ฉันล้อเล่นน่า ว่าแต่ว่าทำไมขอบตาดำแบบนั้นอ่ะ เมื่อคืนไม่ได้นอนเหรอ"  ฉันหยิบแก้วโกโก้ร้อนขึ้นมาจิบทีหนึ่งก่อนจะหันไปมองหน้าพี่ชายอย่างตายด้าน
"เมื่อคืนฉัน เอ่อ ฉัน ฉันทำรายงานดึกอ่ะ"   ฉันพูดอย่างตะกุกตะกักก่อนจะหลบสายตาพี่ชายตัวเองฉันยังไม่ได้บอกเรื่องที่คบกับโซระเลย จะบอกดีไหมเนี่ยถ้าบอกไปหมอนี่จะมีอาการยังไงนะ
"เอ่อ พี่ ถ้าสมมุติว่า สมมุติเฉยๆนะไม่ใช่เรื่องจริง"  
"เอ่อ รู้แล้วว่าสมมุติว่ามาดิ"  ชิ แค่นี่ก็ต้องทำเสียงรำคาญด้วย
"ถ้าฉันเกิดมีแฟนขึ้นมาพี่จะทำยังไง" 
เพล้ง!!!
พอฉันพูดจบชินก็ทำแก้วที่อยู่ในมือของตัวเองหล่นแตกกับพื้นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ทำให้ฉันตกใจอย่างมากรีบวิ่งเข้าไปเก็บเศษแก้วกับพื้นเพื่อไม่ได้พี่ชายจอมเซ่อของตนเผลอเหยียบเข้า
"เป็นอะไรของพี่เนี่ย!!!" ฉันเงยหน้าตะคอกใส่พี่ชายของตนด้วยความตกใจ ชินไม่เคยเซ่อซ่าแบบนี่มาก่อนเลยนี่นา
"แกมีแฟนเหรอ"  ชินถามฉันด้วยเสียงสั่นๆ ฉันมองหน้าชินเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าไปมา
"ก็ฉันพึ่งบอกอยู่ว่าแค่สมมุติอ่ะ"  ฉันก้มหน้าก้มตาเก็บเศษแก้วต่อ
"แกอย่าพึ่งมีแฟนตอนนี่นะ"  ฉันเงยหน้าไปมองพี่ชายของตนอีกครั้ง ด้วยความสังสัย
"ทำไมเหรอ" ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันจนเป็นปม ทำไมชินถึงทำหน้าจริงอย่างนั้นนะหมอนั้นไม่เคยเป็นแบบนี่มาก่อนเลยนี่นา
"กะ ก็ถ้าแกมีแฟนใครจะดูแลฉันละ" 
"แค่นั้นเองเหรอ"  ฉันยังคงซักไม่เลิกเพราะพี่ชายจอมแสบคนนี่ของฉันอาจจะมีอะไรปิดบังฉันอยู่
"ก็แค่นั้นแหละ เอาเป็นว่าตอนนี่แกอย่าพึ่งมีใครก็แล้วกัน"  ชินพูดพร้อมทั้งลูบหัวฉันอย่างเอ็ดดู
"อืมๆ"  ขอโทษนะพี่ที่ฉันต้องโกหกแต่ฉันรักเขาจริงๆ  ฉันจะทำยังไงดีนะถ้าชินรู้เรื่องที่ฉันคบกับโซระชินคงโกรธมากแน่ๆเลย แต่ฉันรักนายนะโซระอุปสรรคแค่นี่ต้องผ่านไปได้แน่นอนสำหรับฉัน