ยัยขี้กลัวกับนายลาเต้ C.

9.3

เขียนโดย แฟรลาต้า

วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.12 น.

4 ตอน

10 วิจารณ์

8,421 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 15.52 น. โดย เจ้าของนิยาย

2) การไถ่โทษ แต่ฉันชอบจัง!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เช้าต่อมา

แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง มันทำแยงตาของ ฉันมองไปรอบๆแล้วก็ไปเจอผู้ชายคนหนึ่งนั่งฟุบหลับอยู่ตรงขอบเตียงแล้วจับมือฉัน -____-!!! หมอนี่คือใครกัน?มันมาข่มขืนหรือเปล่า? นายกล้ามาก !!!

"ไอ่โรคจิต!!!ตื่นเดี๋ยวนี้ นายบังอาจเข้าห้องฉันมานายตายแน่!!" ฉันพูดพลางเอื้อมมือหยิบสิ่งของที่อยู่รอบๆตัวแล้วปาไปตรงหมอนั่น

"โอ๊ยๆ!! เธอทำบ้าอะไรเนี้ย" หมอนั่นลุกขึ้น

"ฉันจะฆ่านายไง" ฉันพูดก่อนลุกขึ้นแล้วมาทุบตีร่างกายนาย -3- แต่จะว่าไปก็หล่อนะแต่เสียดายเป็นโรคจิต!!

"เห้ย!!ฟังฉันก่อนเข้าใจอะไรผิดแล้ว" หมอนั่นพูดจบก็รีบพลักฉันให้เข้าไปใกล้กับกำแพงแล้วเอามือปิดปากฉัน

"อ่อยอันเอี๋ยวอี้ะ(ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ)"

"เข้าใจผิดไปกันใหญ่แล้ว ก็เมื่อวานเธอฝีนร้ายกรี๊ดลั่นห้องฉันอยู่ข้างห้องเธอเลยมาดูว่าเธอเป็นอะไรหรือเปล่า พอฉันจะไปเธอก็บอกว่าอยู่เป็นเพื่อนเธอก่อนฉันก็เลยอยู่ จำได้ไหมมอคค่า?" ฉันนึกถึงเรื่องเมื้่อวาน-0- อ๋อ!!! ฉันได้แต่ส่งรอยยิ้มไปให้ลาเต้

"=0= เอ่อ.... ฉันขอโทษละกันนะ นายรีบๆกลับห้องได้แล้ว" ฉันพูดก่อนจะพลักลาเต้แต่ทว่า....ลาเต้ก็เพิ่มแรงพลักฉันมาแนบกับกำแพง ก่อนจะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ *0* หล่อค่ะหล่อใบหน้าขาวใส ใครอะไรไม่รู้หรอเป็นบ้าเลย ตึกตัก!! ตึกตัก!! หัวใจฉันเต้นแรง เมื่อลาเต้โน้มใบหน้าของใสมาใกล้ใบหน้าของฉัน

"ไม่คิดจะขอบคุณ หรือ ขอโทษหน่อยหรอครับ? ^^"

"เอ่อ... งะ..งั้นฉันขอโทษนะT^T อย่าทำอะไรฉันเลย ฉันมันเลวไม่ดีที่ทำร้ายนายแบบนั้น" (โอเว่อร์ชิบ=__=)

"ฉันจะไม่ทำเธอต่อเมื่อเธอจะไปส่งฉันที่โรงเรียน" -0- โรงเรียนนายอยู่ไหนฉันจะรู้จักไหมเนี้ย ถ้าโรงเรียนนางอยู่ต่างจังหวัดฉันก็เสียการเรียนสิ-___-

"เอ่อ..." พอได้ยินแบบนั้นลาเต้ก็โน้มมาใกล้ขึ้นอีกและใกล้อีกจนไม่ถึง2เซนแล้วเนี้ย โอ๊ย !!เลือดกำดาวจะกระฉูดดดด-///-

"โอเคๆ ฉันไปส่งนายก็ได้ รีบไปอาบน้ำนะ" ฉันพูดก่อนจะพลักลาเต้ออกไป แล้วรีบวิ่งในห้องน้ำ -___- ฉันจะทำไงดีเนี้ย พูดไปอย่างนั้น ซวยแน่ ถ้าเกิดหมอนั่นลากฉันไปกระทำชำเรา ฉันจะทำไงดี? เฮ้อ!ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อย ปิ๊ง! อยู่ก็มีแผนการผุดขึ้นมา แค่แอบออกไปหมอนั่นก็คงไม่รู้สินะ >__< มอคค่าเธอฉลาดมากกก (เหมือนคนบ้าชมตัวเองเนี้ย55)

เมื่อฉันทำธุระเสร็จฉันก็รีบหยิบกระเป๋าแอบย่อง และย่อง แอ๊ด!! เสียงเปิดประตู ฉันโพล่หน้าออกไปดู เห็นลาเต้ยืนพิงกำแพงอยู่

"รีบๆออกมาวซะเถอะ" ลาเต้พูดก่อนหันมามองฉัน

"อ่า...อื้มไปกันเถอะ" ฉันพูดจบก็เดินนำลาเต้แล้วลาเต้ก็รีบเดินตามมาแถมยังคว้ามือฉันไปจับเฉยเลย

"นี่!!นายลาเต้"

"หืม...อะไรหรอครับ" ลาเต้พูดด้วยเสียงอ่อนหวานแล้วกันมายิ้มให้ฉัน รอยยิ้มนั่น มือที่อบอุ่น ฉันชอบจังเลย>< ไหนๆก็นะขอจับมือแบบนี้ละกัน....

ติชมด้วยน้าาา ไม่รู้สนุกหรือป้าว ชอบไม่ชอบบอกมาได้นะ