Diary Love บันทึกรักไว้ในความทรงจำ

ณ บ้านฉัน
"แก้ว แกจะเข้าหาพี่อัทธิ์ยังไง " มิ้นที่เพิ่งออกจากห้องน้ำถามขึ้น
" ฉันไม่แน่ใจ ฉันกะว่าจะไปทำงานที่บ้านเขาแต่เขารับสมัครแค่คนขับรถ ไม่มีแม่บ้าน"
ฉันทำหน้าบอกบุญไม่รับ (╯﹏╰)
" เอ้อ ! " มิ้นอุทานขึ้น
"เป็นอะไร" ฉันละสายตาออกจากกล้องตัวใหม่
"แกพอจะมีวิก ผ้ารัดอก  ม่ะ"
ฉันพยักหน้าก่อนลุกไปหยิบของพวกนั้น แล้วมากกองตรงหน้ามิ้น
"แกทำเป็นลืมตอนปี1 ฉันเคยแสดงละครของคณะเป็นผู้ชาย ฉันก็ต้องมีอยู่แล้ว แล้วจะเอาไปทำอะไร" ฉันนั่งลง
" แกต้องปลอมตัวเป็นผู้ชาย" ฉันรีบถอยออกห่างแล้วส่ายหน้า
" แกต้องทำแกมีสิทธิ์ แล้วน่ะ มานี่ " ม่ายยยยยยยT^T
 ตอนนี้ฉันอยู่ในคราบผู้ชาย(แต่ฉันเป็นผู้หญิงอยู่น่ะ)
" แก เท่ห์อ่ะ แต่เสียจุดเดียว ขาวไป แต่ช่างเถอะ หล่อแล้ว "
มิ้นจับตัวฉันหมุน เพื่อสำรวจ
" แต่ที่จริงไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้น่ะไปสัมภาษณ์ตรงๆ คงไม่มีเรื่องมีราวมากหรอก " ฉันพูดพลางดูตัวเองในกระจก
"แกไม่รู้อะไรแม่ของพี่อัทธิ์อะไรของแกเนี่ยเกลียดนักมากจนเข้าไส้เลย ที่พี่อัทธิ์มาเป็นดาราแบบนี้ได้ แม่เขาค้านหัวชนฝา " มิ้นทำหน้าเบื่อโลก
"แล้วทำไมแม่เขาถึงให้พี่อัทธิ์เป็นดาราล่ะ "ฉันถามอย่างสงสัย?
"ก็เมื่อก่อนอ่ะพี่อัทธิ์เป็นมหาเศรษฐีมาก่อน แม่ของพี่อัทธิ์ไปมีสามีใหม่ พอต่อมา พ่อใหม่ทำธุรกิจ แล้วเจ๋งก็เลยไม่มีเงิน จึงให้พี่อัทธิ์เป็นดารา " ขณะที่มิ้นพูดฉันก็จดเอาไว้คร่าวๆ
"แล้วทำไมแม่พี่อัทธิ์ถึงเกลียดนักข่าวล่ะ? "ตาฉันพูดบ้าง
"ก็เพราะ ......." มิ้นยังพูดไม่จบเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
"ใครค่ะ " ฉันตะโกนออกไป
"แม่เองลูก " สิ้นเสียงฉันก็หันมามองหน้ามิ้นเพราะฉันยังไม่ได้เปลี่ยนชุด ถ้าเเม่รู้ว่าฉันแปลงเพศ มีหวังตายกับตาย T^T
"สักครู่ค้า "ฉันตะโกนออกไปแล้วรีบเปลี่ยนเป็นชุดนอนทันที
แล้วเดินออกไปเปิดประตู
"มีอะไรหรือป่าวค่ะแม่ " ฉันผ่อนหายใจออกอย่างแผ่วเบา
"แม่เอานมมาให้ "
"ขอบคุณค่ะแม่ " ฉันยื่นมือมาหยิบแก้วนม
"รีบๆนอนกันน้ะจ้ะ " ฉันพยักหน้าแล้วปิดประตู
"เพราะแกคนเดียวน่ะมิ้น ฉันเกือบตายแล้ว "
ฉันบ่น
"เหอะน่า รีบนอนเถอะแกต้องหล่อแต่เช้า " มิ้นตบบ่าฉัน
ขอให้พรุ่งนี้โชคดีด้วยเถอะ