อยากให้เธอได้ยินเสียงในหัวใจ

9.4

เขียนโดย Fonhihi

วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 21.09 น.

  11 ตอน
  5 วิจารณ์
  16.66K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 10.31 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) JACK!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

กิ๊งงงงง กิ๊งงงงง เสียงนาฬิกาปลุกตั้งขึ้นน เช้าแล้วหรอเนี่ยย วันนี้เป้นวันแรกที่ฉันต้องไปเรียนโรงเรียนเซนต์จอร์จด้วย ไม่อยากไปเลยT^T  ฉันอาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดฟอร์มของเซนต์จอร์จ สีเชิ้ตแขนยาวสีขาวมีเสื้อกั๊กสีดำพร้อมเน็ตไทร์สีดำเสื้อคลุมสีเทา กระโปรงยาวประมานสามครื้บ สั้นจัง ถุงเท้าสีดำเกือบถึงเข่า ร้องเท้าพละสีขาว ชุดน่ารักจังฉันชอบ><

"แต่งตัวเสร็จแล้วหรอลูก"แม่ถามฉัน

"ค่ะ เอ่อพ่อล่ะค่ะแม่?"พ่อไปไหนน่ะฉันไม่เห็นพ่อเลย

"อ๋อ วันนี้พ่อมีประชุมแต่เช้าก็เลยต้องรีบไป แพรก้รีบไปเรียนสิ เดี๋ยวสายน่ะ วันแรกซะด้วย"

"ค่ะ แม่ แพรไปน่ะค้ะ สวัสดีค่ะแม่^^"ฉันเดินออกมาพร้อมขึ้นรถส่วนตัวโดยที่มีคนขับรถไปส่งถึงโรงเรียน

  ณ โรงเรียนเซนต์จอร์จ

โรงเรียนติดหนึ่งใน5ของเมืองออตตาวามีแต่นักเรียนที่เกรดAกันทั้งนั้น รวมถึงฉันด้วยซินะ คิคิ

"แพรรี่ มาถึงแล้วหรอ?"

"อ่าวน้าปีเตอร์ ^^"

"เป็นไงบ้างโรงเรยีนของน้าใช้ได้มั้ยย"ใช้ได้มากเลยล่ะค่ะ

"แพรชอบมากเลยล่ะค่ะ"ฉันโกหกจะตกนรกมั้ยเนี่ย

"งั้นแพรเดินตามน้ามา เดี๋ยวพาไปห้องเรียน"ฉันเดินตามน้าปีเตอร์ไปมีแต่คนมองมองกันทำไมไม่เคยเห็นคนสวยกันหรอย่ะ!!!

"ถึงแล้วนี่ห้องเรียนของแพร น้าไปก่อนน่ะ"แล้วน้าปีเตอร์ก็เดินจากฉันไป โอ้ยยยแล้วฉันจะคุยกับใครล่ะไม่เห้นมีใครน่าคุยเลยซักคนนน ฉันเลยเดินไปในห้อง

"เราขอนั่งด้วยคนน่ะ"ฉันบอกกับเธอคนนั้นที่น่าตาดีมาก แต่ดูเชิงหยิ่งจัง

"ได้สิ ที่เราว่างพอที^^"ไม่หยิ่งนี่น่า ฉันมองเธอผิดไป

"ขอบใจน้ะ:)

"เธอเป็นเด็กใหม่ที่เป้นหลานของผู้อำนวยการใช้ม้ะ?"ข่าวไวจังน้ะ ฉันดังขนาดนั้นเลยหรอเนี่ยย><

"อ๋อใช้จ้ะ ^^"

"แล้วเธอชื่อไรล่ะ"

"ฉันชื่อแพร์รี่ เรียกแพรเฉยๆก็ได้น้ะ^^ เธอล่ะชื่อไร?"

"ฉันชื่อแวร์รีจ้ะ"ฉันว่าน่ะคนในห้องก็มีแต่แวร์รี่นี่แหละที่ฉันคบได่ นอกนั้นก็ถือตัวกันจังน้ะ ฉันเป็นถึงหลานสาวแท้ของเจ้าของโรงเรียนน่ะย่ะ ยังจะมามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นอีกกก

"ยินดีที่ได้รู้จัก เธอนิสัยดีจัง"

"ขอบจัยน้ะ ^^ เธอเป็นเพื่อนใหม่ของฉันแร้ววว"เอ่อออ มีฉันเป็นเพื่อนใหม่น่าดีใจมากก ดูเธอสิ เอามือของฉันไปกอด

"แล้วข้างๆฉันล่ะคัยนั่งหรอ โต๊ะมันมีสามตัวนี่น่า?"

"อ่อ เดี๋ยวเธอก็รู้ แล้วอย่าตะลึงล่ะ 0-0"ทำไมฉันต้องตะลึงด้วยล่ะ

"นั่นไง คนนั่งข้างเธอเดินมาแล้ว"ฉันกวาดสายตาออกไปข้างนอกห้อง ฟิน!! นี่ฟินนี่น่าาา

"ฟินหรอ?"

"ฟินที่ไหนล่ะ นั่นแจ๊คฝาแฝดฟิน><"ห้ะ ฝาแฝดของฟินหรอเหมือนกันมากกก ฉันแยกไปออกเลยอ่ะ

"สวัสดีคับ^^"แจ๊คเข้ามาทักฉันพร้อมกับนั่งลงข้างๆฉัน ดวงตาของเขาช่างน่าหลงใหล ปากเรียว หน้าเรียว จมูกโด่ง ขาวเนียนใส สูงโป่ง เหมือนฟินมากกก

"คะ..ค่ะ^^"

"เด็กใหม่หรอคับ?"

"ค่ะ ^^"

"เธอชื่อไรล่ะ"

"ฉันชื่อแพร์รี่ แล้วนายล้ะ^^"ฉันตอบแจ๊คพร้อมกับยิ้มหวานให้เขา แจ๊คนิสัยต่างกับฟินมาก แจ๊คนิสัยน่ารักจังง>< แวร์รี่มองฉันด้วยสายตาประกาย 555 อิจฉาฉันหรอ

"แจ๊ค ^^"

"นี่ ก้รู้จักกันแล้วน้ะ แจ๊คคือเพื่อนสนิทของฉันเองแหล้ะ"เพื่อนสนิทหรอก็ไม่บอกกันเลย

"อ่อออ"อาจาร์ยมาแล้วววววว

"นักเรียนทุกคน วันนี้ห้องเรามีเด็กใหม่มาน่ะ แพร์รี่เชิญมาแนะนำตัวจ่ะ^^"

"สวัสดีเพื่อนทุกคน ฉันชื่อแพร์รี่เรียกสั้นๆว่าแพร ยินดีที่ได้รู้จักทุกคน้าาา^^"

หลังจากนั้นคุณครูก็สอน เที่ยงแล้วเย้!!

"แพร แวร์ ไปกินข้าวกันเถอะ^^"

   โรงอาหาร

ฉันซื้อข้าวมานั่งกับแวร์รี่และแจ๊ค

"ขอนั้งด้วยคนน้ะ"ฟินนี่!!

"อ่าว นี่แกไม่ไปนั่งกับเพื่อนแกล่ะ"แจ๊คถามฟิน

"ไม่ ฉันอยากมานั่งกับแพร"ฟินมองหน้า ฉันหลบตาเขา ไม่อยากเห็นหน้าเลยเห็นแล้วใจสั่น

"นี่แกรู้จักแพรด้วยหรอ?"

"รู้จักสิ รู้จักก่อนแกอีก"

"พอเถอะ กินข้าวกัน^^"แวร์รี่ตัดบท หลังจากที่เราสี่คนกินข้าวเสร็จ

"นี่แพรฉันต้องไปหาครูที่สมุดกับแจ๊คน่ะ เธออยู่กับฟินก่อนน้ะ แล้วเจอกันที่ห้องน่ะจ้ะ"ทำไมต้องทิ้งให้ฉันอยู่กับฟินด้วยล้ะ T^T

"นี่เธอจะยืนเอ๋ออีกนานมั้ย เธอไม่รู้สิน้ะว่าฉันสาวเยอะขนาดไหน ฉันว่าเธอไปอยู่กับฉันที่สวนหลังโรงเรียนเถอะ"เยอะหรอ ฉันกลัวตายแหล้ะย่ะ อีตาฟินใจร้าย ต่างกับแจ๊คจัง

"รู้แล้วน่าาา" ถึงแล้วสวนหลังโรงเรียนฉันเดินไปนั่งม้าหินอ่อนข้างๆน้ำพุ ลมสบายดีจัง

"ชอบล่ะ สิยิ้มไม่หุบ"

"ก็ใช่ ฉันชอบสวนหย่อม"

"ไม่น่าล่ะ บ้านเธอมีแต่สวนตอนแรกฉันคิดว่าเธอเป็นคนสวนซะอีก"อีตาบ้า หาว่าฉันเป้นคนสวนหรออ!!!

"นี่นาย ปากดีจังน้ะ ไม่เห็นเหมือนแจ๊คเลย"

"แจ๊คน่ะหรอ ไอแจ๊คมันเป็นตุ๊ดมันถึงอ่อนโยนเหมือนผู้หญิง"ไม่ใช่หรอกย่ะ

"ไม่หรอก แจ๊คหล่อจะตาย><"

"ขอบคุณที่ชม"

"ฉันไม่ได้ชมนาย"อีตานี่มันต้องเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ

"เอ้า แจ๊คน่าตาเหมือนฉัน ชมมันก็เหมือนชมฉัน"

"งั้นฉันขอถอนคำพูด"

"แล้วแต่เธอ"ชอบกวนปราสาทฉันจิงๆ แล้วฟินก้พาฉันไปส่งที่ห้อง ทุกคนมองฉันซุบซิบนินทาทอะไรกันก็ไม่รู 'นี่แก ดูสิควบสองคนเลยน่ะตอนเช้าก็แจ๊คตอนบ่ายก็ฟิน'ฉันเบื่อจิงๆกับคำนินทา

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา