My Princess กว่าจะได้รักยัยเจ้าหญิง
เขียนโดย เจ้าหญิงลั้นลา
วันที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 18.19 น.
แก้ไขเมื่อ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2557 21.02 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) พระมหาจักรพรรค
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ~~~~~3วันต่อมา~~~~~~
"พี่ลูคัสไปกันเถอะเดี๋ยวเสด็จพ่อรอนาน" ฉันยืนเรียกพี่ลูคัสที่เเต่งตัวเสร็จเเต่ไม่ยอมออกมาสักที่ สงสัยตั่งใจจะหลบหน้าเสด็จพ่อเเน่ๆๆ
"ไปในงานก่อนเลยเดี๋ยวพี่ตามไป"พี่ลูคัสตะโกนออกมา
"ค่ะงั้นเราเงอกันที่งานน่ะค่ะ"
"ปริ๊นเซสคาร่าได้โปรดเดินเข้างานกับหม่อนฉันด้วยเถอะ" สะเสียงนี้มัน 0o0 ฟรานซิส
"ไม่!!!! "
"โถ่กระหม่อมเเค่เดินเข้างานเองหม่อมฉันว่าจะพาพระองค์ไปรูจักกับพ่อเเม่หม่อมฉันซะหน่อย" จริงสิถ้าเราเข้างานรไปกับฟรานซิส เราก็มีโอกาศรู้ความสัมพันธ์ของฟรานซิสกับจักพรรค์โฟเวอร์เตอร์ ไทน์นายได้ >_<
"ได้สิ^___^" ยิ้มเจ้าเลห์
"อ้าวไอ้เเสบมาจนได้น่ะ^___^"จักพรรค์ ไทน์นายทักทายฟราน์ซิสอย่างสนิทสนม
"อืม "
"นี้เมีย!!เเก่หรอสวยดีนิ^___^ฉันเป็นพ่อของมันยินดีที่ได้รูจัก"
"ยินดีเช่นเพคะพระองค์ เเต่หม่อมฉันไม่ใช่"
"อ้าวเเฟรนเนียวมานี้มาดูไอ้ลูกชายตัวเเสบพาเมียมาเปิดตัวเร็ว" ก่อนที่ฉันจะปฎิเสธิว่าฉันกับฟรานซิสไม่ใช่ภรรเมียกันอย่างที่ท่านคิดเเต่ท่านก็ตัดบทไปเรียกมเหสีแฟรนเนียวเเทน =___=#
"ใครเพค่ะว่าที่ภรรยาในอานาคตของลูกเรา^___^" พระมเหสีที่ดูสง่างาม สุขุมเเละใจดี เเต่ต่างจากฟรานซิสมากที่ใจร้อน เเละชอบการเอาชนะ
"คนนี้น่ะหรอจร้^____^สวยจังเลยน่ะสมเเล้วที่จะเป็นว่าที่ภรรยาในอานาคตของฟรานซิส" ทุกคนไม่ฟังฉันพูดเลยว่าความจริงฉันเป็นเเค่น้องสาวของคนที่เขาเกลียดไม่ใช่ภรรยาอย่างที่ทุกคนคิด นี้!!!ฉันเป็นนางเอกของเรื่องนี้น่ะให้พูดบ้างสิT^T(น้อยใจ)
"ฟรานซิสบอกคนอื่นไปสิว่าเราไม่ได้มีอะ อะ อ้าว หายไปไหนอ่ะ"
"ฟรานซิสหรอเเม่เห็นเดินออกไปข้างนอกน่ะ มะเดียวเเม่จะเล่ารายละเอียดของลูกชายหัวเเก้วหัวเเหวนให้ฟัง>_- " เเหล่มเข้าทางเลย
.......................................................................
หลังจากที่ได้พูดจากับพระมเหสีท่านบอกว่าฟรานซิสเป็นคนที่ไม่ค่อยสุงสิงกับใครเเละยังเพย์บอยตัวพ่อพอๆๆกับพี่ลูคัส(หน้าหม้อเหมือนกัน)เเต่ฟราน์ซินเป็นคนที่คบใครได้ไม่นานคบนานที่สุดเเค่ 3 วัน เเละนายนั้นมักก่อปัญญาไม่เว้นวัน จักรพรรค์เรือยส่งตัวเขามาเรียนที่นี้
..........................................................................
"เจ้าหญิงอันเป็นที่รักของหม่อมฉัน" เฮ้ยยย!!!องค์รักษ์มิติเกลนิมาไงอะT^T
"ทำไมองค์หญิงอันเป็นที่รักถึงทำหน้าบอกบุญไม่รับอย่างงังล่ะครับ" ก็เห็นหน้านายนั้นเเหละฉันอย่ากจะเเขวนคอกับเส้นขนมจีน -_____- มิติเกลเป็นองค์รักษ์ที่อยู่กับพวกฉันมานานคอยรับใช้ทุกอย่าง ส่วนที่ฉันเห็นหน้ามิติเกลเเล้วจะอ้วก เพราะเจอที่ไรป้อนคำหวานมาเเล้วปวดหมอง
"เสด็จพ่อกับเสด็จเเม่หละ"
"ท่านทั้งสองติดงานเลยส่งกระผมมาเเทน"
~~พรึบ~~พรึบ~~~~พรึม~~~~
"เฮ้ยใครปิดไฟน่ะo00" ------>เสียงทุกคนในงาน
"กรีดดดดดดดดดดดด>_< Zzzzzzzzzzz" ไฟทั้วห้องได้ดับลงฉันรู้สึกว่ามีคนมาจับฉันจากด้านหลัง เเละเสียงสุดท้ายที่ได้ยินคือเสียงของมิติเกล ก่อนที่โลกมันจะมืดลงไปหมด
"องค์หญิงงงงง"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ