My Princess กว่าจะได้รักยัยเจ้าหญิง

                 "พี่ ลูคัส"

               "พี่ว่าเเล้วมันเเปลกๆๆเลยตามมาดูเเล้วมันก็จริง"พี่ลูคัสเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อฟรานซิส

             ผลัววว ฟรานซินโดนพี่ลูคัสต่อยไปอีกหมัด

            "แล้วไงว่ะ" ผลัวว ฟรานซิสต่อยพี่ลูคสกลับ

          "เเก!!น้องหญิงเราก็รู้ว่าพี่กับไม่ถูกกันเเล้วเเล้วมาอยู่กับมันทำไม่ฮะ!!" พี่ลูคัสที่กำลังโกรธกระชากแขนฉันอย่างเเรง

          "โอ๊ย!!"

         "เป็นอะไรไม" ฟรานซิสจับเเขนที่ถูกกระชากมาดูอย่างทะนุทะถนอม

        "ปล่อยน้องฉันเดี๋ยวนี้น่ะ" ชึก (เสียงลาก) ตุ๊บ "โอ๊ย" ฉันร้อยขึ้นเเรงที่มากเกินไปของพี่ลูคัสทำให้ต้อนนี้ก้นอันงามๆๆของฉันจำลงกับพื้นอย่างเเเรง

        "น้องหญิงo0oพี่ ขอโทษ" พี่ลูคัส

         "คาร่า" เสียงทุกคน(มาตอนไหน??)

       "พอ!!พวกแกจะมีเรื่องชกต่อยกันจนตายก็ช่างฉันจะพาคาร่าไปห้องพยาบาล" พี่ดร๊าฟ เข้ามาช้อนตัวฉันอย่างเเผ่วเบา หน้าที่ซึ่มไปด้วยน้ำตาที่หลั่งใหลออกมาโดยที่ฉันไม่รู้ทำไม อกของพี่ดร๊าฟที่เเสนอบอุ่นจนทำให้ฉันอย่ากหลับตาลง เพื่อเรื่องที่เกินขึ้นมันเป็นเพียงเเค่ฝัน

  ห้องพยาบาล

     "พื้นเเล้วหรอ" พี่ดร๊าฟพยุงฉันขึ้น

    "นี่พี่ดร๊าฟเฝ้าหญิงตลอดเลยหรอค่่ะ"น่าน้อยใจจังที่พี่ลูคัสไม่มาเฝ้าฉันเเถมส่งเพื่อนมาเฝ้านายนั้นก็ไม่มา  พี่ดร๊าฟทำท่าครุนคิดก่อนตอบ

    "อืม พี่เป็นห่วงเราน่ะ เป็นห่วงมากๆๆ" คำพูดที่พี่ดร๊าฟพูดเหมือนซ่อนความรู้สึกบ้างอย่างอยู่

   "แล้วพี่ลูคัสหละค่ะทำไมไม่มาเฝ้า ทั้งๆๆที่ฉันเป็นน้องของเขาเเท้ๆๆ" 

   "คาร่า......พี่...พี่ชอบเราน่ะ ชอบตั่งเเต่เเรกเห็น อย่ากจะครอบครองคาร่าเพียงคนเดียว" พี่ดร๊าฟพูดท่าท่างสั่นๆๆต่างไปจากทุกที่ที่เป็นคนสุขมใจเย็น

  "พี่ดร๊าฟ พี่ เป็นไรไปอะค่ะทำไมทำหน้ากลัวขนาดนันหละคาร่ากลัวT^T"

  "คาราเป็นเเฟนพี่น่ะ" พี่ดร๊าฟเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆๆ

 "ฮือออๆๆ พี่ดร๊าฟคาร่ากลัวT^Tช่วยด้วย ฮือๆๆๆช่วยด้วย" ฉันร้องอย่างสุดเสียง