The Angle เเค้นนี้ต้องชำระด้วยรัก
เขียนโดย 
ทิวลิปสีฟ้า
วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 22.30 น.
แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 22.20 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ยินดีเช่นกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉับ ฉับ ฉับ !
โอ้ย รำคาญ !ฉันกำลังตัดหญ้าคิดว่าตัดไปยังไงก็ไม่ได้ประโยชน์บวกความรำคาญเลยหยิบมันขึ้น
มาซะเลยถอนรากถอนโคลนไปเลยขึ้นอะไรนักหนา ไม่มีประโยชน์ หลังจากนั้นฉันก็ไปพรวนดิน
พรวนมันทำไมไม่รู้ ทำร้ายดิน ! เกิดมาไม่เคมีใครใช้ฉันหนักขนาดนี้มาก่อนเลย T^T
เเฮก เเฮก เเฮก
เสียงหอบฉันเองเพราะตอนนี้กำลังตักน้ำตกไปให้อีตาบ้าอาบ เด็กกว่าฉันเเท้ๆ สั่งอย่างกับหมูกับ
หมา ''เดี๋ยวก่อน เอาไปเทที่เดิม ฉันไม่อยากอาบน้ำตกเเล้ว !'' ฉันกำลังเอาน้ำไปใส่กอไผ่ก็บอก
ฉัน เทมันกลับที่เดิม อะไรเนี่ย ตาบ้า ! TT TT
'' นี่ไม่ต้องมาบ่นฉันในใจเลยนะ !''
''..'' อึ้งค่ะรู้ได้ไงว่ากำลังบ่น
'' ไม่ต้องอึ้งว่าฉันรู้ได้ไงไปสักทีรำคาญเส็จเเล้วมาจัดของบนนี้ต่อนะ''
โอ้ยจะจัดไรนักหนา <อยากบอกนะเเต่คิดดีๆไม่ดีกว่า
''อยากด่าฉันใช่มั้ย ไม่ต้องมาเเอบด่าในใจ บอกให้ไปทำงาน !!!!''
''ดะ..เดี๋ยว เรียนจบไรมาอ่ะ ?''ฉันถามเพราะความสงสัย(สงสัยจริงๆ)
'' จิตวิทยา ทำไม บอกให้ไปไม่ไปอีกดื้อด้าน''
ว่าเเล้วทำไมมันรู้ โอ้ยไปก็ไป ฉันจึงรีบ(รีบจริงๆ)เอาน้ำไปเทใส่ที่เดิมเเละวิ่งขึ้นมาจัดของโดยมีอี
ตากอไผ่สั่งการอยู่ สั่งโน้นสั่งนี้อยู่ได้ ชิส์!
''เข็นตู้นี้ออกไปฉันอยากชมวิว'' <คุณ...อยากชมวิวไรตอนนี้เเต่ก็เถียงไม่ได้เพราะต้องรับภาระอัน
หนักอึ้ง(หนักอึ้งจริงๆ)เลยต้องมาเข็นตู้อันใหญ่โต ซื้อใหญ่ไปไหนเนี่ยหนักก็หนัก
''ฮึบ !'' เสียงฉันที่เข็นตู้ออกไปเเล้ว
'' เดี๋ยว เปลี่ยนใจเเล้วเอามาวางเหมือนเดิมเกะกะ''กอไผ่สั่ง
''หาาา ! ตะ..เเต่พึ่งเข็นมะกี้เองนะ=[]=''
''ไป สั่งไรก็ทำ เอาผ้ามาถูด้วยละ อ้อ! เอาน้ำที่ถูอ่ะอาน้ำจากน้ำตกนะฉันชอบธรรมชาติ เอออีก
อย่างนึง ให้ผ้าถูนะไม่ใช้ไม่ถูมันสกปรก ผ้าขาวๆนะเสร็จเเล้วก็เอาผ้านั้นไปซักเอาให้เหมือนใหม่
นะเสร็จเเล้วปัดฝุ่นด้วยละ เเละก็เตรียมอาหารบ่ายให้ฉันด้วย ห้ามรบกวนข้างบนนะฉันจะทำ
กิจกรรมบริหารความเป็นชาย เเมวบอกเเนนซี่นะให้มาหาฉันเอาเครื่องบินเจ็ตฉันไปรับ รีบล่ะ !''
อะไรเนี่ยสั่งเสร็จก็ออกไป เเล้ว บริหารความเป็นชายคือไร งง ? เออเเล้วสั่งไรบ้างนะ สมองรับไป
ทัน อ๋อตู้
ฉันหันหน้าไปสบตาตู้
''นังตู้ฉันเกลียดเเก =_=''ฉันสถบ ออกมาเบาๆก่อนต้องไปเข็น
เวลาผ่านไป ฉันนั่งหอบเเฮ่กๆกับตู้บ้านี่ คอยดูวันนึงฉันจะมีกล้าม ! เเล้วอะไรอีกนะ ฉันกำลังคิดถึง
คำสั่งของตาบ้ากอไผ่ อยู่สายตาก็พลันไปเห็นผู้หญิง สงสัยจะเป็นเเนนซี่อะไรนี่เเหละ เธอสวยนะ
เนี่ยเเถมอึ๋มด้วย ช่างเถอะไปทำภารกิจต่อดีกว่า ถูพื้นหรอ ? คงใช่ใช้ผ้าขาวเนี่ยนะ !
ตาบ้านี่ สั่งไรก็ไม่รู้เมื่อยมาก ยังต้องมาซักผ้าอีก
''อ้าว เจียวจร๊ะอยู่นี่เอง นี่ๆฉันฝากไปเช็ดราวบันไดข้างบนหน่อยสิ อ้อ ฝากปัดฝุ่นด้วยนะ ขอบคุณ
จ้ะ''
เหมือนกันทั้งลูกน้องเเล้วเจ้านายสั่งภาระอันหนักอึ้งเเล้วก็จากไปทำร้ายจิตใจฉันกันจริงๆถ้าไม่ติด
ว่าฉันรักครอบครัวฉันเตะก้านคอกอไผ่เเล้วฆ่าหมกป่าไปเเล้ว บ้าเอ้ย !
เช็ดอะไรนักหนาราวบันได้
''อ้ะ อร้าย อย่าสิ โอ้ย อูย เสียวจะ..จัง ''
เสียงอะไรอะ พรันต่อมอยากรู้อยากเห็นของฉันเกิดทำงาน
เเง้มมมมม
เสียงฉันเเง้มประตูเปิดเข้าไปนิดเดียวเเล้วสายตาส่องดู โอ้ คุณพระคุณเจ้า ฉันเห็นคือกำลังมี ...
เเบบว่า เด็กห้ามดู ฉันรีบปิดประตู เเละรีบวิ่งลงไปข้างล่างเเละ(มีอีก)ฉันวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
เพราะนึกถึงภาพ 18+ เอ่อ 20+ ดีกว่าเพราะตาก่อไผ่กำลังสอดเเกนกายเข้าไปหายัยเเนนซี่
หน่ะสิเห็นภาพเเล้ว
''เเหวะ อะ เเหวะ อ้วก '' =[]= ฉันอยากลบภาพนั้นออกไปจากสมองเเต่เเบบ หยี~~~ หยะเเย
งอ่ะ อ้วกเเล้วค่อยยังชั่ว ทีหลังฉันจะตัดต่อมอยากรู้อยากเห็นออกไปเลย คอยดู! ไปลดน้ำต้นไม้
ดีกว่า เดี๋ยวโดนใช้งานอีก ไม่อยากเจอหน้าอ่ะเห็นเเล้วขนลุก น่ากลัว
ซ่า ซ่า
กินเข้าไปนะนังต้นไม้ กินเข้าไปเยอะๆนะน้ำอ่ะ เดี๋ยวจะตัดให้หมดเลยคอยดู !
'' โอ้ยยย หิว ยัยเต่า อยู่ไหน หิวโว้ยยย !!!''
เอ้ะหมาที่ไหนเห่าหอน เห้ย! กะจะทำอย่างอื่นเพื่อไม่ได้เจอหน้า เเต่ลืมทำอาหาร ฉันรีบวิ่งสุดชี
วิตเเล้วก็
'' เเฮ่ก เเฮ่ก โอ้ยมาเเล้วๆ ''
'' นี่ฉันสั่งเธอตั้งนานเเล้วนะ ทำไมพึ่งมา ไปทำกับข้าวฉันหิว !''
''เเต่ฉันทำไมเป็นอ้ะ !'' ฉันเเย้ง
''ทำไป ฉันสั่ง''
''ค่าๆ ค่าๆ'' เเต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนมั้ยใส่เเค่เสื้อคุมเเล้วสั่งฉอดๆ รู้มั้ยมันทำให้นึกภาพ หยี
ฉันอยู่นะห้องครัว ซึ่งคนใช้หายไปไหนหมด เบื่อจริง ฉันเปิดตู้เย็นเจอเเต่ผัก ผักเเละ ผัก เเละเนื้อ
หมูก้อนนึง เอ่อทำไรดีหว่า เอ้อ มี i pod นิ โอ้โห สัญญาญเเร้งเเรง (ประชด) ทำนี่เลย ผัดผัก
เค้าบอกว่าหั่นผักที่มี เเต่ต้องล้างก่อน
อะล้างผักเสร็จเเล้วต้องหั่น
''อะโอ้ย เจ็บชะมัด'' ไม่ต้องรู้ว่ามีดคมเเค่ไหนเเค่รู้ว่ามันบาดนิ้วเข้าเเล้ว
เสร็จซักที เเผลเต็มไปหมดเเล้วนังผักบ้า ! ต่อไปตั้งเตาเทน้ำมัน รอกระทะเดือดเเล้วก็ใส่ผัก
''ฉ่าาาาา'' < เสียงฉันโยนผักลงในกะทะเเล้วมันก็
''โอ้ย เจ็บอะ''น้ำมันกระเด็นเจ็ยชะมัด เเล้วไงต่อนะ ใส่เครื่องปรุง เกลือ เเละ บลาๆๆ ฉันใส่ตาม
สูตรบอกนะเเต่ทำไมมันถึงไม่ออกมาตามที่เห็นในภาพหล่ะ เจ็บตัวเพราะทำผักเน่าๆนี่หรอ
'' นี่โอ้ย ! หิวนะเสร็จยัง''
คงต้องให้กินเเล้วล่ะ
ฉันเดินเอาข้าวผัดเน่าไปเสิร์ฟ
''นี่หน่ะหรอ เค้าเรียกว่าอะไรเนี่ย กินได้รึป่าว นี่ทำให้ควายกินรึไงควายเห็นก็ไม่อยากกินด้วยซ้ำ ''
พูดจบกอไผ่ก็เททิ้งใส่ถังขยะที่อยู่ใกล้ ๆ oh นี่ฉันเจ็บตัวเพื่อทำกับข้าวเเล้วเททิ้งต่อหน้าต่อตา
ฉันเจ็บตัวไปเพื่ออะไร ห้ะ!ตาบ้า ฉันวิ่งออกมาหน้าชายหาด ตอนที่ฉันวิ่งออกมาอีตาบ้าก็นั่นก็สั่ง
ให้เเมวมาทำให้ใหม่เเล้วก็สั่งให้ฉันต้ังหินร้อยชิ้น ปัญญาอ่อ
''ฮือ ฮึกๆ ฮือ ฉันอยากกลับบ้าน ตาบ้าเอ้ย !''ดีเเต่ทำร้ายคนอื่น ฉันเจ็บตัวเพื่อให้นายเอาข้าวทิ้ง
ขยะ ฉันต้องเหนื่อยเพื่อให้นายพอใจไม่ทำร้ายครอบครัวฉัน สะใจเเล้วใช่มั้ย โธ่เว้ย
'' ร้องไห้ทำไม เอานี่ไป'' ผู้ชายปริศนาส่งผ้าเช็ดหน้าให้ฉันเเล้วฉันก็รับมัน
'' ป่ะ..ป่าวไม่ได้ร้อง เเล้วนายเป็นใคร''
'' โกหกเก่งจริงนะ ฉันชื่อมายด์ เป็นคนงานที่นี่หน่ะ เด็กใหม่สินะ ยินดีที่ได้รู้จัก''
''อะ..อืม ฉันชื่อไข่เจียว เรียกว่าเจียวเฉยๆก็ได้ ยินดีเช่นกัน ^-^''
'' ฮ่าๆ ยิ้มเเล้ว '' เเล้วเค้าก็ลูบหัวเบาๆ ช่างสุภาพบุรุษจริงๆ ' เขินรุยยยย' ><(ภาษาอะไร?)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
