The Angle เเค้นนี้ต้องชำระด้วยรัก

ฉันตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกเหมือนมีอะไรเย็นๆเเข็งๆมาโดนตัวฉันตื่นขึ้นมาก็พบนายผมทองกำลังปา
ก้อนน้ำเเข็งใส่ฉันอย่างสนุก
 
''นี่! มันเจ็บนะ เลิกปาสักที เเล้วนี่ที่ไหน'' ฉันโวยวายใส่
 
'' ตื่นขึ้นมาก็โวยวาย หัดเอาตะก้อครอบปากบ้างนะนี่มันบ้านฉัน !''เค้าตะคอกใส่ฉัน
 
''เเล้วมีอะไรทำไมต้องจับฉันมัดอย่างนี้ คนนะ! -__-*''
 
''ถ้าไม่มัดเธอก็พุ่งมาทำร้ายฉันสิ ด้วยยูโดของเธอ เหอะอ่อนด๋อยชะมัด =_=''
 
''เเล้วจับมาทำไม ?''ฉันตัดเข้าบทอย่างรวดเร็ว
 
'' หึ เธอหน่ะอยากให้ครอบครัวของเธอมีความสุขอยู่ดีกินมีความสุขไม่ต้องเจ็บตัวรึป่าว ?''
 
''ถามได้ ก็เเน่นอนสิ !'' ฉันพูดเเบบไม่ต้องคิดใครๆเค้าก็อยากให้ครอบครัวมีความสุข
 
''หึ งั้นก็ดี พรุ่งนี้เธอเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าเเล้วมาที่นี่ อย่าตุกติกนะเพราะไข่หวานฉันจับตาดูอยู่''
 
'' ทำไปทำไมหา ! อีกอย่างฉันก็มีงานทำเเล้วงานฉันล่ะ !''ฉันพูดอย่างอารมณ์เดือด
 
''ก็เอาไว้เเก้เเค้นเล่นๆยังไงล่ะ''เค้าพูดเเล้วกะตุกยิ้มอย่าสะใจ
 
''เเล้วฉันไปทำอะไรให้นายเเค้น''ฉันถามอย่างอยากรู้
 
''เธอไม่ได้ทำ เเต่พี่สาวของเธอทั้งสองคนทำ ให้ฉันเค้น !!! รู้ไว้ซะด้วย!!!!!!''เค้าตะคอกอย่าดุ
เดือด
 
''พี่สาวฉันไปทำอะไรนาย ไหนบอกมาสิ!''ฉันถามออกไป
 
''หึพี่สาวเธอทำร้ายร่างกายพี่สาวฉันเเถมยังด่าพี่สาวฉันทำร้ายร่างกายเเละทำร้ายจิตใจเเถมยัง
เเย่งของรักไปอีก!!!!!!''
 
''พี่สาวฉันเนี่ยนะ !''มันเป็นไปไม่ได้หรอก หรือไม่เเน่ 
 
'' ฉันถามเธอคำถามเดียวเลยละกัน อยากให้ครอบครัวเธอเจ็บหรือเธอจะรับเเทนล่ะ''
 
''...''ฉันม่ตอบเพราะยังอึ้งไม่หาย
 
'' อ้อ เลือกเเล้วสินะ เดี๋ยวฉันจะส่งคนไปจัด...''
 
''เดี๋ยวก่อน !''เค้ายังพูดไม่จบเพราะฉันชิงพูดสะก่อน
 
'' อะรอีกล่ะ เปลี่ยนใจหรอ''
 
'' เออ ฉันจะรับเเทนเอง !'' ฉันพูดเเบบยังคิดหน้าคิดหลังไม่ได้ก็ใครเค้าอยากให้ครอบครัวตัวเอง
เจ็บกันล่ะ!
 
''หึงั้น พรุ่งนี้เจอกันที่นี่เอาเสื้อผ้ามาด้วยเเละเอาของใช้จำเป็นมาล่ะ เเละเรื่องงานเดี๋ยวก็รู้เอง ส่ง
เเขก !''
 
นายคนนั้นพูดจบก็มีคนรับใช้ก็เเก้มัดฉันเเล้วก็ส่งฉันขึ้นรถเเล้วขับมาบ้านฉัน
 
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนห้องกำลังจัดเสื้อผ้าฉันเอาไปเเค่4ตัวเสื้อใส่เฉยๆกับเสื้อนอนอีก4ตัวเเละพวก
เเปรงสีฟันสบู่เเชมพูเเละยาประจำตัวของฉันคือเมารถฉันนั่งรถหรือเรือนานๆจะเมารถจะอ้วก =_=
ฉันกำลังจัดกระเป๋าตัวเองอยู่ดีๆก็มีข้อความส่งมาจากร้านอาหารที่ฉันทำอยู่ มันเขียนว่า
 
ถึง น.ส.ไข่เจียว เพชรพลอย คุณได้โดนไล่ออกจากงานอย่างเป็นทางการ
 
          เหตุผมที่ไล่ออกคือ ไม่มี ตั้งเเต่บัดนี้เป็นต้นไป ไม่ต้องมาทำงาน
 
                                                     ขอบคุณจากร้านดีโอ้ร้านอาหาร
 
นี่เค้าเรียกว่าการไล่ออกหรอ ไรสาระ! ฉันไม่รู้ว่านายนั่นมีอิธพลมาจากไหน เเต่อย่ามาทำกลับ
ครอบครัวฉันเเล้วกัน !!!!!!!