The Angle เเค้นนี้ต้องชำระด้วยรัก

8.6

เขียนโดย ทิวลิปสีฟ้า

วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 22.30 น.

  36 session
  41 วิจารณ์
  44.14K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 22.20 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ฉันรับเเทน!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฉันตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกเหมือนมีอะไรเย็นๆเเข็งๆมาโดนตัวฉันตื่นขึ้นมาก็พบนายผมทองกำลังปา

ก้อนน้ำเเข็งใส่ฉันอย่างสนุก

 

''นี่! มันเจ็บนะ เลิกปาสักที เเล้วนี่ที่ไหน'' ฉันโวยวายใส่

 

'' ตื่นขึ้นมาก็โวยวาย หัดเอาตะก้อครอบปากบ้างนะนี่มันบ้านฉัน !''เค้าตะคอกใส่ฉัน

 

''เเล้วมีอะไรทำไมต้องจับฉันมัดอย่างนี้ คนนะ! -__-*''

 

''ถ้าไม่มัดเธอก็พุ่งมาทำร้ายฉันสิ ด้วยยูโดของเธอ เหอะอ่อนด๋อยชะมัด =_=''

 

''เเล้วจับมาทำไม ?''ฉันตัดเข้าบทอย่างรวดเร็ว

 

'' หึ เธอหน่ะอยากให้ครอบครัวของเธอมีความสุขอยู่ดีกินมีความสุขไม่ต้องเจ็บตัวรึป่าว ?''

 

''ถามได้ ก็เเน่นอนสิ !'' ฉันพูดเเบบไม่ต้องคิดใครๆเค้าก็อยากให้ครอบครัวมีความสุข

 

''หึ งั้นก็ดี พรุ่งนี้เธอเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าเเล้วมาที่นี่ อย่าตุกติกนะเพราะไข่หวานฉันจับตาดูอยู่''

 

'' ทำไปทำไมหา ! อีกอย่างฉันก็มีงานทำเเล้วงานฉันล่ะ !''ฉันพูดอย่างอารมณ์เดือด

 

''ก็เอาไว้เเก้เเค้นเล่นๆยังไงล่ะ''เค้าพูดเเล้วกะตุกยิ้มอย่าสะใจ

 

''เเล้วฉันไปทำอะไรให้นายเเค้น''ฉันถามอย่างอยากรู้

 

''เธอไม่ได้ทำ เเต่พี่สาวของเธอทั้งสองคนทำ ให้ฉันเค้น !!! รู้ไว้ซะด้วย!!!!!!''เค้าตะคอกอย่าดุ

เดือด

 

''พี่สาวฉันไปทำอะไรนาย ไหนบอกมาสิ!''ฉันถามออกไป

 

''หึพี่สาวเธอทำร้ายร่างกายพี่สาวฉันเเถมยังด่าพี่สาวฉันทำร้ายร่างกายเเละทำร้ายจิตใจเเถมยัง

เเย่งของรักไปอีก!!!!!!''

 

''พี่สาวฉันเนี่ยนะ !''มันเป็นไปไม่ได้หรอก หรือไม่เเน่ 

 

'' ฉันถามเธอคำถามเดียวเลยละกัน อยากให้ครอบครัวเธอเจ็บหรือเธอจะรับเเทนล่ะ''

 

''...''ฉันม่ตอบเพราะยังอึ้งไม่หาย

 

'' อ้อ เลือกเเล้วสินะ เดี๋ยวฉันจะส่งคนไปจัด...''

 

''เดี๋ยวก่อน !''เค้ายังพูดไม่จบเพราะฉันชิงพูดสะก่อน

 

'' อะรอีกล่ะ เปลี่ยนใจหรอ''

 

'' เออ ฉันจะรับเเทนเอง !'' ฉันพูดเเบบยังคิดหน้าคิดหลังไม่ได้ก็ใครเค้าอยากให้ครอบครัวตัวเอง

เจ็บกันล่ะ!

 

''หึงั้น พรุ่งนี้เจอกันที่นี่เอาเสื้อผ้ามาด้วยเเละเอาของใช้จำเป็นมาล่ะ เเละเรื่องงานเดี๋ยวก็รู้เอง ส่ง

เเขก !''

 

นายคนนั้นพูดจบก็มีคนรับใช้ก็เเก้มัดฉันเเล้วก็ส่งฉันขึ้นรถเเล้วขับมาบ้านฉัน

 

ตอนนี้ฉันนั่งอยู่บนห้องกำลังจัดเสื้อผ้าฉันเอาไปเเค่4ตัวเสื้อใส่เฉยๆกับเสื้อนอนอีก4ตัวเเละพวก

เเปรงสีฟันสบู่เเชมพูเเละยาประจำตัวของฉันคือเมารถฉันนั่งรถหรือเรือนานๆจะเมารถจะอ้วก =_=

ฉันกำลังจัดกระเป๋าตัวเองอยู่ดีๆก็มีข้อความส่งมาจากร้านอาหารที่ฉันทำอยู่ มันเขียนว่า

 

ถึง น.ส.ไข่เจียว เพชรพลอย คุณได้โดนไล่ออกจากงานอย่างเป็นทางการ

 

          เหตุผมที่ไล่ออกคือ ไม่มี ตั้งเเต่บัดนี้เป็นต้นไป ไม่ต้องมาทำงาน

 

                                                     ขอบคุณจากร้านดีโอ้ร้านอาหาร

 

นี่เค้าเรียกว่าการไล่ออกหรอ ไรสาระ! ฉันไม่รู้ว่านายนั่นมีอิธพลมาจากไหน เเต่อย่ามาทำกลับ

ครอบครัวฉันเเล้วกัน !!!!!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา