รักวุ่นวายของยัยตัวร้ายกับชายในฝัน

อร็ายยยยยยยยยย  เสียงผู้คนเล่นเครื่องเล่นรถไฟเหาะอย่างสนุกสนาน ทามะตื่นตาตื่นใจกับเจ้าสิ่งนี้มากเพราะ

ครั้งสุดท้ายที่เธอได้มาสวนสนุกนั้นก็เกือบๆ จะ เจ็ดปีแล้ว 

ทามะร้อนใจอยากจะขึ้นรถไฟเหาะมากแต่ติดออยู่ตรงที่ แถว

รถไฟเหาะนั้นมันยาวมากกกกกก นี้เป็นการเดทครั้งแรกของเธอกับนาเงะ เธออยากทำให้มันน่าประทับใจที่สุด นาเงะ

มีความคิดว่าถ้าเรายังต่อคิวรอขึ้นรถไปเหาะอย่างนี้เราคงจะไม่ได้เล่นเครื่องเล่นอย่างอืนแน่ นาเงะจึงชวนทามะไปเล่น    อย่างอื่นก่อนทั้งสองเดินจับมือกันเดินไปที่ม้าหมุน ทามะคิดว่ามันคงจะโรแมนติกมากแน่ถ้าเขาซื้อบัตรมาใบเดียวแล้วเขาให้เธอนั่งตัก เมื่อนาเงะเดินมาหาทามะซึ่งเขาก็ซื้อบัตรมาใบเดียวจริงๆ ทามะคิดในใจว่านั้นแหละเข้าแผนฉันเลย ฮ่าๆๆๆๆ  อ่ะนาเงะพูดเดวเธอเล่นไปคนเดียวก่อนนะ ฉันจะไปซื้อน้ำมาให้ เอิ่ม ทามะคิดในใจว่า ไม่มีความโรแมนติกเอาซะเลย ขณะที่ นาเงะเดินไปซื้อน้ำ ฝึบ ~~~ ทามะโดนผู้ชายสองคนจับแขนเอาไว้แล้วลากเธอไปในช่องแคบตรงหลังเครื่องเล่นซักอย่างหนึ่ง แ้ก้ที่มัดปากออก ชายร่างกำยำพูด แกจับฉันมาที่นี่ทำไม ฮ่าๆๆๆๆ เธอไม่เคยกลัวเลยสินะ ชายคนนั้น

หันหน้ามา ทามะรู้สึกเหมือนเคยเจอกับชายคนนี้มาก่อน เธอจำเขาได้ ชายคนนั้นคือ ยามาชิ เธอเรียกชื่อเขาออกมา อ๋อ 

เธอจำฉันได้ด้วยเหรอ เธอรู้ใหม ตั้งแต่ฉันเจอเธอวันนั้น ฉันไม่เคยลืมเธอได้เลย ฉันหาโอกาศมาตลอด หน้าของยามาชิเข้าใกล้ทามะมาเรื่อยๆ ยามาชิจูบทามะ ทามะพยายามดิ้น และร้องขอความช่วยเหลือ ยามาชินำมือของเขาไปจับที่ต้นขาของทามะ ทามะกรี็ดในใจ ทันใดนั้น ไอ้ยามาชิ แกจะทำอ่ะไร เสียงชายคนนั้น ช่างคุ้นเคยทามะชะเง้อไปดู นาเงะ เธอตะโกนออกมาด้วยความดีใจ นาเงะ เริ่ม การต่อสู้ด้วยมือ ก่อนจัดการลูกน้องของยามาชิด้วยมือเปล่า ยามาชิเริ่มการเจรจาอย่างสันติกับนาเงะก่อนจะถอยกลับไป นาเงะ โผตัวเข้าไปโอบกอดทามะอย่างอบอุ่น น้ำตาเธอใหลพราก นาเงะเช็ดน้ำตาแล้วนำบัตรขึ้นมาสองใบ มันคือตั๋วของรถไฟเหาะนั้นเอง  ทามะดีใจมากกกก แต่น้ำตาของเธอก็ยังไม่หยุดใหลเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าน้ำตาที่ใหลนี้มันคือความสุขหรือความเสียใจกันแน่ แต่เธอก็ยังยิ้มออกมา นาเงะอุ้มทามะขึ้นหลังแล้วเดินไปที่ รถไฟเหาะ ทามะคิดในใจว่า วันนี้เป็นวันที่เธอมีความสุขมากที่สุดและเป็นวันที่เธอเสียใจมากที่สุด แต่อย่างน้อยทามะก็มั่นใจได้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขายังมีนาเงะอยู่เคียงข้างเสมอ