the song!! เขย่ารักนายน่าlove

 
     กล่าวถึงโรงเรียนที่หรู ดัง และดีที่สุดในโตเกียวแล้ว ก็คงจะไม่พ้นจากโรงเรียนนามิโมริไปได้  ด้วยความหรูหราที่ไม่เหมือนโรงเรียน รวมถึงการที่มีแต่นักเรียนเศรษฐีเข้ามาเรียน  เพียงคุณสมบัติเหล่านี้ไม่สามารถทำให้โรงเรียนแห่งนี้ดังเป็นพรุแตกได้ แต่การเฉลี่ยผลการเรียน ไม่สิ เพราะการเฉลี่ย ด้านการเรียน กีฬา การเข้าสังคม รวมถึงเป้าหมายในอนาคตแล้ว ไม่มีโรงเรียนใดสามารถเทียบโรงเรียนนามิโมริได้ ซึ่งอันดับ 1 ของโรงเรียนที่นักเรียนอยากเข้ามากที่สุดก็ได้โรงเรียนนามิโมริไปครองโดยไม่ต้องสงสัย และถ้ากล่าวถึงโรงเรียนนามิโมริแล้ว สิ่งที่ทุกคนต้องพูดถึงไม่แพ้ชื่อโรงเรียนก็คือ วง deity dark และวง anjels white ที่อยู่ภายใต้การปกครองของผอ. และประธานนักเรียนสุดหล่อนั่นเอง
  “hira hira to maiochiru shaiwase  yura yura yura to yureteita nukumori….” เสียงเพลงดังกระหึ่มท่ามกลางผู้คนมากมายที่มารายล้อมพวกนักดนตรีของวง’deity dark’ วงดนตรีอันดับ 1 แห่งโตเกียว และเป็นดาวค้างฟ้าที่ไม่มีใครมาแทนที่ได้ ซึ่งทั้งฟลอล์ตอนนี้ถูกแทนที่ด้วยเสียงกรี๊ดกร๊าดจนแทบจะกลบเสียงนักร้องซะหมด เพราะนักร้องและนักดนตรีของวงนี้เป็นผู้ชายล้วน fc ส่วนมากจึงเป็นผู้หญิงซะ 90 เปอร์เซ็น(อีก 10 เปอร์เซ็น ก็พวกกระเทยนั่นแหละ - -)
 
“กรี๊ดดดด ท่านมุคุโรรรรร่ ท่านฮิบารี้รรรรร หันมาหน่อยสิค๊า>3<” เมื่อเพลงสุดท้ายหยุดลง แต่บรรดาเสียงกรี๊ดกร๊าดก็ยังไม่หยุดลงซะที  รีบอร์นผู้ซึ่งเป็นผู้จัดการวงจึงขึ้นมาระงับความคลั่ง(?)ไคล้ แต่ที่ไหนได้กลับทำให้มันหนักกว่าเดิมซะได้ พวกเขาซึ่งไม่ชอบความวุ่นวายซักเท่าไหร่(มาเป็นนักร้องเพื่อ??)จึงรับปิดคอนเสิร์ตทันที
 
“วันนี้พวกเราขอฝากบทเพลงไว้เพียงเท่านี้นะครับ ลาก่อนคุณหนูทั้งหลายย;)))” มุคุโร่ผู้ซึ่งมีตำแหน่งนักร้องนำพูดขึ้น และทำให้มีเสียงกรี๊ดดดังขึ้นมากกว่าเดิมแต่ก็ยอมหยุดลง และทุกคนรวมถึงนักดนตรีก็ค่อยๆทยอยออกมา…
 
--เบื้องหลัง—
“พวกเรา!!!ไปฉลองกันเต๊อะ!!”หนุ่มหล่อผู้รั่วทุกสถานการณ์พูดขึ้นเมื่อจบการแสดงดนตรีลงเมื่อ 27 วินาทีที่แล้ว=_=
 
“นี่แกไม่คิดจะพักบ้างรึไงว่ะ ประสาทหูชั้นจะพังมั้ยเนี่ย??” ชายหนุ่มผู้เบื่อโลกมาที่สุดในกลุ่มบ่นอุบอิบพลางส่งสายตาไม่พอใจไปให้อีกฝ่ายอย่างชัดเจน
 
“เอาน่าๆ ฮะฮ่ะฮ้า ฉลองซักหน่อยเหอะน่า ดื่มกันให้เดินไม่ไหวไปเลยย” หนุ่มหล่อจอมเนียนพูดขึ้นด้วยอารมณ์เย็นๆสบายๆตามสไตล์ของตน
 
“คึหึหึ ถ้าพวกคุณเมากันหมดผมไม่แบกกลับบ้านน้า”หนุ่มหน้าเจ้าเล่ห์ผู้เป็นนักร้องนำพูดขึ้นพร้อมยิ้มที่กวนประสาททำให้ความน่ากระทืบในตัวบวกเพิ่มทวีคูณขึ้นมา
 
“ชั่งเหอะให้มันนอนในร้านนั่นแหละ แต่ก็ดีเหมือนกันชั้นมีเรื่องอยากจะพูดด้วยอยู่พอดี”รีบอร์นหนุ่มโคตรหล่อ ผู้จัดการของวงผู้ซึ่งเงียบขรึมตลอดเวลาพูดขึ้นและเห็นด้วยกับความคิดของพวกเขาทำให้พวกลูกวงนั้นออกอาการช็อคไปตามๆกัน=[]=
 
“จะรออะไรกันอีกล่ะ ไปกันเลยยยย!!!” ชายหนุ่มผู้เป็นคนริเริ่มความคิดพูดขึ้น พลางเดินนำหน้าทุกคนไป
--ภายในร้าน—
ชายหนุ่ม 6 คนย่างเท้าเข้ามาในร้านแห่งหนึ่งย่านใจกลางเมืองโตเกียว ทันใดนั้นก็มีเสียงกรี๊ดกร๊าดตามมา บ้างขอลายเซ้นบ้างก็ขอถ่ายรูปแต่ก็โดนปฏิเสธไปหมดเพราะพวกเขารำคาญยและต้องการความเป็นส่วนตัว จึงหลบไปอยู่ที่มุมๆหนึ่งในร้านซึ่งไม่ค่อยมีคนพลุกพล่านมานัก แต่สายตาก็ของพวกเขาก็ไปปะทะเข้ากับผู้หญิงกลุ่มหนึ่ง
*ผู้หญิงกลุ่มนั้นคือ วงไวท์ หรือชื่อเต็มๆคือ anjels white เป็นวงคนตรีที่มีสมาชิกเป็นผู้หญิงล้วนซึ่งแต่ละคนมีหน้าตาสะสวย ความสามารถเป็นเลิศ ซึ่งครองตำแหน่งวงดนตรียอดฮิตอันดับ 2 ของโตเกียว เป็นที่นิยมในหมู่ผู้ชายมากที่สุด
 
“เฮ้ย รีบอร์นนั่นมันพวกแก็งค์ไวท์นี่ ไปทักทายพวกเขาหน่อยมั้ย” ยามาโมโตะสะกิดแขนรีบอร์นให้หันไปทางผู้หญิงพวกนั้น รีบอร์นซึ่งไม่อยากสุงสิงกับพวกเขาซักเท่าไหร่จึงส่ายหน้าและเดินต่อไป พลันสายตาของผู้หญิงกลุ่มนั้นเห็นเข้าพอดี สาวสวยอกตูมผู้มีนามว่า’เบียงกี้’ เมื่อเห็นรีบอร์นชายที่ตัวเองหลงรักก็รีบวิ่งไปทันที
 
“รีบอร์อนนนน!!!!”
 
“ซวยแล้วงายย” รีบอร์นสบถออกมาเบาๆพลางยืนนิ่งเพราะทำอะไรไม่ได้ ปล่อยให้เบียงกี้กอดให้หนำใจ
“นี่รีบอร์นคอนเสิร์ตเมื่อกี้อ่ะ นายเท่ห์มากเลยนะ ตอนสุดท้ายที่นายขึ้นไปแล้วทำหน้าขรึมๆอ่ะเท่ห์ที่สุดด><” เบี้ยงกี้พูดพลางคลอเคลียกับอกแกร่งของรีบอร์น พลางรีบอร์นดันตัวเบียงกี้ออกเบาๆเพื่อไม่ให้เสียมารยาท
 
“อื้มๆ รู้แล้วชั้นขอไปนั่งดื่มกับลูกวงก่อนนะ”รีบอร์นบอกเบียงกี้และเดินออกมา
 
“ก็ได้ ไว้เจอกันใหม่นะ” เบียงกี้พูดเสร็จก็กลับไปที่โต๊ะของตน
 
“ว้าวว ผู้จัดการของเรายังเนื้อหอมไม่เปลี่ยนเลยนะครับJ” กลับมาถึงโต๊ะรีบอร์นก็โดนแซวด้วยเจ้าของน้ำเสียงและหน้าตาที่เจ้าเล่ห์นามว่า’มุคุโร่’
 
“ชั่งชั้นเหอะ มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า”รีบอร์นพูดขึ้น ทำให้ทุกคนหันกลับมาสนใจที่รีบอร์นอีกครั้ง
 
“ว่ามาสิ ไม่อยากสุมหัวกับพวกแกนานนักหรอก”แววตาเย็นชาบวกกับน้ำเสียงรำคาญนี้เป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ฮิบาริ
 
“รู้แล้วน่า ประเด็นมันอยู่ที่ว่าวงของเราดังแล้วก็จิง แต่มันยังฮิตแต่ในหมู่ผู้หญิงนะ”รีบอร์นเปิดประเด็นขึ้น
 
“คุณต้องการสื่ออะไรกันแน่”โกคุเดระพูดขึ้น ซึ่งตรงกับความคิดของทุกคน
 
“ชั้นต้องการให้เพลงของพวกเราไปดังในหมู่ผู้ชาย  บ้างน่ะสิเดี๋ยวนี้พวกผู้ชายมันฮิตแต่วงไวท์กันอย่างเดียวแล้ว”รีบอร์นพูดขึ้นทำให้ทุกคนคิดตาม ถึงวงเราจะฮิตอันนับ 1 แต่ก็สู้พวกวงไวท์ที่ครองใจชายทั้งเมืองไม่ได้ซักนิดเดียว
 
“แล้วรีบอร์นจะให้พวกเราทำยังไงล่ะ จะให้แต่งหญิงเล่นคอนเสิร์ตเรอะ - -“ ยามาโมโตะพูดขึ้นพร้อมกับความคิดที่น่าขนลุก
 
“ชั้นว่าถ้าทำอย่างนั้นทั้งหญิงทั้งชายหนีกระเจิงแน่=_=” โกคุเดระขัดขึ้นทันที
 
“แล้วจะให้ทำยังไงล่ะครับทีนี้” มุคุโร่ถามขึ้นแต่ไม่ได้ทำหน้าน่ากระทืบแล้ว
 
“ชั้นต้องการเปลี่ยนนักร้องคนใหม่”ประโยคนี้ ทำให้มุคุโร่ถึงกับอึ้ง
 
“แล้วโผมล้า รีบอร์นนT0T” มุคุโร่ทำหน้าร้องไห้เรียกร้องความสนใจจากรีบอร์น
 
“ชั้นให้แกเป็นนักร้องแบบเดิมนั่นแหละ แต่จะหาคนมาร้องคู่กับแก”รีบอร์นพูดอย่างปลงๆ
 
“ผู้หญิงเรอะ?”
 
“ไม่เอานะ!! พวกผู้หญิงน่ารำคาญจะตาย”
 
“เอ้า!! ถ้าไม่เอาผู้หญิงแล้วจะเรียกผู้ชายมาได้ไง”
 
“ไม่รู้สิ พอๆ ไม่ต้องเถียงกันแล้ว กลับไปคิดมาแล้วกันใครมีความคิดดีๆก็มาบอกแล้วกัน”
 
“อื้ม เอาล่ะ มาดื่มกันเถอะ!!!”
 
ค่ำคืนที่แสนยาวนานได้จบลงโดยที่มีฮิบาริ รีบอร์นและมุคุโร่ คอยแบกทุกคนกลับบ้านไป -_-  ……………………………………………………………………………………………………………….