ถามใจกี่ครั้งก็คือเธอ ( Hes she is.)

1.7

เขียนโดย Fonhihi

วันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 08.24 น.

  7 ตอน
  3 วิจารณ์
  11.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 กันยายน พ.ศ. 2556 22.21 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ชายในฝัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
  เฮ้ออออออออ !!!!
พรุ่งนี้ก็วันไหว้ครูแล้วสิน้ะ ฉันบ่นในใจก่อนที่จะตั้งหน้าตั้งตาเขียนหนังสือบนกระดาน ทำไมกัน ในห้องที่ฉันเรียนถึงมีคนเอาพานไหว้ครูมาไว้กันในนี้น้ะ ไม่มีที่ไว้กันแล้วไง ไอพวกบ้า !! 
สายตาของฉันดันมองรุ่นพี่คนนึง ทั้ง สูง ขาว น่ารัก สเป็กเลยชายในฝัน >< อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย
"แนนๆ แกดูพี่คนนั้นดิ โครตน่ารักเลยว่ะ"
"ไหนๆ " ยัยแนนถามฉัน ฉันเลยชี้ให้มันดู
"นั้นไง แกไม่เห็นหรอ พี่คนที่ขาวๆ สูงๆ น่ารักไงๆ" ฉันชี้ไปให้ยัยแนนดู
"อ้อ พี่คนนั้นเค้าเป็นกรรมการนักเรียนเชียวแก" ยัยแนนบอกฉัน กรรมการนักเรียน โอ้มายก้อดดดด>'<
"หึ่ย!จิงอ่ะแก โครตน่ารักเลยว่ะ" ฉันบอกยัยแนน ก่อนที่จะเอามือขึ้นมาปิดหน้า เพราะเขิลล รุ่นพี่คนนั้นเค้าหันมามองฉันด้วยแหละ ทุกคนนนนนนนนนนน >< เขิลลลอ่าาาาาาา   ฉันกับยัยแนน แอบคุยกันหลังห้องเรียน ฮ่าฮ่า เป็นเด็กที่ตั้งใจเรียนมากกกกกกกกกกกก ^ ^
"เออ นี่แก แร้วรุ่นพี่คนนั้นชื่ออะไรหรอ?" ฉันถามยัยแนนอย่างสงสัย ?_?
"บาส ย่ะ " อร๊ายย >< คนอะไรก็ไม่รู็ น่าตาก้อน่ารักแถมชื่อก้อหล่อ เท่ด้วยอ่าาา ><
"หึ่ย แกฉันว่าพี่บาสนี่แหล้ะ ชายในฝัน><" ฉันบอกยัยแนนไปเขิลไป เหมือนคนบ้าเลยแหะ 555
"ย้ะ ยัยเพ้อเจ้ออ" ยัยแนนบ้าา บังอาจมาว่าฉัน 
ฉันกับยัยแนนยังคงแอบคุยกันอยู๋ในห้องเรียน สักพักอาจาร์ยก็ปล่อยกลับบ้าน ระหว่างทางที่ฉันกำลังจะเดินออกจากห้อง ยัยแนนดันผลักฉันไปชนพี่บาสส >< ยัยแนนบ้า พอฉันเดินชนพี่บาส พี่บาสก็หันหน้ามามองฉัน ใบหน้าของฉันร้อนผล่าววว >////< แล้วฉันก็พูดขอโทษพี่บาส
"ขะ ขอโทษน่ะ ที่เดินไม่ระวัง" ฉันบอกขอโทษ พี่บาส
"ไม่เป็นไรหรอก ครับ ^^" พี่บาสบอกฉัน เสียงน่ารักอ่ะะ ><
"ค้ะ เอ่อออ.. พี่ชื่อไรหรอค้ะ ?" รู้แร้วก้อยังแกล้งถาม ^ ^
"บาสครับ:) เอ่ออ แล้วน้องล้ะ ?" พี่บาสตอบฉันพร้อมกับถามฉันด้วยอ่าา
"อ่อ ชื่อ ฝ้ายค้ะ เอ่ออ งั้นกับก่อนน้ะค้ะพี่บาส^^" ฉันกล่าวลาพี่บาส
"ครับน้องฝ้ายย^^" พี่บาสตอบ ยัยแนนก็เลยดึงฉันออกมาจากห้อง ก่อนที่จะเป็นลมคาห้องเรียน เพราะว่าฉํนเขิลพี่บาสน่ะสิ >< คนอะไรก็ไม่รู้น่ารักชะมัดด >///<
"นี่ยัยฝ้าย แกจะยืนยิ้มตรงนี้อีกนานไหม?" ยัยแนนแขวะฉัน
"แหม่ แก ก็ฉันเขิลนี่หน่า ><" ฉันตอบยัยแนนไป
"ย่ะ กับบ้านกันเถอะ" ยัยแนน ชวนฉันกลับบ้าน ฉันพยักหน้าตอบยัยแนนไป
    หน้าโรงเรียน AB
"นี่ยัยแนน" 
"หึ?" ยัยแนนตอบฉันพร้อมทั้งหน้าตา ใสซื่อบริสุทธิ์ ยัยแนน เป็นคนน่ารัก น้ะ แต่ฉันน่ะสวยยยยย ><
"แกจะกลับบ้านเลยไหม หรือว่าจะไปเดินเล่นที่บุ่งต่อ" ฉันถามยัยแนน แต่ฉันก็อยากไปเดินเล่นที่บุ่งน้ะ เผื่อจะไปเจอพี่บาส >< แค่คิดก็เขิลแล้ววว
"ไม่อ่ะ ฉันจะกลับบ้าน แกอยากไปก็ไปคนเดียวสิ^ ^" แหม่ ยัยเพื่อนรัก แกกล้าทิ้งฉันหรออห้ะะ 
"เอ้า ยัยบ้านี่ ฉันอยากไปเดินเล่นที่บุ่งนี่หน่า" ฉันตอบยัยแนนไป พร้อมน่าบึ้งง !!!
"ไม่ ฉันจะกลับบ้าน นู้นนน พ่อฉันมารับแล้ววว ไปล้ะ บ๊าบบายยยย ^ ^"
ชิ!ยัยเพื่อนบ้า ทิ้งให้ฉันไปบุ่งคนเดียวววว T^T
ทำไงได้ล่ะ ฉันก็ต้องไปเดินเล่นที่บุ่งคนเดียววน่ะสิ :(
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา