Chocolate of love

9.0

เขียนโดย Bean958

วันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.11 น.

  4 chapter
  4 วิจารณ์
  7,274 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กันยายน พ.ศ. 2556 19.20 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) ความจริง..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
วันนี้ฉันไปโรงเรียนด้วยอาการง่วงๆสุดๆ เพราะ เมื่อคืนฉันแทบไม่ได้นอนเลยหลังจากทานข้าวอ่ะนะ...เพราะสิ่งทีแบคพูดนั่นแหละ..ไม่เข้าใจเลยว่าแบคพูดแบบน้ำทำไม จะสื่ออะไร
ฉันเรียนตลอดช่วงเช้าแต่ก็ไม่เข้าสมองเลย -0- มัวแต่เหม่อลอยทั้งคาบเลย จะโดนทำโทษอยู่หลายทีละ..ปวดหหัวโว๊ย.. -0-
 
ช่วงพักกลางวัน
ฉันนั่งกินข้าวกับเพื่อนๆอีกเช่นเคย  แต่วันนี้ยังไม้เห็นแบคเลยแฮะ....แปลกๆอ่า
" ยัยโก้!!! " โอ๊ย..ยัยแนตตะโกนเรียกฉันเสียงดัง
" ฮ..ฮะ?..อยู่ใกล้แค่นี้จะตะโกนทำไมคะ คุณหญิงงงงง " ฉันตอบกลับไป
" ยัยโก้! แกเป็นไรป่าววว! เหม่อทั้งวันเลยนะ " แนตเอามือแตะหน้าผากฉัน " ตัวก็ไม่ร้อนนี่หว่า.." แนตพูดต่อ
" เปล่าๆ เอ่อ...เราไปเข้าห้องน้ำแปปนะ " พูดจบฉันก็ลุกพรวดแล้วเดินไปห้องน้ำทันที
ฉันวักน้ำมาล้างหน้าหลายๆรอบเพื่อปลุกตัวเองให้ตื่น...จากนั้นฉันก็เดินไปที่สวนของโรงเรียน
 
ณ สวนของโรงเรียน
เอ๊ะ! พี่เลนนี่นา >< เจอพี่เลนแล้วรู้สึกสดชื่นแปลกๆแฮะ! เอร๊ย!ไปหาพี่เขาดีกว่า ><
" พี่! " ขณะที่ฉันกำลังเรียกพี่เขา อยู่ๆ ฉันก็ต้องชะงักเพราะ....มีผู้หญิงรุ่นๆเดียวกับพี่เขาเดินเข้ามาคุยกับพี่เขาอย่างสนิทสนม ฉันจึงไปหลบอยู่ที่ใกล้ๆนั้นเพื่อดุสถานการณ์ หรือว่านี่จะเกี่ยวกับที่แบคพูดนะ?..
น้ำเสียงที่พี่เลนพูดกับพี่คนนั้นดูสดใสมากเลยนะ...หรือเป็น 'แฟน' กันนะ...
หลังจากที่ฉันยืนดูสถานการณ์อยู่นานฉันก็ตัดสินใจเดินหนีเพราะทนกับสิ่งที่เห็นตรงหน้าไม่ได้..พี่เลนกับแฟน.. ถ้าพี่เขามีแฟนแล้วฉันก็คงเป็นแค่เด็กคนนึที่พี่เขารู้จักและเป็นแค่เด็กคนนึที่สนิทกับแบคเท่านั้นสินะ...
ฉันวิ่งหนีสถานการณ์ตรงหน้าก่อนจะหยุดคิดเรื่องทั้งหมด แล้วอยู่ๆน้ำตาก็ไหลพรากมาอาบแก้มทั้ง2ข้างของฉันอัตโนมัตทั้งๆที่พยายามกลั้นแล้วแท้ๆ  มันเป็นเพราะฉันรักี่เขามากเกินไปสินะ..ช็อคโกแลตที่ฉันทำด้วยใจ ช็อคโกแลตที่ฉันให้พี่เขาไป มันไม่ได้มีความหมายเลยสินะ
น้ำตาของฉันเริ่มไหลมาอาบแก้มทั้ง2ข้างมากขึ้น..มากขึ้น..และ..มากขึ้น...
" ฉัน.....เกลี่ยดนาย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! " ฉันตะโนออกมาในสวนโรงเรียนซึ่งตอนนี้ไม่มีคนเลย...เพราะทุกคนทานข้าวกันหมด
 
30 นาทีผ่านไป
ฉันพยายามทำใจกับเรื่องทั้งหมดแล้วกลับไปหายัยแนตที่นั่งรอฉันอยู่กับเพื่อนๆคนอื่นที่โต๊ะ
" ยัยโก้!!! อ้าว เฮ้ย! แกเป็นไรอ่ะ ร้องไห้ทำไม >0< " ยัยแนตเพื่อนรักถามด้วยความเปนห่วง
" อืม...ไม่เป็นไรหรอกน่า..แก.. " ฉันหยุดคำพูดไว้แค่นี้
" What!! " แนตถาม
" ป..ป่าว..." ฉันตอบแนตไปแค่นี้แล้วนั่งลงคิดอะไรบ่างอย่าง
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา