Chocolate of love

9.0

เขียนโดย Bean958

วันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.11 น.

4 chapter

4 วิจารณ์

7,267 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กันยายน พ.ศ. 2556 19.20 น. โดย เจ้าของนิยาย

2) เกิดเรื่องใหญ่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"โก้!! เหม่ออะไร! ไปเปลี่ยนชุดได้แล้วนะ คาบพละแล้ว " แนตเพื่อนของฉันเรียกขณะที่ฉันกำลังเหม่อลอยกับอะไรฉัรเองก็ไม่รู้เหมือนกัน

" อ...อืม.. " ฉันขานรับอย่างเรียบง่ายแล้วเดินไปเปลี่ยนชุด

ณ สนามกีฬาของโรงเรียน

" นักเรียนครับ! วันนี้นักกีฬาของโรงเรียนจะต้องมาซ้อมกันนะ ใครไม่ได้เป็นนักกีฬาก็แยกย้ายไปพักได้นะ " คุณครูชี้แจงนักเรียน

" คร้าบบบ / คร่าาา " เสียงนักเรียนตอบรับแล้วแยกย้ายออกไปพักส่วนนักกีฬาก็ไปซ้อมกัน

" โกโก้!!! " คุณครูเรียกทำเอาฉันสะดุ้งและตอบรับอย่างตกใจ " นักกีฑาใช้ไหม ฝากด้วยนะ!! วันศุกร์นี้มีแข่ง " คุณครูฝากภาระให้ฉัน แง...เซ็ง

" อ..เอ่อ..ค..ค่ะ..คุณครู " ฉันตอบครูเสร็จก็รีบไปซ้อม...ฉันจับเวลาที่ตัวเองวิ่ง...

"เฮ้อ... 12 วิื...เซ็ง =A= " ฉันทรุดตัวลงนั่งท่ามกลางแสงแดดร้อนๆส่องทั่วท้องฟ้าทำเอาแสบตาไปหมด

ฟุ่บ!!!!

" โก้!!!! โก้!!! เป็นอะไร " อยู่ๆฉันก็ไม่รู้สึกตัวขณะที่เพื่อนของฉันยกตัวฉันขึ้นมาเขย่าท่ามกลางผู้คนที่มามุงดูฉันที่นอนแผ่(?)กลางแสงแดดจ้า..

#Black's talk

" หือ...เฮ้ย!! โปย..ดูดิ...คนมุงอะไรกันวะ.. " ผมซึ่งคุยอยู่กับโปยละสายตาไปดูในสนามที่มีคนมุงอยู่กว่า 100 คน (เว่อร์)

" โกโก้!!! โกโก้!! " ผมได้ยินเสียงผู้หญิงตะโกนออกมาจากผู้คนที่มุดูมากมาย..

ว่าแต่ว่านะ..ชื่อนี้มันคุ้นๆอยู่นะเนี่ย...'โกโก้' 'โกโก้' อืม......

"...."ผมครุ่นคิดอยู่นานและก็นึกออก " เฮ้ย!!!! ยัยโก้!!! " ผมตะโกนออกมาอย่างตกใจ

แล้วอยู่ๆเท้าผมก็วิ่งมาอย่างรวดเร็วโดยไม่รู้สึกเหรื่อยเลยแม้แต่นิด..

สุดท้ายผมก็มาอยู่ตรหน้าเด็กสาวหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง...โกโก้...

" ยัยโก้!!! ยัยโก้!! " ทันทีที่ผมเห็นเธออยู่ตรงหน้าผมก็ช้อนตัวเธอไปทันที...

หลายชั่วโมงผ่านไป...

#Cocoa's talk

" อ..โอ๊ย....ปวดหัวจัง....ว..ว่าแต่..ท..ที่นี่มัน...ท..ที่ไหน.." ฉันตื่นขึ้นมาในสภาพนอนอยู่บนเตียงสีน้ำทะเล แต่..เท่าที่จำได้.งฉันซ้อมวิ่งอยู่ไม่ใช่หรอ...

ขณะที่มิองไปรอบๆห้องสายตาก็สะดุดไปที่ประตูห้องซึ่งมีคนเปิดประตูเข้ามา...

" เฮ้อ...เหนื่อยจริงๆ...หืม??...เฮ้ย!!! โก้!!! " ผู้ชายคนนั้นคือแบค ซึ่งดูตกใจอะไรนักหนาไม่้รู้..วุ้ย...

" เยส!! โก้ ฟื้นแล้ว!!! " แบควิ่งเข้ามาสวมกอดฉันทันที.." ไข้ยังไม่ลดเลยนะ " เขาเอามือมาแตะหน้าผากของฉันอย่างอบอุ่น เขาไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะ..ตั้งแต่สมัยอนุบาล...(?)

" แบค...ที่นี่?? " ฉันถาม

" อ..เอ่อ..ก..ก็..คือ..คือว่า.." แบคพูดไม่เป็นคำ...ใบหน้าของเขาเริ่มแดงก่ำ..

" ?? "

" ห..ห้อง..ห้องฉันเองล่ะ "

" อ..อ๋อ..ก็แค่ห้องนายเอง....ด..เดี๋ยวนะ!! ห้องนายหรออออ "

" เอ่อ....อย่าตะโกนสิยัยบ๊อง...เดี๋ยววันนี้ 'ฉันจะดูแลเธอเอง' ฉันขอพ่อแม่เธอแล้วนะ.. " แบคตอบด้วยน้ำเสียงเบาเล็กน้อย...

ตึกตัก..ตึกตัก....ตึกตัก....

ประโยคที่นายบอกว่า 'ฉันจะดูแลเธอเอง' น่ะ...นายพูดจริงๆใช่ไหม...ไม่ได้ล้อเล่นนะ...ถ้านายล้อเล่นฉันฆ่านายแน่!! เพราะ......

มันทำให้ฉัน'หลงรัก'นายเข้าแล้วไงล่ะ...

---------------------------------------------------

ขอบคุณผู้อ่านทุกคนนะคะที่เข้ามาอ่าน <3

ช่วยcomment จะได้นำไปปรับปรุงนะคะ...