The huris girl รักวุ่นวายยัยตุ้มตุ๋นกับคุณชายไฮโซ

 
                                                   บทนำ
     เมืองเลิฟเเลนด์   
   "อัปยศ!!!มันเป็นเรื่องที่อัปปยศมากและอุบาทที่สุดเท่าที่ข้าเคยเจอมา!!"  ท่านเชวรีสที่อยู่เบื้องบนใช้กำปั้นกระแทกไปที่แท่นพระอินทร์อย่างเหลืออด หวา..หนูกว่านะคร้าา><
    "ครั้งที่แล้วที่เจ้าหยิงศรพลาดไปโดนชายกับชาย.." ท่านเชวรีสเว้นวรรคแล้วหันไปมองชาร์วกับเดวิดที่เป็นกามเทพชายที่กำลังกระหนุงกระหนิงกันอยู่ เอิ่ม..นั่นหน่ะฝีมือฉันเอง5555~~ 
    "ยังพออภัยได้"
    "(..)"
    "แต่ครั้งนี้ที่เจ้ายิงศรโดนเจ้าสัตว์สี่ขา"
    "สุนัขเจ้าค่ะ"
    "นั่นเเหล่ะ!!!"
    "T.T"
    "แต่ครั้งนี้ที่เจ้ายิงโดนมนุษย์กับสุนัขให้รักกัน มันเป็นอะไรที่น่ารังเกียจมาก!!" 
    "ข้าขออภัยยยย(T.T) (_ _)(T.T)(_ _)"
    "เห็นทีว่าครั้งนี้ข้าคงอภัยให้เจ้าไม่ได้!!"
    "โถ่.." ฉันก้มหน้าหลบตาแบบสำนึกผิดสุดๆ
    "ท่านซีอูสอุตส่าห์ไว้ใจให้ดินแดนเราทำให้เมืองมนุษย์มีแต่ความรักแต่ดูที่เจ้าทำสิ! ถ้าท่านรู้ดินแดนเราจะแย่เเค่ไหน เจ้ารู้มั้ย"
     "พวกเราจะได้อพยพไปโลกมนุษย์ และจะไม่มีสิทธิ์ใช้เวทมนต์เจ้าค่ะT.T"
     "รู้นี่เบอร์ริเออร์ ข้าจะลงโทษเจ้าในการกระทำผิดครั้งนี้ ชาร์วเจ้าดูซิว่าเบอร์ริเออร์ทำผิดกฎข้อไหน" ท่านเชวรีสพูดกับฉันแล้วหันหน้าไปหาชาร์ว
     "อืมแป้บนะครับ" ชาร์วปล่อยมือจากเดวิดเเล้วเปิดหนังสือกฎ
     "อืม การทำให้เกิดเรื่องอัปยศบนโลกมนุษย์ขึื้น สามารถให้อภัยไดั"
      "เย้><"
      "แต่ว่่า ต้องโดนทำโทษโดยการลงไปอยู่บนโลก ต้องทำให้มนุษย์คนหนึ่งมีความรักให้ได้ภายในเวลา48เพลา หรือสองเดือนนั่นเองสามารถทำได้เพียงแึ่สร้างสถานการณ์บังเอิญเเต่ไม่สามารถยิงธนูเพื่อสื่อรักได้ เท่านี้เเหล่ะครับ" ชาร์วปิดหนะงสือลงแล้วหันมายิ้มให้ฉัน หา..ไม่สามารถใช้ธนูได้งั้นหรอออ แล้วฉันจะทำให้มนุษย์รักกันยังไงฟระเนี่ยT.T
      "เจ้าเข้าใจแล้วใช่มั้ยยยยย" ท่านชาร์วิสถามฉัน. เสียงดังทำไมอ่าาาา
      "เข้าใจค่าาาาาา(T.T)"
      "ดี!!! งั้นเจ้าจงไปทำแบบทดสิบการแก้ตัวตั้งแต่บัดนี้"
      "อะไรนะเจ้าคะ ตอนนี้??"
      "ใช่ ลงไปซะ!!!!!"
       "ข้ายังไม่พร้อมมมมมมมมมมม"
       "เชิญ"
แล้วอยู่ๆก็รู้สึกเหมือนหายตัวไป อ้ายยยยกรี้ดดดดดดดด><
                                                    บทที่1
    เมืองกรุงเทพฯ
       "พี่ฮานะะะะะ!!!!" ยัยอิงฟ้าน้องสาวข้างบ้านตะโกนเรียกฉัน อะไรเนี่ย ฉันกำลังรวบรวมิงินอยู่นะ
       "อะไรยัยฟ้่!!!!!" ฉันเดินออกไปเปิดประตูหน้าบ้าน
       "เกิดเรื่องใหญ่เเล้วพี่ วันนั้นที่พี่ปลอมตัวไปเป็นแพนโค้ก ดาราชื่อดังเพื่อรับงานอีเวนต์หน่ะ เค้าจับได้ว่าไม่ใช่ตัวจริง ตอนนี้พวกเค้าคิดว่าพี่จะอยู่แถวนี้ รีบนี้ด่วนเลยพี่!!!!!"
        "ฮะ อะไรนะ??? ซวยแล้ว พี่ฝากบ้านวันหนึ่งนะ!!!". ฉันพูดแล้วรีบสะพายกระเป๋าเตรียมวิ่งทันที 
        "จ้ะ" ยัยอิงฟ้ารับคำฉันจึงรีบสิ่งออกมากลางถนน
        "โอ้ะ!!!! ยัยนั่นแน่ๆเลยจับมันมา!!!!" ฉันหันไปมองต้นทางก็เห็นพวกคนใส่สูทสีดำกับป้าแต่งคัวดีคนหนึ่ง อ้ายยย มาจับเราแน่เลยเผ่นดีกว่าาาาา
       "อย่าหนีนะ!"
    อยู่ให้โดนจับก็โง่แล้วป้าาาาา
เผ่นเลยยยยฮานะเอ๋ยยยยยยยยยย><