ศึกเทพแห่งดวงดาว
6.1
เขียนโดย วีนัส
วันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 09.50 น.
14 ตอน
11 วิจารณ์
20.86K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 13.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
11) กลั่นแกล้ง 3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความมาแล้วจ้าาาา ตามคำเรียกร้องหลังจากที่ไรเตอร์ได้สอบเข้าเป็นที่เรียบร้อยแต่ยังไม่ได้ประกาศผลซึ่งไม่รู้ว่าติดหรือเปล่า
ในเช้าวันต่อมาหลังจากเกิดเหตุการณ์ที่เจ้าหญิงทั้งสองงพระองค์ทรงตกจากหน้าผาและกลับมาอย่างปลอดภัย ในห้องของเจ้าหญิงแพนโดร่าที่ตกแต่งให้ภายในห้องอย่างหรูหราที่ผนังห้องเป็นสีม่วงออกชมพูอย่างที่เธอชอบมีโต๊ะเครื่องแป้งที่สลักด้วยลวดลายวิจิตรงดงามและเตียงอันกว้างใหญ่ที่มีม่านสีม่วงเข้มผิดกัันร่างที่สวยงามที่ยังคงหลับใหลเมื่อกลับมาถึงที่พระราชวังโดยใบหน้ายามรับนั้นดูงดงามดังศิลปะชั้นเลิศที่ศิลป์ผู้ใดก็มิอาจสรรค์สร้างได้กำลังนอนหลับใหลด้วยความเหนื่อยอ่อนและข้างกายยังคงมีบุรุษสูงศักดิ์นั่งจับมือของนางและมองอย่างเป็นห่วงและรัก ชายหนุ่มผู้ที่คอยนั่งโทษตัวเองว่าที่นางต้องเป็นอย่างนี้ก็เพราะตัวเขาเอง
ณ ห้องของหญิงสาวคนหนึ่งที่เธอยังคงเอาแต่ร้องไห้ตั้งแต่กลับมายังพระราชวังจนถึงอรุณของเช้าวันใหม่จนตาของเธอเริ่มบวมขึ้นจนเห็นอย่างชัดเจนหญิงสาวยังคงนึกถึงภาพและความทรงจำตั้งแต่ที่มาถึงยังอาณาจักรแห่งนี้เธอนึกถึงภาพของชายหญิงที่สนิทสนมกันจนไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นพี่น้องกันเพราะทั้งคู่ดูเหมือนคนรักกันมากกว่าและที่น่าเจ็บใจและเสียใจยิ่งกว่าคือภาพที่ทั้งสองกอดกันภาพของชายหนุ่มที่เธอหลงรักกำลังกอดและปลอบโยนหญิงสาวผู้นั้นด้วยความรักเพียงแค่ดูจากสายตาก็ทำให้ทราบได้ว่าชายหนุ่มผู้นี้รักหญิงสาวที่เขากอดมากแค่ไำหนน้ำตาที่เคยหยุดไหลไปแล้วรอบหนึ่งก็ได้ไหลลงมาอีกครั้งอย่างอดไม่อยู่ เธอไม่เห็นทางที่จะสามารถแทรกเข้าไประหว่างชายหญิงคู่นี้ได้เลยได้เลย ตอนนี้ที่เธอเห็นมีเพียงแค่ความว่างเปล่า ความมืดมนดุจในรัตติกาลที่ไม่ดวงดาวอยู่เลยสักดวงบัดนี้ดวงดาวที่เคยส่องแสงสว่างในรัตติกาลได้หายไปหมดแล้ว
ในเช้าวันต่อมาหลังจากเกิดเหตุการณ์ที่เจ้าหญิงทั้งสองงพระองค์ทรงตกจากหน้าผาและกลับมาอย่างปลอดภัย ในห้องของเจ้าหญิงแพนโดร่าที่ตกแต่งให้ภายในห้องอย่างหรูหราที่ผนังห้องเป็นสีม่วงออกชมพูอย่างที่เธอชอบมีโต๊ะเครื่องแป้งที่สลักด้วยลวดลายวิจิตรงดงามและเตียงอันกว้างใหญ่ที่มีม่านสีม่วงเข้มผิดกัันร่างที่สวยงามที่ยังคงหลับใหลเมื่อกลับมาถึงที่พระราชวังโดยใบหน้ายามรับนั้นดูงดงามดังศิลปะชั้นเลิศที่ศิลป์ผู้ใดก็มิอาจสรรค์สร้างได้กำลังนอนหลับใหลด้วยความเหนื่อยอ่อนและข้างกายยังคงมีบุรุษสูงศักดิ์นั่งจับมือของนางและมองอย่างเป็นห่วงและรัก ชายหนุ่มผู้ที่คอยนั่งโทษตัวเองว่าที่นางต้องเป็นอย่างนี้ก็เพราะตัวเขาเอง
ณ ห้องของหญิงสาวคนหนึ่งที่เธอยังคงเอาแต่ร้องไห้ตั้งแต่กลับมายังพระราชวังจนถึงอรุณของเช้าวันใหม่จนตาของเธอเริ่มบวมขึ้นจนเห็นอย่างชัดเจนหญิงสาวยังคงนึกถึงภาพและความทรงจำตั้งแต่ที่มาถึงยังอาณาจักรแห่งนี้เธอนึกถึงภาพของชายหญิงที่สนิทสนมกันจนไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นพี่น้องกันเพราะทั้งคู่ดูเหมือนคนรักกันมากกว่าและที่น่าเจ็บใจและเสียใจยิ่งกว่าคือภาพที่ทั้งสองกอดกันภาพของชายหนุ่มที่เธอหลงรักกำลังกอดและปลอบโยนหญิงสาวผู้นั้นด้วยความรักเพียงแค่ดูจากสายตาก็ทำให้ทราบได้ว่าชายหนุ่มผู้นี้รักหญิงสาวที่เขากอดมากแค่ไำหนน้ำตาที่เคยหยุดไหลไปแล้วรอบหนึ่งก็ได้ไหลลงมาอีกครั้งอย่างอดไม่อยู่ เธอไม่เห็นทางที่จะสามารถแทรกเข้าไประหว่างชายหญิงคู่นี้ได้เลยได้เลย ตอนนี้ที่เธอเห็นมีเพียงแค่ความว่างเปล่า ความมืดมนดุจในรัตติกาลที่ไม่ดวงดาวอยู่เลยสักดวงบัดนี้ดวงดาวที่เคยส่องแสงสว่างในรัตติกาลได้หายไปหมดแล้ว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ