เงารัก...อธิษฐาน[อ่านต่อจากตอนที่ 25 นะเออ]

~16~

ไปปลอบกันเองเถอะ...

                หัวใจของผมเต้นรุนแรงหนักหน่วง ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น เธอบอกกับผมว่าเธอคือดาวหรือมีนจะแสดงเป็นดาวก็ไม่น่าใช่ เพราะเธอบอกว่าแค่อยากทำให้แม่เธอสบายใจ แต่ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่กับแม่นี่ จะเป็นอย่างที่ผมคิดไว้หรือเปล่า คิดแล้วก็สับสน

                เฮ้อ! ตอนนี้ผมอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งใกล้บริษัทที่ทำงานอยู่ พร้อมกับเพื่อนๆที่นัดเจอกัน ทั้งห้าคน เราเลือกที่นั่งใกล้กระจกที่มองเห็นทิวทัศน์ข้างนอก และใกล้ประตูทางเข้า ผมนั่งหันหลังให้กับประตู พีนั่งข้างๆผมฝั่งซ้าย ทิมนั่งตรงข้ามกับผม ข้างๆทิมก็พัท และหัวโต๊ะ ดิน

                “ซัน!”

                “....”

                “ซัน! เฮ้ยฉันเรียกแกโว้ย ได้ยินไหม”

                ทำไมจะไม่ได้ยิน แต่ผมไม่ได้ฟังทิมว่าถามอะไรผมก่อนหน้านี้ ผมก็เลยเงียบไม่รู้จะตอบคำถามทิมยังไง

                “อ้าวเฮ้ยเนปจูนเป็นไงมาไงวะ!”

                แล้วจู่ๆ ทิมก็ตะโกนขึ้นเสียงดัง แทบเป็นจุดสนใจของทุกโต๊ะ แต่เนปจูนเหรอ ผมก็อดไม่ได้ที่จะต้องหันไปมอง และก็ต้องรีบลุกขึ้น แต่สักพักเมื่อนึกอะไรได้ก็นั่งลงเหมือนเดิม

มีนมีสองคน ถ้าให้เดาผมโดนหลอกอีกแล้ว!  แล้วก็แน่ใจอะไรบ้างอย่างแล้วละ

ผมอยากเข้าไปกอดดาวนะ แต่มันละอายแก่ใจ เมื่อรู้ว่าดาวของผม ยังไม่จากผมไปไหน เอาเข้าจริงๆผมก็ไม่กล้าสู้หน้าเธอ เข้าใจแล้ว ผมเข้าใจ เธอคงไม่อยากให้ผมรู้ว่าเธอคือใคร

ผมสงสัยตั้งแต่ตอนอยู่ที่บ้านแล้วละ เพราะตอนนั้นผมโทรถามน้ำพลอยน่ะ ว่ามีนอยู่ที่นั้นรึเปล่า โดยอ้างถามถึงมีนเพราะเรื่องงาน แล้วคำตอบที่ได้รับ มีนเธอยังอยู่ที่ทำงาน เพราะมีปัญหาเรื่องคอร์ทเทนนิสร้าวที่ยังแก้ไขไม่เสร็จดาวคงไม่นึกว่าเราจะได้เจอกันโดยบังเอิญพร้อมๆกันสามคน ผม ดาว มีน เพราะทั้งดาว และมีน ทำหน้าตกใจ ผมเองก็ตกใจไม่แพ้กัน

                วันนี้ผมมาที่ T G Sport Club คลับคนรักสุขภาพ มาตรวจดูงานนะครับว่าเขาสร้างไปถึงไหนแล้ว สระน้ำโดยทั่วไปสามารถออกแบบ slab (แผ่นหิน) ก้นสระเป็น 2 แบบ แบบแรก เป็นแบบ beam - slab (คาน – แผ่นหิน)ทั่วไป โดยคิดน้ำหนักบรรทุก เท่ากับความดันน้ำ ถ้าน้ำลึก 2 ม. ก็ = 2,000 กก/ตร.ม. ก็จะได้โครงสร้างเหมือนเสาคานอาคารทั่วไป แต่ ขนาดปึกกว่า สามารถใช้กับสระบนดินและสระบนอาคารได้ ส่วนแบบที่ 2 ใช้ตอกเสาเข็มถี่ๆ ประมาณ ระยะที่ 2.0-2.5 มม. และออกแบบพื้นเป็น Flat slab (แผ่นหินแบน หนาประมาณ 0.2-0.25 มม.) และ ที่ฐานรากจะทำเป็นหลุม drop panel (หล่น แผงหน้าปัด)

                วิธีนี้นิยมกับสระบนดินเพราะทำงานได้ง่ายและเร็ว ปัญหารั่วน้อย  ผมจึงใช่วิธีนี้ แต่ก็มีข้อควรระวังตรงที่ว่า อย่าลืมคิด uplifting force (ความดันแรงสูง)จาก แรงดันของน้ำใต้ดิน เวลาที่สูบน้ำหมดสระ ภาระจะกลับทิศยกขึ้น จึงทำให้ต้องเสริมเหล็กทั้งผิวบนและผิวล่าง  เวลาสูบน้ำออกจากสระ  สระจะร้าวทั้งสระเลย ส่วนกำแพงสระก็ออกแบบเป็นslab ที่มีload กระทำเป็นรูปสามเหลี่ยม

                แนวความคิดสำหรับสระว่ายน้ำ ในเมื่อออกแบบสระแบบครอบครัวต้องมีความเหมาะสมกับความต้องการของสมาชิกในครอบครัว รวมถึงต้องมีความปลอดภัยพอสำหรับเด็กๆ ที่ลงเล่นน้ำ และ การเลือกตำแหน่งการวางชุดระบบการกรองสระว่ายน้ำ ควรใกล้แหล่งจ่ายพลังงานไฟฟ้า

                การเลือกและกำหนดความลึกของสระว่ายน้ำ ก็มีสองระดับครับ ซึ่งเราไม่ควรมองข้าม เพราะจะมีเด็กๆลงไปใน

สระด้วย  LINER (วัสดุรองรับน้ำ)เป็นวัสดุสังเคราะห์ที่ได้รับการออกแบบมาเพื่อใช้กับสระว่ายน้ำสำเร็จรูปโดยเฉพาะมี

ขนาดความหนาพิเศษ 1.10 มม. รุ่น BIO-1110 มีความยืดหยุ่น นุ่มนวลสำหรับการใช้งาน และ ปลอดภัย จะไม่มีปัญหาเรื่อง

อุบัติเหตุ สามารถติดตั้งได้ตามรูปแบบสระว่ายน้ำตามจินตนาการ

                ส่วนรูปทรงของสระ  เป็นรูปตัวเอส เหตุผลที่เป็นแบบนี้ ก็ผมเป็นคนออกแบบไงครับ  มีพื้นที่ว่าง  พื้นที่รับประทานอาหาร ตำแหน่งสำหรับวางอุปกรณ์เครื่องมือสระว่ายน้ำ และเพื่อการหาความบันเทิงอื่นๆด้วยมีบันไดขึ้น-ลงสระว่ายน้ำ แบบมาตรฐานชนิด สาม ขั้น ราวจับเป็น Stainless Steel ( เหล็กกล้าไร้สนิม ) สวยงามและคงทนต่อการใช้งานอยู่สองที่

                ขอบสระว่ายน้ำเป็นขอบกระเบื้องไพโรเกรส ขอบหินอ่อน หรือหินทรายมีความคงทนและสวยงาม และสไลเดอร์ชนิดโค้งซ้าย และขวา ที่ผลิตจากวัสดุไฟเบอร์กล๊าสชั้นดี ขนาดความสูง 1.80 - 1.90 เมตร ความกว้าง 46 เซนติเมตร พร้อมหัวฉีดน้ำหล่อเลี้ยงแผ่นสไลเดอร์ 2 จุด และขาตั้งสแตนเลสครับ

                จะต้องเพิ่มเติมอะไรอีกก็คงเป็นเรื่องของที่นี้ ถ้าช่างเขาทำงานเสร็จแล้ว ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับผมแล้วละ แต่สระว่ายน้ำสร้างเสร็จไปหกสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น ผมก็ยังต้องมาตรวจงานที่นี้อีก

                เมื่อวานผมเจอเรื่องยุ่งยากใจอยู่หลายเรื่อง มีคนท้าแข่งวิ่งน่ะครับที่สโมสรนักกีฬา แถมยังมีนิตยสารอะไรนี่ละครับโทรมาขอสัมภาษณ์ผมอีก และแน่นอนผมปฏิเสธไปทั้งสองเรื่องเลย ได้รับคำสบประมาทกลับมาด้วย แต่ผมไม่สน สนแต่เรื่องของดาวมากกว่า ผมจะเริ่มยังไงดี เมื่อวานผมเอาแต่หลบหน้าดาว แล้วมาคิดอีกทีผมบ้ารึเปล่าโอกาสมาแล้วแท้ๆ คิดแล้วก็อยากจะกระโดดน้ำให้ตาย ตายไปซะ พอดีเลยสระน้ำอยู่ตรงหน้าผมนี้เอง แต่ก่อนที่ผมจะตัดสินใจอะไรไปเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากทางด้านหลังของผม

                “ไง”

                เสียงทักขึ้นสั้นๆที่ดังมาจากข้างหลัง ทำให้ผมต้องหันหน้ากลับไปมอง

                “ไง”

                ผมทักตอบกลับไปสั้นๆเหมือนกันเมื่อรู้ว่าใครเป็นคนทักผม

                “นายนี่มันแย่”

                คนที่ทักผมเริ่มพูดเมื่อผมเอาแต่นิ่งเงียบ

                “นายก็แย่เหมือนกัน”

                ผมเองตอบกลับไปเหมือนกัน อีกเหตุผลหนึ่งที่ผมเอาแต่นิ่งเงียบเมื่อวานก็ไอ้คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมนี่ไง ก็เนปจูนไง เคยสารภาพกับผมด้วยว่ารู้สึกยังไงกับดาว

‘เนปจูนดีกว่าคนเลวๆอย่างผมนี่ ดาวก็คงเลือกคนที่ดีกว่าอยู่แล้ว’

 ผมคิดขึ้นอย่างน้อยใจ

                “เมื่อวาน ดาวร้องไห้ด้วย”

                “แล้วทำไมนายไม่ปลอบละ?”

                ผมถามกลับแบบรวนๆ แต่ในใจกลับรู้สึกไม่ดีเอาเสียเลยที่รู้ว่าดาวร้องไห้ และเหตุผลที่เธอร้องไห้เกี่ยวกับผมรึเปล่านะ

                “ไม่ได้หรอกมีหวังโดนคนพี่เล่นงานตายเลย กว่าจะจีบติด”

                เนปจูนพูดพลางยักไหล่

                “ฉันเจอมีนที่อเมริกา อ้อเจอดาวด้วยเหมือนกันแต่ไม่บ่อยเท่ามีนหรอก แพทย์ที่นั่นเข้มงวดมาก ฉันเลยไม่มีโอกาสตอนแรกฉันเจอมีนก็เฉย ๆ นะสนใจดาวมากกว่า แต่หากเจอมีนบ่อย ๆ เข้าความรู้สึกมันก็เริ่มเปลี่ยนไป เราเรียนเดียวกันน่ะ ฉันเลยสนิทกับมีนมากกว่า และวัน

แรกที่ฉันเจอนายแล้วไม่บอกอะไรเลยเพราะนายทำรุ่มร่ามกับมีนของฉัน โอเคฉันยอมรับฉันหึง เอาละฉันยอมรับอย่าง

ลูกผู้ชายแล้ว นายเองก็ควรทำอะไรสักอย่างที่มันบ่งบอกว่านายเองก็เป็นลูกผู้ชายพอได้แล้ว ไปละแล้วเจอกัน”

                กล่าวจบเนปจูนก็ตบบ่าผมเบาๆ แล้วก็เดินจากไป ปล่อยให้ผมจมดิ่งกับความรู้สึกนึกคิดของตัวเองอยู่เงียบๆ

                ฉันเฝ้ารอว่าวันหนึ่งความทุกข์ และความเสียใจที่มันปกคลุมฉันอยู่จะหายไปในสักวันใดวันหนึ่ง แต่หากเมื่อวานฉันรู้สึกเสียใจจริง...จริง ซันเขาเฉยชากับฉันเหลือเกิน เขายังไม่หายโกรธฉันเรื่องข้าวกล่องรึยังไงนะ ฉันคิดไปต่างๆนาๆจนความคิดของฉันมันสับสนวุ่นวายไปหมด

                ไหนจะเรื่องคุณพ่ออีก ท่านรู้แล้วละว่าฉันหนีกลับบ้านมาแล้ว ท่านโกรธฉันเอามากๆเลยละ คุณพ่อขัดค้านที่จะไม่ให้ฉันเจอซัน ส่วนคุณปู่สนับสนุนอย่างเต็มที่ ท่านสองคนขัดแย้งกันน่าดู ฉันเลยปวดหัวไม่รู้จะทำตามคำสั่งใครดี คนนั้นก็พ่อ คนนี้ก็ปู่ อ้อคุณพ่อก็ทราบเรื่องของฉันกับซันแล้ว ก็วันก่อนจะเดินทางไปอเมริกาแบบไม่รู้ตัว ฉันก็นั่งปรับทุกข์กับพี่สาวของตัวเอง ส่วนคุณพ่อกับคุณปู่นั่งอยู่ห้องข้างๆแอบฟังเราสองพี่น้องคุยกัน

                จากนั้นคุณปู่กับคุณพ่อก็เกิดความขัดแย้งกันอย่างรุนแรง คุณปู่ให้ฉันอยู่รักษาตัวที่นี้เพื่อต่อสู้กับความรักอันแสนรันทดของตัวเอง แต่เหตุผลที่ว่าฉันจำเป็นต้องรักษากระดูกที่ขาด้วยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้โดยเฉพาะ และอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ล้ำสมัยกว่า คุณปู่เลยแพ้คุณพ่อราบคาบ

                แต่ช่วงนี้คุณปู่ร่าเริงเป็นพิเศษที่ได้กลั่นแกล้งคุณพ่ออย่างสมใจ และมักกระทบคุณพ่อโดยการพูดถึงคุณแม่

                 ‘เมียคนเดียวก็ไม่มีปัญญาง้อ เป็นซะอย่างนี้ไงผู้หญิงเขาเลยหอบลูกหนี’

                แล้วคุณพ่อก็ได้แต่แสดงอาการฮึดฮัด เมื่อถูกคุณปู่จี้ด้วยเรื่องนี้ ฮึก...ส่วนฉันกับพี่มีนเองก็ได้แค่มองตากันปริบ...ปริบ ไม่รู้จะห้ามศึกครั้งนี้ยังไงดี เพราะถ้าคุณพ่อยังไม่ยอมไปง้อคุณแม่ และรับกลับมาอยู่บ้านด้วยกันละก็มีหวังคุณปู่ไม่ยอมเลิกราง่ายๆแน่

                เมื่อฉันกลับมาที่คอนโด ฉันอยู่คอนโดเดียวกับซันละ เพียงแต่เขาอยู่ชั้นสี่ ห้องสี่ศูนย์หก ส่วนฉันอยู่ชั้นห้าห้องห้าศูนย์หก และแน่นอนซันอยู่ห้องข้างล่างของห้องฉันนี่เอง ทำไมรู้เหรอเราเจอกันโดยบังเอิญน่ะ แย่จังนะเราอยู่ใกล้กันแค่นี้เองเหรอ เฮ้อ แต่ฉันก็แค่มาเก็บของแล้วต้องกลับไปอยู่ที่บ้านแล้วละ เพราะความแตกที่ว่าฉันกลับจากอเมริกาก่อนกำหนด คุณพ่อเลยให้ฉันกลับไปอยู่บ้าน เดี๋ยวรถที่บ้านก็คงจะมารับฉันแล้วละ