O M G ผมเป็นผู้หญิง

                                      คุยกับนักเขียน(รบกวนเวลาอ่านกันหน่อยน่ะจ้ะ)
 ในที่สุดนิยายของน้องใบเตยก็เดินทางมาจนถึงเล่มที่8กันเเ้ล้วน่ะค่ะจึงอยากจะขอบพระคุณผู้ที่ติดตามผลงานของน้องใบเตยทุกฉบับค่ะ(เเ้ล้วมีใครอ่านมั้งเนี่ย)เเต่ก็ไม่เป็นไรวันนี้ผู้เขียนได้เเต่งนิยายเล่มใหม่ที่ชื่อว่า O M G ผมเป็นผู้หญิง เอาล่ะบาางคนอาจจะสงสัยว่าเอ๊ะทำไมต้อง O M Gล่ะเเ้ล้วทำไมไม่ใช้คำอื่นเเทนหรือว่า O M G เเปลว่าอะไรเอาง่ายๆเลยล่ะกัน O M Gย่อมาจาก ohmygod(โอ้ม่ายก้อด)นั่นเองถ้าไขข้อสงสัยเเ้ล้วเอาล่ะใครอยากอ่านเเ้ล้วมาทางนี้เลยจ้า^~0
......................................................................................................................................
 O M G ผมเป็นผู้หญิง บทที่1 วินหนุ่มน้อยเจ้าสเน่ห์
 วันนี้ก็เป็นวันที่สดใสอีกตามเคยเเต่วันนี้ไม่ได้สดใสเเบบธรรมดาๆน่ะเอาล่ะงงล่ะสิมาเเอบดูกันเด็กหนุ่มตัวสั่นระริกในกำมือถือจดหมายไว้อยู่
"นี่!!นาย"เด็กหนุ่มคนนึงเดินมาจากพุ่มไม้ทางซ้ายขวามีคนเดินตาม
"คะครับ"เด็กหนุ่มขานรับหน้าซีด
"ฉันบอกเเล้วว่าห้ามเข้ามาที่นี่มีธุระอะไร"เด็กหนุ่มตะคอก
"เอ่อ..ผะผมมาหารุ่นพี่อายะคะครับ"เด็กหนุ่มตัวสั่นไปหมดหน้าของเขาซีดมากเห็นได้ชัดเลย 
"ฉันบอกว่าห้ามมายุ่งกับรุ่นพี่อายะไงไม่ได้ยินงั้นเหรอ"เด็กหนุ่มเเผดเสียงออกมา
"ค่ะครับผะผมได้ิยินเเ้ล้ว"คราวนี้เด็กหนุ่มตัวสั่นกว่าเดิมจดหมายที่เขาทำเอาไว้ให้พี่อายะตกลงไปเเต่เด็กหนุ่มก็ไม่สามารถที่จะก้มลงไปหยิบได้เพราะตัวของเขาเเข็งไปหมดเเล้ว
"หืม...."เด็กหนุ่มนักเลงเบิ่งตาโตไปที่จดหมาย"บ็อกนายหยิบบกระดาษเเผ่นนั้นทีดิเเ้ล้วก็อ่านให้ฉันฟัง"เด็กหนุ่มสั่งสมุนเบื้องขวาที่มีรูปร่างใหญ่โต
"ครับลูกพี่"สมุนเบื้องขวาไม่รอช้าเข้าไปหยิบกระดาษในทันที
"ยะอย่าน่ะ"เด็กหนุ่มที่ถูกรังเเกตะโกนเขาไม่สามารถเข้าไปเเย่งจดหมายได้เเต่เขาก็ส่งเสียง
"อะไร!!"สมุนเบื้องซ้ายตะโกนเขามีลักษณะผอมเเตกต่างกับสมุนด้านขวา
"ไม่มีครับเชิญเลยครับ"เด็กหนุ่มหน้าซีดหนักเข้าไปอีก
"ดี"สมุนเบื้องซ้ายพูดขึ้นเขามองหน้าเด็กหนุ่มคนนั้น
"ชื่อไร"เด็กหนุ่มที่เป็นนักเลงพูดขึ้นเขาส่งสายตาพิฆาตไปให้เด็กหนุ่มอีกคน
"ละลีโอครับ"เด็กหนุ่มหน้าซีดตาของเขาลอกเเลกๆไม่กล้าหันไปสบสายตากับหนุ่มนักเลง
"ดี"เด็กหนุ่มยืนกอดอก
"ผมจะอ่านเเ้ลวน่ะครับ"สมุนเบื้องขวาพูดขึ้นเด็กหนุ่มนักเลงพยักหน้า"รุ่นพี่อายะครับผมเอบชอบรุ่นพี่มานานเเล้วผมสนใจรุ่นพี่ตั้งเเต่พึ่งเข้ามารุ่นพี่จะคบกับผ...."ยังไม่ทันอ่านจบเด็กหนุ่มนักเลงก็ชกเด็กหนุ่มขึ้นมาทันทีจนทำให้เด็กหนุ่มลงไปนอนกับพื้น
"จำไว้ห้ามเข้ามายุ่งกับรุ่นพี่อายะเด็ดขาด"เด็กหนุ่มนักเลงชี้หน้าเด็กหนุ่มที่ชื่อลีโอ
"คะครับ"เด็กหนุ่มลีโอจับรอยที่โดนชก
"เเต่เเค่นี้ยังไม่พอหรอกสัมหรับคนที่มายุ่งกับรุ่นพี่อายะต้องเจอหนักกว่านี้!!"เด็กหนุ่มนักเลงกระทืบลีโออย่างรุนเเรง
"อ้ากกกกกกกกกก"
"หยุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ทันใดนั้นก็มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งวิ่งเข้ามาห้าม
"เห้ยไรว่ะอีไนท์เเม่งเเกอย่าสอใส่เกือกสิ"เด็กหนุ่มนักเลงกระทืบไม่ยั้งเเต่ก็ต้องโดนเพื่อนจับล็อกเอาไว้"เห้ยปล่อยน่ะเว้ยยยยยย"
"ไม่เว้ยไอเ_ี่ยวินอย่าใช้ความรุ่นเเรงสิ"เด็กหนุ่มล็อกตัวเพื่อน"นิบ็อกบิ๊กจับเจ้านายเอาไว้"เเน่นอนไม่มีใครสามารถหยุดลูกน้องเเละเจ้านาย3คนนี้ได้เเล้วนอกจากอายะเเละไนท์
"เห้ยตูจะกระทืบมันนนนน"เด็กหนุ่มอารมณ์ร้อนขั้นรุนเเรงตาของเขาขวาง
"เอ่อเเม่งเมิงอยู่นิ่งๆไปเลย"หลังจากที่สั่งวินได้เขาก็หันไปสั่งลูกน้องของวิน"บิ๊กบ็อกจับเจ้านายเอาไว้"
"ครับ"ลูกน้องทั้ง2เข้ามาล็อกตัวเจ้านายเอาไว้"ขอโทษน่ะครับท่านวิน"ลูกหน้องทั้ง2กล่าวเขาขอโทษ
"ปล่อยตูน่ะเว้ยยยยยยยยย"
"น้องๆหนีไปเร็วเข้า"
"ครับ"เด็กหนุ่มไม่รอช้าวิ่งติดจรวดไปในทันทีก็นี่มันโอกาสรอดทางเดียวนี่นา
"เเม่งงงงงงงงงหยุดน่ะถ้าตูเจอเมิงงงตูจะจัดการเมิงเป็นคนเเรกเลย"วินตะโกนไล่หลังลีโอ
"เห้ยๆตูรู้"ไนท์พูดขึ้นเเ้ลวยิ้มอย่างเจ้าเลห์
"เเม่งเมิงเหมือนกันไนท์เมิงโดนเป็นคนที่2เเน่"
"เอ่อ..เพื่อนตูเเรงว่ะ"
"เเม่งเมิงปล่อยตูได้เเ้ล้วเว้ย"
"ยังก่อนจนกว่าเมิงจะสัญญาว่าเมิงจะไม่ไปทร้ายน้องเขา"
"เออๆรู้เเ้ลวเว้ยปล่อยตูได้เเ้ล้ว"
"โอเคๆปล่อยวินได้เเ้ล้ว"
"เ_ี่ยเจ็บเเขน_ิบ"วินพูดขึ้นเขาอารมณ์เสียมาก"เเม่งเมิงนิชอบขัดตู"วินตะคอกใส่เพื่อน
"ก็เมิงทำผิดกฏอ่ะ"
"เออๆตูรู้ตูไปล่ะเสียอารมณ์วัยรุ่นจริงๆเลย"
"ไปเลยๆ"เพื่อนหนุ่มไล่
"ตูไปล่ะเจอกันที่ห้องเรียนน่ะเว้ย"
"เออๆเเล้วอย่าไปเเกล้งน้องเขาอีกล่ะ"
"เออๆตูรู้ไปล่ะตูก็ขี้เกียจเเกล้งตูเหนื่อย"วินตอบ
ณ สนามฟุตบอล
"ร็อกเว้ยยยยยยยยยยยยย"วินพูดขึ้นนี่ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกเขาทำประตูได้7ต่อ0เชียวน่ะเเล้วอย่างนี้เขาจะไม่ดีใจเหรอ
"กรี๊ดๆๆๆๆๆพี่วินเท่จุงเบย"
"loveพี่วินน่ะค้า"
"พี่วินคาหันมาทางนี้หน่อยยยยยยค่าาาาาา"
"เเม่งเเกนิฮอตน่ะเว้ยวิน"
"เออตูฮอตมานานเเล้วเมิงเพิ่งรู้เหรอ"
"เออตูพึ่งรู้ไปๆเข้าห้องเรียนกันวันนี้ทีมตูเเพ้ว่ะ"
"ทีมเมิงก็เเพ้มาทุกปีอยู่เเ้ล้วนินา"
"เออๆตูรู้เมิงอย่าซ้ำเติมกันได้ป่ะ"
"ได้ๆไปล่ะตูเบื่อรำคาญด้วย"ทำไมพี่อายะไม่มาดูเราน่ะอุสาต์ทำคะเเนนได้ดีเเ้ล้วเเท้ๆเลย
  วินซึ่งไม่รู้อะไรเลยว่าอายะจังเขาเเอบดูวินอยู่ที่หลังต้นไม้
"เก่งมากวิน"นั่นคือเสียงสุดท้ายก่อนเสียงนั้นจะเดินจากไปอย่างช้าๆ
ณ บ้านของวิน
"ปวดหัวจังวุ้ยยยยยยยย"วินเดินมากระซัดกระเซเพราะว่าวันนี้เขาคงจะตากเเดดมานานเเ้ล้วเเน่เลย"เเม่งบอกอีไนท์ดีกว่าว่าซื้อยามาให้หน่อย"เเ้ล้ววินก็โทรไปหาไนท์
ตู้ด ตู้ด ตู้ด ตู้ด
"ไอไนท์"
(ไรเหรอ)
"เเกซื้อยามาให้ฉันหน่อยดิ"
(ได้ๆเดี๋ยวส่งยาทางไปรษนีย์ให้)
"เเม่งโค้ดนานเลยอ่ะ"
(ไม่เป็นไรๆพอดีเวลานี้ไปรษณีย์จะมาส่งของที่บ้านฉันน่ะเเล้วก็จะไปส่งของต่อที่หมู่บ้านของนายฝากก็ได้คนนี้ฉันสนิท)
"ok หวังว่าจะไม่นานน่ะ"
(ไม่ต้องห่วงเขาซิ่งมาเลยเว้ยยยย)
"ดีๆเเค่นี้เเหละ"
(okบาย)
ตู้ด ตู้ด ตู้ด ตู้ด
15 นาทีผ่านไป
"มีของมาส่งครับ"
"ครับๆ"ผมเดินไปรับของเเหมเร็วจริงๆ
"นี่ครับช่วยเซ็นว่ารับของด้วยครับ"
"ได้ครับๆ"ผมเซ็น
"เอานี่ครับ"
"ขอบคุณครับ"ยานี้เป็นขวดสีชมพู(เเม่งเลือกขวดได้ดีทีเดียวเชียว)ข้างนอกเขียนว่า'สวยเต็มร้อย'เเม่งชื่อยาบ้าไรมันเนี่ยช่างเถอะกินๆไปก่อนถ้าจะไปซื้อใหม่ก็กว่าจะถึงก็45นาทีเเถมเรี่ยวเเรงเเบบนี้จะไปซื้อไหวเหรอว่าเเล้วผมก็ดื่มทันที
อึก อึก ยาหว้านหวาน
******************************************************************
ท้ายบท
ฮัลโหลค่ะทุกๆคนต้องขอบพระคุณมากๆน่ะค่ะที่อ่านมาจนจบบทที่1หากมีข้อผิดพลาดประการใดสามารถเเจ้งได้ทันทีน่ะค่ะเเล้วก็อย่าลืมติดตามเรื่อง O M G ผมเป็นผู้หญิง ตอนต่อไปด้วยน่ะค้ะ^^