Dangerous love รักอันตรายของนายมาเฟีย

1
"ยัยขิมมม!!!"
"อ้ากกก!!" โอ้ย!!คนจะหลับจะนอน แกต้องการอะไรจากฉันกันแน่ยัยพิม ไหนจะให้ไปทำข่าวจนเกือบโดนพวกมาเฟียฆ่าตาย!!
"ฉันจะถามแกเรื่องที่แกไปทำข่าวอ่า ถึงไหนแล้วย่ะ"
"โดนพวกมาเฟียวิ่งไล่ เกือบตาย พอใจรึยังย่ะ"
"แหม่!!แกก็ใครมันจะไปรู้ล่ะ ว่าในงานนั้นจะมีมาเฟียอยู่ด้วย"
"ได้คราวนี้ฉันจะไม่เอาโทษแก"
"เย้!! ยังงี้สิถึงจะเรียกว่าเพื่อน"
"แต่..."
"อย่ามีแต่ได้ไหมแก" เพื่อนสาวเริ่มรู้สึกถึงหายนะที่กำลังย่างกรายเข้ามา
"ถ้าฉันไปไหน แกก็ต้องไปด้วย"
"ดะ.."
"แกไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ เพราะนี้คือคำสั่ง"
"เห็นแก่ว่าคราวนี้ฉันเป็นคนผิดหรอกนะ ถึงยอมแกน่ะ"
"ดีมาก" 
 
มาเฟียมา..มาเฟียมาา!!
"กรี๊ดด!!"
โธ่เอ๊ยย!!ที่แท้ก็เสียงนาฬิกาปลุกนี้เอง ต้องเป็นยัยขิมแน่ๆที่มาเปลี่ยนเสียงนาฬิกาปลุกของฉัน อ้ากก!!หลอนสิตูคราวนี้-..-  ฉันกับยัยขิมเป็นเด็กกำพร้าที่มาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าพวกฉันจึงสนิทกัน พอพวกเราอายุประมาณ 13 ปีฉันและยัยขิมก็พากันหนีออกมา และพวกฉันก็ได้รับว่าจ้างให้ไปตามหาคนที่หายไปซึ่งอยู่ในแก๊งค์มาเฟีย...มันค่อนข้างจะเป็นงานที่เสี่ยงมาก แต่ผลตอบแทนก็คือ นายจ้างของพวกฉันจะบอกที่อยู่ของพ่อแม่พวกเรา ซึ่งฉันและยัยขิมคิดว่ามันคุ้มค่าที่สุดด!!
ติ๊ด..ติ๊ด!! 
"ฮัลโหล"
"พูดกับเจ้านายให้ดีๆหน่อยสิ"
"O_o" ห้ะ!!นายจ้างของฉันโทรมาา!!
"อย่าพึ่งตกใจไป"
"มะ..มีอะไรรึเปล่าค่ะ"
"ฉันมีงานให้พวกเธอทำ อีก 30 นาทีพวกมันจะออกจากรังรีบไปดักรอซะ"
"ค่ะๆ"
 

เอ่อ!! ไม่ค่อยสนุกเลย อ่านแล้วงงกันรึเปล่าา..ถ้างงเม้นมาได้เลยนะ เด้วจะตอบ นานๆทีจะแต่ง 555 ฝันดีค้าบนักเขียนนักอ่านทุกคนนน!!