Dangerous love รักอันตรายของนายมาเฟีย

1

"ยัยขิมมม!!!"

"อ้ากกก!!" โอ้ย!!คนจะหลับจะนอน แกต้องการอะไรจากฉันกันแน่ยัยพิม ไหนจะให้ไปทำข่าวจนเกือบโดนพวกมาเฟียฆ่าตาย!!

"ฉันจะถามแกเรื่องที่แกไปทำข่าวอ่า ถึงไหนแล้วย่ะ"

"โดนพวกมาเฟียวิ่งไล่ เกือบตาย พอใจรึยังย่ะ"

"แหม่!!แกก็ใครมันจะไปรู้ล่ะ ว่าในงานนั้นจะมีมาเฟียอยู่ด้วย"

"ได้คราวนี้ฉันจะไม่เอาโทษแก"

"เย้!! ยังงี้สิถึงจะเรียกว่าเพื่อน"

"แต่..."

"อย่ามีแต่ได้ไหมแก" เพื่อนสาวเริ่มรู้สึกถึงหายนะที่กำลังย่างกรายเข้ามา

"ถ้าฉันไปไหน แกก็ต้องไปด้วย"

"ดะ.."

"แกไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ เพราะนี้คือคำสั่ง"

"เห็นแก่ว่าคราวนี้ฉันเป็นคนผิดหรอกนะ ถึงยอมแกน่ะ"

"ดีมาก" 

มาเฟียมา..มาเฟียมาา!!

"กรี๊ดด!!"

โธ่เอ๊ยย!!ที่แท้ก็เสียงนาฬิกาปลุกนี้เอง ต้องเป็นยัยขิมแน่ๆที่มาเปลี่ยนเสียงนาฬิกาปลุกของฉัน อ้ากก!!หลอนสิตูคราวนี้-..-  ฉันกับยัยขิมเป็นเด็กกำพร้าที่มาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าพวกฉันจึงสนิทกัน พอพวกเราอายุประมาณ 13 ปีฉันและยัยขิมก็พากันหนีออกมา และพวกฉันก็ได้รับว่าจ้างให้ไปตามหาคนที่หายไปซึ่งอยู่ในแก๊งค์มาเฟีย...มันค่อนข้างจะเป็นงานที่เสี่ยงมาก แต่ผลตอบแทนก็คือ นายจ้างของพวกฉันจะบอกที่อยู่ของพ่อแม่พวกเรา ซึ่งฉันและยัยขิมคิดว่ามันคุ้มค่าที่สุดด!!

ติ๊ด..ติ๊ด!! 

"ฮัลโหล"

"พูดกับเจ้านายให้ดีๆหน่อยสิ"

"O_o" ห้ะ!!นายจ้างของฉันโทรมาา!!

"อย่าพึ่งตกใจไป"

"มะ..มีอะไรรึเปล่าค่ะ"

"ฉันมีงานให้พวกเธอทำ อีก 30 นาทีพวกมันจะออกจากรังรีบไปดักรอซะ"

"ค่ะๆ"

เอ่อ!! ไม่ค่อยสนุกเลย อ่านแล้วงงกันรึเปล่าา..ถ้างงเม้นมาได้เลยนะ เด้วจะตอบ นานๆทีจะแต่ง 555 ฝันดีค้าบนักเขียนนักอ่านทุกคนนน!!