วันเดย์ไอเลิฟ

ตึก ตึก ตึก
  หญิงสาวลงบันได้มาอย่างรีบร้อน ด้วยความที่กลัวว่าตนนั้นจะไปรร.สาย ยิ่งเป็นวันแรกด้วย เธอรีบวิ่งไปที่ห้องครัว
หยิบขนมปังมาหนึ่งชิ้น และรีบวิ่งไปอย่างรีบร้อน
"แก้ว ไปโรงเรียนวันแรก อย่าไปสายหล่ะ!"
  ผู้เป็นแม่ตะโกนไล่หลังออกมา
"ค้าาาาา!"
  เธอตอบรับ พร้อมกัดขนมปังและ เคี้ยวๆ
ตึง!
  ...รถเมล์มาแล้วววว... >,<
  เธอขึ้นรถไปในทันที แต่..
ปึ๊ก!
"โอ้ยยยยย!"
  ผมยาวสละสลวยจรดหลัง สยายขึ้น พร้อมกับกระโปรงสั้นเหนือเข่า
เธอล้มลงไปกับพื้น 
ช่าาาาา
  น้ำหกใส่ชุดผู้หญิงคนนั้นเข้า!
"ขอโทษค้ะ ขอโทษน้ะคะ"
"นี่เธอ! เธอทำชุดชั้นเปียกน้ะยะ!"
  สาวสวยคนนั้นตวาดแว้ดใส่ พร้อมปรายตามองอย่างดุดัน
"ขอโทษค่ะ แต่ตอนนี้ชั้นรีบไปโรงเรียน ขอตัวน้ะคะ"
  หญิงสาวกระโดดขึ้นรถเมอย่างรีบร้อน
"นี่เธอคิดจะหนีเรอะ!"
"ไม่ได้หนีค้ะ ขอโทษจริงๆน้ะคะ คุณ"
  รถเมล์ขับออกไปแล้ว .. เธอเลือกนั่งตรงข้างๆคนขับ 
...เฮ้ออออ หน้าตาก้ออกจะสวย แต่..ไม่น่าเล้ยยย...
ณ โรงเรียน
ฟึ่บบบบบบบ
  หญิงสาวเลื่อนประตูห้องออก 
...มาทันสักทีน้ะ...
  แต่ในขณะที่หญิงสาวก้าวท้าวจะเข้าห้อง ในตอนนั้นเอง
เป้ง!
...เสียงอะไรน้ะ...
"เธอน่ะ! นักเรียนใหม่ใช่มั้ย วันนี้เธอมาสายน้ะ"
  ชายคนหนึ่งผมฟูๆไม่จัดทรง ตัวสูงหุ่นดี ดูท่าทางเหมือนเป็นหัวหน้าห้อง เดินมาหน้าประตู
ห้อง เขาปิดประตูลง เขานำมือดันหลังเธอให้ออกไปข้างนอก พร้อมกับเขา
"เดี๋ยวสิ! อะไรของนายหล่ะ ชั้นมาถึงหน้าห้องก่อนที่จะมีเสียงนั่นอีกน้ะ!"
"นิ! เด็กใหม่ แต่เธอยังไม่ได้เข้าห้องเพราะฉนั้นวันนี้ฉันเช้กเธอมาสาย ..เข้าห้องเถอะ เดี๋ยว
ครูก้มาแล้ว"
  ชายหนุ่มทำท่าจะเดินกลับ แต่ก้ถูกหญิงสาวรั้งข้อมือเอาไว้
"เดี๋ยวสิ! นายนี่มันวันแรกเองน้ะ"
"วันแรกนั่นแหล่ะ ชั้นถึงเช้คเธอมาสาย"
  ชายหนุ่มโบกมือ บ้ายบาย ทำหน้าตากวนบาทา เป็นอย่างมาก -*-
  เขาเดินเข้าห้องไป เธอก้เดินตามหลังไป
ฟึ่บ
 เสียงประตูปิดลง