วันเดย์ไอเลิฟ

  หญิงสาวลงบันได้มาอย่างรีบร้อน ด้วยความที่กลัวว่าตนนั้นจะไปรร.สาย ยิ่งเป็นวันแรกด้วย เธอรีบวิ่งไปที่ห้องครัว

หยิบขนมปังมาหนึ่งชิ้น และรีบวิ่งไปอย่างรีบร้อน

"แก้ว ไปโรงเรียนวันแรก อย่าไปสายหล่ะ!"

  ผู้เป็นแม่ตะโกนไล่หลังออกมา

"ค้าาาาา!"

  เธอตอบรับ พร้อมกัดขนมปังและ เคี้ยวๆ

ตึง!

  ...รถเมล์มาแล้วววว... >,<

  เธอขึ้นรถไปในทันที แต่..

ปึ๊ก!

"โอ้ยยยยย!"

  ผมยาวสละสลวยจรดหลัง สยายขึ้น พร้อมกับกระโปรงสั้นเหนือเข่า

เธอล้มลงไปกับพื้น 

ช่าาาาา

  น้ำหกใส่ชุดผู้หญิงคนนั้นเข้า!

"ขอโทษค้ะ ขอโทษน้ะคะ"

"นี่เธอ! เธอทำชุดชั้นเปียกน้ะยะ!"

  สาวสวยคนนั้นตวาดแว้ดใส่ พร้อมปรายตามองอย่างดุดัน

"ขอโทษค่ะ แต่ตอนนี้ชั้นรีบไปโรงเรียน ขอตัวน้ะคะ"

  หญิงสาวกระโดดขึ้นรถเมอย่างรีบร้อน

"นี่เธอคิดจะหนีเรอะ!"

"ไม่ได้หนีค้ะ ขอโทษจริงๆน้ะคะ คุณ"

  รถเมล์ขับออกไปแล้ว .. เธอเลือกนั่งตรงข้างๆคนขับ 

...เฮ้ออออ หน้าตาก้ออกจะสวย แต่..ไม่น่าเล้ยยย...

ณ โรงเรียน

ฟึ่บบบบบบบ

  หญิงสาวเลื่อนประตูห้องออก 

...มาทันสักทีน้ะ...

  แต่ในขณะที่หญิงสาวก้าวท้าวจะเข้าห้อง ในตอนนั้นเอง

เป้ง!

...เสียงอะไรน้ะ...

"เธอน่ะ! นักเรียนใหม่ใช่มั้ย วันนี้เธอมาสายน้ะ"

  ชายคนหนึ่งผมฟูๆไม่จัดทรง ตัวสูงหุ่นดี ดูท่าทางเหมือนเป็นหัวหน้าห้อง เดินมาหน้าประตู

ห้อง เขาปิดประตูลง เขานำมือดันหลังเธอให้ออกไปข้างนอก พร้อมกับเขา

"เดี๋ยวสิ! อะไรของนายหล่ะ ชั้นมาถึงหน้าห้องก่อนที่จะมีเสียงนั่นอีกน้ะ!"

"นิ! เด็กใหม่ แต่เธอยังไม่ได้เข้าห้องเพราะฉนั้นวันนี้ฉันเช้กเธอมาสาย ..เข้าห้องเถอะ เดี๋ยว

ครูก้มาแล้ว"

  ชายหนุ่มทำท่าจะเดินกลับ แต่ก้ถูกหญิงสาวรั้งข้อมือเอาไว้

"เดี๋ยวสิ! นายนี่มันวันแรกเองน้ะ"

"วันแรกนั่นแหล่ะ ชั้นถึงเช้คเธอมาสาย"

  ชายหนุ่มโบกมือ บ้ายบาย ทำหน้าตากวนบาทา เป็นอย่างมาก -*-

  เขาเดินเข้าห้องไป เธอก้เดินตามหลังไป

ฟึ่บ

 เสียงประตูปิดลง