Student exchange รักวุ่นวายของยัยเด็กแลกเปลี่ยน

          ฮ้าา! เมื่อวานฉันคิดหนักจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลยค่ะ -3- แต่ก็นะ.. วันนี้คือวันวาเลนไทน์ล่ะ ^-^/ ฉันไม่รู้จักใครที่นี่.. ไม่มีใครเอาดอกกุหลาบมาให้หรอก คิคิ วันนี้คุณบิลกับคุณเฮเลนเอาแจกันดอกกุหลาบมาวางไว้ที่หน้าห้องฉัน น่ารักมากเลยย >-<
"สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะ ^-^" 
ยัยไอริสมากอดคอฉัน.. เธอเป็นคนที่ฉันไว้วางใจ ระบายความในใจได้มากที่สุดเท่าๆกับยัยพลอยใสเลยล่ะ.. พูดแล้วก็คิดถึงประเทศไทยย! ><.. ป่านนี้ยัยพลอยใสกับแฟนจะเป็นยังไงกันนะ? พวกนั้นยิ่งคบกันเมื่อวันนี้แต่ของปีที่แล้วอยู่ ฮ่าๆ คิดแล้วก็อยากมีบ้าง แต่ฉันก็มีนะ.. มีแบบลวงๆไงล่ะ คิคิ
วันนี้เป็นอีกวันที่นายซาเวียร์ไปทำธุระ.. บอกเลยนะ ว่าฉันขี้เกียจนั่งรอรถบัสมากก -,-!! นานกว่านั่งรอรถนายซาเวียร์อีก คิดดูจิ!!
"ซาเวียร์นี่เขาถ้าจะยุ่งมากเลยเนอะ.. วันวาเลนไทน์แท้ๆ ยังไม่มารับเกิร์ลเฟรนด์ของเขาเลย -w-"
ยัยไอริสบ่นกระปอดกระแปดขึ้นมา!
"เกิร์ลแฟน - -'!? ฉันก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้เป็นจริงๆเฟ้ยย!"
"เหอะน่า! ไม่ใช่ก็ใกล้เคียง ^^"
"โอเคๆ อยากว่าไรก็ว่า.. วันนี้ฉันจะพยายามไม่เถียงกับเธอแล้วกัน - -"
 
เมื่อมาถึงโรงเรียน.. เหมือนวันนี้ไม่ได้เรียนเลยล่ะ มีกิจกรรมเต็มไปหมด ในยิมก็จัดงานวันวาเลนไทน์ มีวงดนตรีเพราะมาเล่นให้ฟังมากมาย ว้า! ออกแนวผ่อนคลายเลยสิทีนี้ >< 
"เธอจะไปกิจกรรมกับฉันมั้ย.. ฉันว่าจะไปรวมกลุ่มกับเพื่อนน่ะ ไปด้วยกันปะ?"
"หา?.. อ่อ ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันเดินคนเดียวเนี่ยแหละ เธอไปรวมกับเพื่อนเธอเถอะน่า ^^"
"ได้หรอ? เธอไม่เป็นไรแน่นะ? อยู่คนเดียวได้จริงๆนะ?"
"ได้จริงๆจ้ะ ^^ เธอไปเถอะ!"
"งั้น.. ฉันไปล่ะนะ ดูแลตัวเองด้วยล่ะ ^-^/"
"จ้ะ ^^"
เมื่อยัยไอริสไปรวมตัวกับเพื่อนของเธอแล้ว.. ฉันก็ได้เดินดูงานคนเดียว ช่างเถอะ! ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่.. แต่อยากบอกมากเลยนะ ว่าเวลาที่ขาดนายซาเวียร์เมื่อไหร่น่ะ ฉันเป็นเหงาๆตลอดเลย ยอมรับเลยนะว่าคิดถึง.. ฉันเป็นบ้าอะไรของฉันเนี่ยย! เฮ้อออ
 ตื๊ดดด ตื๊ดดด.. จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น.. ฉันรีบรับทันทีเลยเมื่อรู้ว่าใครโทรมา !
"ฮัลโหล.. เมื่อไหร่นายจะกลับมาเนี่ยยย -3-!!"
[แหม่.. เร่งให้รีบกลับเชียวนะ คิดถึงฉันล่ะซี่  ∽  ∽  ∽]
"เออ.. เอ้ยยย เฮ้ยย! ไม่ใช่ละ - -!!"
[>< คิดถึงจริงๆสินะ ฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกันที่รัก จุ้บๆ]
"ที่รักบ้าที่รักบออะไร -////- ยี้ อย่ามาจุ้บเจิ้บนะ! ฉันจะอ้วก!"
[แฮ่ๆ.. งั้น.. ฉันฝากเธอขึ้นไปบนดาดฟ้าได้ปะ?]
ดาดฟ้าหรอ? - - เขาจะให้ฉันไปทำไมเนี่ย?
"อืม.. ได้สิ ตอนนี้เลยหรอ?"
[อ่าห้ะ! ตอนนี้เลย.. แค่นี้ก่อนนะ ฉันต้องไปทำธุระแล้วน่ะ บายยย.. ตู๊ดดดๆๆๆๆๆ]
เมื่อเขาตัดสายไปแล้ว.. ฉันก็ลองเดินไปบนดาดฟ้าตามที่เขาบอก ฉันสงสัยน่ะ ว่าเขาจะให้ฉันขึ้นบนดาดฟ้าไปทำไม? - -
เมื่อฉันเดินไปถึงประตูดาดฟ้า.. ฉันแอบลุ้นว่ามันคืออะไร เมื่อเปิดออกไป.. ฉันก็เจอกับซุ้มดอกไม้สวยๆมากมาย แล้วเพลงก็เริ่มคลอขึ้น.. ฉันจำได้มันคือเพลง You and Me ของ lifehouse เมื่อเช้าที่บ้านก็เปิดเพลงนี้.. เพลงเริ่มไปเรื่อยๆ จนเมื่อถึงท่อน 
all of the things that I want to say just aren't coming out right I'm tripping inwards you got my head spinning I don't know where to go from here Cause it's
(ทุกๆ สิ่งที่ฉันอยากจะเอ่ยออกไป
ก็ยังไม่ได้พูดออกไปเสียที
ภายในตัวฉันสับสนไปหมด
เธอทำให้ฉันหัวหมุนเลย
ฉันไม่รู้จะหลุดจากตรงนี้ไปได้อย่างไร
เพราะว่ามี).... 
there's something about you now I can't quite figure out everything she does is beautiful everything she does is right
(มีบางอย่างที่เกี่ยวกับเธอนั้น
ที่ฉันไม่สามารถคิดหาทางออกอย่างเงียบๆ ได้แล้ว
ทุกๆ สิ่งที่เธอทำช่างงดงามเหลือเกิน
ทุกอย่างที่เธอทำนั้นเป็นเรื่องที่ดีที่สุด)
 
เมื่อถึงจบตรง is right.. จู่ๆก็มีคนเดินออกมา ทางไหนไม่รู้ล่ะ.. เขาเดินมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม เขาเดินมาหาฉันช้าๆ ในใจฉันรู้สึกแบบว่า.. ตื้นตันมากก! เพราะคนที่เดินมานั้น เขาคือนายซาเวียร์! นายซาเวียร์ที่โกหกฉันว่าไปทำธุระ ที่ปล่อยให้ฉันต้องเหงาคนเดียว.. ทั้งๆที่เราพึ่งตัดสายกันเมื่อไม่นานมานี้ เขาบอกว่าจะไปทำธุระ ธุระของเขา.. คือจัดเซอร์ไพร์สฉันงั้นหรอ? O.O
 
what day is it and in what month this clock never seemed so alive
(บอกหน่อย วันนี้วันที่เท่าไหร่
เดือนอะไรกัน
ตั้งแต่เจอเธอนั้น นาฬิกานี้ก็ไม่เคยเดินอีกเลย...)
 
เมื่อท่อนนี้จบลง.. นายซาเวียร์ก็เดินมาหยุดอยู่ที่ตรงหน้าฉันพอดี เขาก็ก้มลงคุกเข่า จับมือฉันขึ้น แล้วเขาก็นำช่อดอกกุหลาบจากด้านหลังเขา แล้วยื่นมาให้ฉัน.. มือหนึ่งเขากุมมือฉันไว้ อีกมือก็ยื่นช่อดอกกุหลาบมาให้
"แซนดี้.. ฉันรักเธอจริงๆนะ ฉันคิดว่ามันคือความรัก เอ่อ... เธอ.. จะเดทกับฉันจริงๆได้มั้ย?"
ซาเวียร์กล่าวขึ้น.. เขาบอกว่ารักฉัน แล้ว เขาก็ขอฉันเดทจริงๆจังๆงั้นหรออ? ><!!
"หาา.. เอ่อ.. ฉ ฉันหรอ? O.o"
"ใช่ ^^ จะได้มั้ยย?"
บ้าจริง! นายซาเวียร์กระชับมือที่กุมฉันยิ่งขึ้น ฉันรู้สึกว่าใจเต้นแรงมาก หน้าร้อนผ่าว! เง้อออ ฉันจะตอบไงดีเนี่ยย? โทรถามไอริสตอนนี้จะทันมั้ยนะ >///<
"เอ่อ... คือว่า.. -///-"
"หืมม.. ว่าไง ^-^"
เขายังเน้นย้ำให้ฉันตอบเขา.. บ้าจริง! >////<!
"Not..!"
แล้วฉันก็ก้มลงไปกล่าวกระซิบที่ข้างหูเขาเบาๆ.. เมื่อฉันเงยขึ้นมา.. ตอนนี้เขาทำตาค้าง! เหมือนตกใจ เสียเซลฟ์มาก! ฮ่าๆๆๆๆ >0<
"Not rejected ^////^"
เมื่อฉันก้มลงไปกระซิบอีกครั้ง.. เมื่อเงยหน้าขึ้นมาอีก ปรากฏว่าเขายิ้มอย่างดีใจเลยอ่ะ >////<
"I love you" 
เขากล่าวขึ้นมาพร้อมกับยื่นช่อดอกกุหลาบมาให้ฉัน.. 
"I love you too. ^////^"
แล้วฉันก็รับช่อดอกกุหลาบจากเขา.. แล้วเขาก็โอบกอดฉัน แน่ล่ะว่าฉันก็กอดตอบเขา.. วินาทีนี้นะ ฉันว่ามันมีความสุขมากกว่าตอนอยู่ที่ลอนดอนอายอีก >////< 
 
ทั้งคู่กอดกันและยิ้มแย้มไปด้วยความสมหวัง.. แต่หารู้ไม่ว่า มีสองคนที่เห็นเหตุการณ์และกำลังร้องไห้กับเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความผิดหวัง.................