Student exchange รักวุ่นวายของยัยเด็กแลกเปลี่ยน

          ผ่านวันนั้นมาได้เกือบอาทิตย์ละ.. ถามว่ายัยเคธเลิกมายุ่งกับฉันมั้ย? ไม่เลย! ตั้งแต่วันนั้น ยัยเคธก็เริ่มมากวนตลอด.. แล้วฉันก็ต้องทำใจดีให้แกล้งตลอด! ฉันต้องยอม ถ้าไม่ยอมฉันคงอยู่ที่นี่ไม่ได้แน่ๆ.. ตั้งแต่หลังจากไปล้างมือมา นายซาเวียร์ก็รู้ว่าฉันได้แผล! แล้วตั้งแต่ที่ฉันโดนแกล้งมาเรื่อยๆ เขาก็คอยแต่ขอโทษฉัน บอกตรงๆเลยว่าฉันโกรธเขาไม่ลง.. ฉันก็งงว่าตัวเองเป็นไรนะ! อภัยให้เขาตลอด รู้สึกว่ามีความสุขเมื่ออยู่กับเขาตลอด รู้สึกเขิลอาย รู้สึกว่าหัวใจเต้นแรง.. และก็รู้สึกยินดีมาก ที่เขายังหลอกคนอื่นอยู่ว่าเราคบกัน - -' ฉันโรคจิตหรือยังไงนะ? เหอะ! และวันนี้ฉันกับไอริสต้องไปโรงเรียนกันเอง เพราะนายซาเวียร์ต้องไปทำธุระกับครอบครัว..!
 
     แล้วตอนนี้ก็ถึงคาบพัก.. วันนี้ฉันมานั่งทานข้าวคนเดียวที่ดาดฟ้า! ปกติก็ไม่ได้มาทานที่นี่หรอกนะ แต่เพราะฉันอยากมา ก็เลยมา! [อ๋าว - -'] ที่จริง.. ฉันยังไม่ทานหรอก ฉันกำลังจะเปิดประตูดาดฟ้าแล้วต่างหาก ฮี่ฮี่ มาเปิดดูแล้วก็ไม่เห็นว่ามีใครอยู่ ฮ้าาาา! ดีจริงๆ ฉันจะได้นั่งสูดอากาศบริสุทธิ์ๆ คนเดียว >0<
"ดีจัง.. ไม่มีคนอยู่ ฮี่ฮี่ >-<"
"มีนะครับมี! ผมนั่งอยู่ตรงนี้ทำเป็นมองไม่เห็น.. เอ๊ะ! แซนดี้นี่! O.O"
จู่ๆก็มีเสียงคนบอกว่าเขายังมีตัวตนอยู่ ณ ที่นี้.. แล้วเจ้าของเสียงนั่น ก็คือเฮนรี่!
"อ้าวว! เฮนรี่ O.O"
"ฉันพึ่งรู้ว่าเธอก็อยู่โรงเรียนนี้ O.o"
"หาา! นายว่าฉันไม่เหมาะที่จะอยู่โรงเรียนนี้หรอ? - -"
"ก็เปล่า.. เราไม่ได้เจอกันนานเลยเนอะหลังจากทริปนั้นน่ะ ^^"
"ใช่ๆ ^^"
"นี่.. ฉันจะบอกว่าตอนอยู่บนลอนดอนอายน่ะ ฉันเห็นนะ!"
"หะ หะ.. เห็นอะไรหรอ? -///-"
เฮนรี่บอกว่าเห็นที่ฉันกับนายซาเวียร์เอ่อ เอ่อ...! ฉันรู้สึกว่าหน้าฉันเริ่มร้อนผ่าวแล้วล่ะ ><
"ก็.. เห็นอันนั้นแหละ! หรือจะให้ฉันบอกว่าเห็นพวกเธอ..."
"อย่านะ!! หยุดพูดเลยนะ!! >///<"
ฉันรีบห้ามเฮนรี่ไว้ก่อน.. ฉันไม่อยากให้เขาพูดถึงเหตุการณ์วันนั้น ฉันเชิลนะ บ้าจริง! >///<
"เธอเดทกับนายคนที่อยู่บนลอนดอนด้วยหรอ?"
"อ่อๆ ซาเวียร์หรอ? ก็เอ่ออ..."
"ไม่ได้เดทหรอ? ดีจัง ^^"
เอ๋! นี่ฉันไม่ได้ตอบเลยนะ - -.. แต่รอฟังคำที่เขาว่า ดีจังๆๆ ก่อนดีกว่า..
"ใช่.. ไม่ได้เดทน่ะ ทำไมหรอ?"
"ก็เพราะพรุ่งนี้วันวาเลนไทน์ใช่ปะ? ฉันจะได้ขอเธอเดทไง ฉันว่าจะบอกชอบเธอล่ะ เฮ้ยยยยย! O.O" 
ห้ะ! อะ อะไรนะ?!! เขา.. จะขอฉันเดทหรอ?!! สตั้นจ้ะ!
"เฮ้ยย..! ฉันล้อเล่นนะ..!"
"นายอย่าว่าล้อเล่นเลย.. ถ้ามันคือเรื่องจริงน่ะ! - -"
"ก็ได้.. ที่ฉันพูดไปมันคือเรื่องจริงน่ะ! แล้วเธอล่ะ ตอบฉันหน่อยได้มั้ย? ว่าได้หรือไม่ได้ ?"
"เอ่ออ.."
เอาไงดีล่ะ.. ใจฉันรู้สึกสับสนยังไงก็ไม่รู้ - -!! แต่..ฉันกลัวว่าถ้านายซาเวียร์รู้.. เอ่อ โว้ยยย!! ฉันปวดหัวววว!!
"ว่าไงล่ะ!! เธอตอบมาได้มั้ย? ฉันจริงจังนะ.. หรือเธอจะให้ฉันขอพรุ่งนี้!"
"หยุดเลยนะ! หยุดเลยย!.. เอ่อ.. เฮนรี่! ฉันขอโทษจริงๆนะ คือ.. ฉันกับซาเวียร์เราเดทกันอยู่น่ะ!(ถึงจะไม่ใช่เดทจริงๆน่ะนะ - -!) ฉันไม่อยากนอกใจเขา ใจฉันมีแค่เขาคนเดียว ขอโทษด้วยนะที่ฉันปฏิเสธนายอย่างเลืดเย็นเกินไป ^^"
เฮนรี่ถึงกับน้ำตาปริ่ม.. ฉันรุ้สึกขึ้นมาเลยอ่ะ! TT
"อืมม.. มะ ไม่เป็นไร ^^ ฉันไปก่อนแล้วกันนะ!"
เฮนรี่ปาดน้ำตาที่เริ่มไหลออกมา.. เขาบอกลาแล้วก็รีบวิ่งหนี!
เฮ้ออ... ฉันถึงกับปฏิเสธเฮนรี่เพราะนายซาเวียร์เลยหรอ? ฉันอยากรู้ว่าตัวเองเป็นอะไร? เฮ้อออ บ้าที่สุดเลยย -0-!!