Student exchange รักวุ่นวายของยัยเด็กแลกเปลี่ยน
9.3
เขียนโดย Liana
วันที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.01 น.
38 ตอน
21 วิจารณ์
91.02K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
16) คำเตือนน!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ในที่สุด.. วันเปิดเทอมก็มาถึงแล้ว! >< นี่ๆ อยากจะบอกเลยนะ.. หลังจากเราลงจากลอนดอนอาย.. ตัวพวกเรานี่ก็แทบจะสิงกันได้เลยล่ะ ก็เราตัวติดกันนี่นา !! และทุกครั้งที่ยัยเคธ [ขอเรียกงี้บ้างนะ เคธี่ปะลี่ปี้ปิ๊ด.. มันยาวไป - -'] จะเดินเข้ามาหาแต่ละที.. เขาจะจับมือพาฉันเดินหนี.. บอกเลยว่าฉันมีความสุขสุดๆ >< เมื่อหลังจากกกลับจากลอนดอน ก็มีเวลาเตรียมตัวเปิดเรียนเทอม 2 อีก 1 อาทิตย์!.. แน่ล่ะ ว่าตลอดหนึ่งอาทิตย์เนี่ย.. ฉันแทบจะไม่ได้ออกไปไหนเลย.. เพราะฉันเริ่มตั้งใจอ่านหนังสือในช่วงเช้าๆ ช่วงเย็นๆก็... ก็... คุยโทรศัพท์กับนายซาเวียร์ล่ะ >< วันนี้ฉันกับไอริสก็กำลังนั่งรอให้เขามารับไปโรงเรียนด้วยกัน.. เอาจริงๆนะ บางทีฉันก็คิดๆบ้างว่า สิ่งที่ยัยไอริสจิ้นน่ะ อาจจะเป็นจริงก็ได้.. มั้ง?! - -' ฮ่าๆๆ
ปรี๊นน ปรี๊นน!
และแล้ว.. เสียงแตรรถก็ดังขึ้น.. ฉันกับยัยไอริสก็เปิดประตูขึ้นนั่งประจำที่!
"อรุณสวัสดิ์นะ สองสาวว ^^"
"หวัดดีจ้ะซาเวียร์ ^^ / หวัดดี ^-^"
"นี่ๆ.. เปิดเทอมใหม่วันแรกเธอก็ต้องได้เจอกับทีเชอร์คนใหม่นะ"
"มีทีเชอร์เข้ามาใหม่? - -"
"เปล่าๆ ไม่ใช่อย่างนั้น.. ทุกเทอมน่ะ แต่ละวิชาจะเปลี่ยนทีเชอร์ใหม่น่ะ"
"อ๋อๆ.. เข้าใจละ ^^ ขอบใจที่บอกนะ!"
ตอนนี้ก็มาถึงที่โรงเรียนแล้ว.. ฮ้าาาา! รู้สึกคิดถึงชะมัดเลย >0< ทั้งๆที่ปิดเทอมไปไม่เท่าไหร่เลยนะ คิดถึงมากๆเลยย ฮ่าๆ
"งั้น.. ฉันไปเรียนก่อนนะ ^^ บ๊ายย บายย!"
และเมื่อลงรถไอริสก็ขอตัวไปเรียน..!
แล้วจู่ๆก็มีมือนายซาเวียร์มาจับที่มือฉัน.. -///-
"นี่! ไม่ต้องจับก็ได้นะ.. ฉันไม่หลงหรอกนะ! เรียนมาตั้งหนึ่งเทอมละ - -"
"ไม่! ฉันจะไม่ปล่อย! เดี๋ยวยัยเคธจ้องจะมาแกล้งเธอล่ะ! รู้มั้ย?..กว่าจะง้อเธอได้น่ะ มันยากมากนะ!"
"ถ้ามันยากก็อย่าง้อสิ.. ง้อทำไม? - -"
"ก็...... ช่างเถอะ! ไปเข้าคลาสกันน ^^"
และเมื่อเราเข้าไปในคลาส..สายตาทุกสายตาจ้องมองลงไปที่.. ตื่อ ดื่อ ดื้นนนน [เสียงเอฟเฟค ><] จ้องที่มือของพวกเรา.. เมื่อฉันรู้ ฉันก็พยายามที่เอามือออกแต่นายซาเวียร์เนี่ยสิ! ไม่ยอมปล่อยฉันเลย ให้ตายเถอะ!... นี่เขาเป้นปลาหมึกหรือไง? ติดหนึบเชียวว -3-
แล้วฉันก็เห็นว่ายัยเคธกำลังเดินมา
"หวัดดีซาเวียร์! นี่พวกนาย 2 คนเดทกันแล้วหรอ? O.O"
แล้วก็มีคนตันทางยัยเคธไว้ก่อน! นั่นก็คือแอนดริว! หัวหน้าห้องที่แสนดี๊ แสนดีของพวกเรานี่เอง ฮ่าๆ
"เอ่ออ... ( ._.)"
"ใช่! เรากำลังเดทกันอยู่น่ะ เนอะ ^^"
"หาา! - -"
เขาทำกระพริบตาปริบๆให้ฉันบอกไปว่าพวกเรากำลังเดทกันจริงๆ
"อ่ะ เอ่ออ! ใช่จ้ะ พวกเรากำลัง เอ่ออ..เดทกันน่ะ ^^"
ฉันตอบแบบติดขัดๆ เขาให้ฉันพูดแบบนี้.. อยากบอกว่าใจฉันสั่นๆ เต้นตึกตัก ตึกตัก จนจะหลุดออกจากอกให้ได้อยู่ละ -////-
"จริงหรอ?!! งั้นฉันก็ขอให้พวกนายมีความสุขมากๆนะ ^^"
"ขอบคุณมาก ^^"
นายซาเวียร์ตอบขอบคุณพูดเองทุกอย่างเสร็จสรรพ - - จ้ะ! นี่เขากำลังทำให้ฉันวุ่นวายนะเนี่ยย!
"นี่! ไปบอกคนอื่นอย่างนั้นทำไม? เราไม่ได้เดทกันซะหน่อย!"
ฉันหยิกเข้าไปที่แขนของซาเวียร์! เอ็ดเขาเรื่องที่ก่อไว้เมื่อกี้!
"โอ๊ยย! ฉันเจ็บนะ -,- นี่.. เหตุผลของฉันน่ะ ก็คือ.. ยัยเคธจะได้ไม่ต้องมายุ่มย่ามในชีวิตฉันอีก"
"เหตุผลแค่นี้หรอ? - -"
ฉันถามอยากกวนๆ.. แต่ใจจริง ฉันจริงจังนะ!
"ก็.. ก็ใช่น่ะสิ!"
"นี่! ได้ข่าวว่าพวกเธอกำลังเดทกันหรอ?!!!"
จู่ๆก็มีเสียงที่แสนจะคุ้นเคยกล่าวขึ้น! จะใครที่ไหนล่ะ!.. ก็ยัยเคธี่ปะลี่ปี้ปิ๊ดนั่นแหละ! - - ยัยนี่ก็นะ.. จะตามมารังควานฉันให้ได้เลยใช่ม่ะ?
"ใช่.. พวกเรากำลังเดทกันอยู่น่ะ ^^"
นายซาวียร์ตอบแทนฉันอีกรอบ.. พร้อมกับโอบบ่าฉันไว้! ฉันอยากจะเอาแขนเขาออกกนะ!.. แต่ยัยเคธยังอยู่ตรงหน้าอยู่.. เดี๋ยวยัยนี่จะไม่เชื่อเรื่องที่เรากุขึ้นมา - -
"หรอ?!! งั้นมีอะไรพอจะพิสูจน์ให้ฉันเชื่อมากกว่าการโอบกันให้ฉันเห็นน่ะ อย่างเช่นจูบ หอมแก้ม ไรงี้น่ะ! ถ้ากล้าทำแล้วฉันจะเชื่อ!! เพราะพวกเธอไม่มีทางที่จะให้แค่คนรู้จักเฉยๆ มาทำไรแบบนี้เนี่ย!"
ยัยเคธกล่าวขึ้น! ฉันอยากจะบอกนะว่า.. พวกเราเนี่ยแหละ เป็นส่วนน้อยที่เป็นแค่คนรู้จักแล้วยังยอมให้อีกฝ่ายหอมแก้ม จูบ กอดน่ะ - -'!!
"ได้สิ!.. งั้นฉันจะหอมแก้มยัยนี่ให้เธอดูแล้วกัน ^-^"
นายซาเวียร์กล่าวขึ้น!.. บ้าจริง! นี่เขาจะหอมแก้มฉันต่อหน้าทุกคนในคลาสหรอ? ไม่นะ O.O!!
"โอเค! งั้นก็หอมเลยสิ !!"
เมื่อยัยเคธกล่าวเสร็จ! เขาก็โน้มหน้าเข้ามาหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ต่อหน้าทุกคนในคลาส ซึ่งแน่ล่ะว่ามีเสียงโห่ร้องจากทุกคนมาเยอะ เยอะมากก! แล้วยัยเคธก็ถึงกับตาค้าง! เธอสตั้นไปเลยล่ะสิ - -
"เหอะ! อยากเดทก็เดทกันไป! ดูแลกันให้ดีๆล่ะ.. คงไม่ใช่เดทกันแปปเดียวแล้วโดนแย่งไปนะ! นี่ฉันเตือนละกัน! เพราะบางที! คนที่แย่งซาเวียร์ไปจากเธออาจเป็นฉันก็ได้!!... ฉันไปล่ะ"
คำเคือนของยัยเคธเป็นไรที่น่ากลัวมากเธอพูดเหมือนกับจะฆ่าคนให้ได้เลยย! บ้าจริง! ฉันคิดว่ามันก็แค่ชั่วคราวนะ ที่ยัยเคธจะไม่ยุ่งด้วยน่ะ!! - -!!
ปรี๊นน ปรี๊นน!
และแล้ว.. เสียงแตรรถก็ดังขึ้น.. ฉันกับยัยไอริสก็เปิดประตูขึ้นนั่งประจำที่!
"อรุณสวัสดิ์นะ สองสาวว ^^"
"หวัดดีจ้ะซาเวียร์ ^^ / หวัดดี ^-^"
"นี่ๆ.. เปิดเทอมใหม่วันแรกเธอก็ต้องได้เจอกับทีเชอร์คนใหม่นะ"
"มีทีเชอร์เข้ามาใหม่? - -"
"เปล่าๆ ไม่ใช่อย่างนั้น.. ทุกเทอมน่ะ แต่ละวิชาจะเปลี่ยนทีเชอร์ใหม่น่ะ"
"อ๋อๆ.. เข้าใจละ ^^ ขอบใจที่บอกนะ!"
ตอนนี้ก็มาถึงที่โรงเรียนแล้ว.. ฮ้าาาา! รู้สึกคิดถึงชะมัดเลย >0< ทั้งๆที่ปิดเทอมไปไม่เท่าไหร่เลยนะ คิดถึงมากๆเลยย ฮ่าๆ
"งั้น.. ฉันไปเรียนก่อนนะ ^^ บ๊ายย บายย!"
และเมื่อลงรถไอริสก็ขอตัวไปเรียน..!
แล้วจู่ๆก็มีมือนายซาเวียร์มาจับที่มือฉัน.. -///-
"นี่! ไม่ต้องจับก็ได้นะ.. ฉันไม่หลงหรอกนะ! เรียนมาตั้งหนึ่งเทอมละ - -"
"ไม่! ฉันจะไม่ปล่อย! เดี๋ยวยัยเคธจ้องจะมาแกล้งเธอล่ะ! รู้มั้ย?..กว่าจะง้อเธอได้น่ะ มันยากมากนะ!"
"ถ้ามันยากก็อย่าง้อสิ.. ง้อทำไม? - -"
"ก็...... ช่างเถอะ! ไปเข้าคลาสกันน ^^"
และเมื่อเราเข้าไปในคลาส..สายตาทุกสายตาจ้องมองลงไปที่.. ตื่อ ดื่อ ดื้นนนน [เสียงเอฟเฟค ><] จ้องที่มือของพวกเรา.. เมื่อฉันรู้ ฉันก็พยายามที่เอามือออกแต่นายซาเวียร์เนี่ยสิ! ไม่ยอมปล่อยฉันเลย ให้ตายเถอะ!... นี่เขาเป้นปลาหมึกหรือไง? ติดหนึบเชียวว -3-
แล้วฉันก็เห็นว่ายัยเคธกำลังเดินมา
"หวัดดีซาเวียร์! นี่พวกนาย 2 คนเดทกันแล้วหรอ? O.O"
แล้วก็มีคนตันทางยัยเคธไว้ก่อน! นั่นก็คือแอนดริว! หัวหน้าห้องที่แสนดี๊ แสนดีของพวกเรานี่เอง ฮ่าๆ
"เอ่ออ... ( ._.)"
"ใช่! เรากำลังเดทกันอยู่น่ะ เนอะ ^^"
"หาา! - -"
เขาทำกระพริบตาปริบๆให้ฉันบอกไปว่าพวกเรากำลังเดทกันจริงๆ
"อ่ะ เอ่ออ! ใช่จ้ะ พวกเรากำลัง เอ่ออ..เดทกันน่ะ ^^"
ฉันตอบแบบติดขัดๆ เขาให้ฉันพูดแบบนี้.. อยากบอกว่าใจฉันสั่นๆ เต้นตึกตัก ตึกตัก จนจะหลุดออกจากอกให้ได้อยู่ละ -////-
"จริงหรอ?!! งั้นฉันก็ขอให้พวกนายมีความสุขมากๆนะ ^^"
"ขอบคุณมาก ^^"
นายซาเวียร์ตอบขอบคุณพูดเองทุกอย่างเสร็จสรรพ - - จ้ะ! นี่เขากำลังทำให้ฉันวุ่นวายนะเนี่ยย!
"นี่! ไปบอกคนอื่นอย่างนั้นทำไม? เราไม่ได้เดทกันซะหน่อย!"
ฉันหยิกเข้าไปที่แขนของซาเวียร์! เอ็ดเขาเรื่องที่ก่อไว้เมื่อกี้!
"โอ๊ยย! ฉันเจ็บนะ -,- นี่.. เหตุผลของฉันน่ะ ก็คือ.. ยัยเคธจะได้ไม่ต้องมายุ่มย่ามในชีวิตฉันอีก"
"เหตุผลแค่นี้หรอ? - -"
ฉันถามอยากกวนๆ.. แต่ใจจริง ฉันจริงจังนะ!
"ก็.. ก็ใช่น่ะสิ!"
"นี่! ได้ข่าวว่าพวกเธอกำลังเดทกันหรอ?!!!"
จู่ๆก็มีเสียงที่แสนจะคุ้นเคยกล่าวขึ้น! จะใครที่ไหนล่ะ!.. ก็ยัยเคธี่ปะลี่ปี้ปิ๊ดนั่นแหละ! - - ยัยนี่ก็นะ.. จะตามมารังควานฉันให้ได้เลยใช่ม่ะ?
"ใช่.. พวกเรากำลังเดทกันอยู่น่ะ ^^"
นายซาวียร์ตอบแทนฉันอีกรอบ.. พร้อมกับโอบบ่าฉันไว้! ฉันอยากจะเอาแขนเขาออกกนะ!.. แต่ยัยเคธยังอยู่ตรงหน้าอยู่.. เดี๋ยวยัยนี่จะไม่เชื่อเรื่องที่เรากุขึ้นมา - -
"หรอ?!! งั้นมีอะไรพอจะพิสูจน์ให้ฉันเชื่อมากกว่าการโอบกันให้ฉันเห็นน่ะ อย่างเช่นจูบ หอมแก้ม ไรงี้น่ะ! ถ้ากล้าทำแล้วฉันจะเชื่อ!! เพราะพวกเธอไม่มีทางที่จะให้แค่คนรู้จักเฉยๆ มาทำไรแบบนี้เนี่ย!"
ยัยเคธกล่าวขึ้น! ฉันอยากจะบอกนะว่า.. พวกเราเนี่ยแหละ เป็นส่วนน้อยที่เป็นแค่คนรู้จักแล้วยังยอมให้อีกฝ่ายหอมแก้ม จูบ กอดน่ะ - -'!!
"ได้สิ!.. งั้นฉันจะหอมแก้มยัยนี่ให้เธอดูแล้วกัน ^-^"
นายซาเวียร์กล่าวขึ้น!.. บ้าจริง! นี่เขาจะหอมแก้มฉันต่อหน้าทุกคนในคลาสหรอ? ไม่นะ O.O!!
"โอเค! งั้นก็หอมเลยสิ !!"
เมื่อยัยเคธกล่าวเสร็จ! เขาก็โน้มหน้าเข้ามาหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ต่อหน้าทุกคนในคลาส ซึ่งแน่ล่ะว่ามีเสียงโห่ร้องจากทุกคนมาเยอะ เยอะมากก! แล้วยัยเคธก็ถึงกับตาค้าง! เธอสตั้นไปเลยล่ะสิ - -
"เหอะ! อยากเดทก็เดทกันไป! ดูแลกันให้ดีๆล่ะ.. คงไม่ใช่เดทกันแปปเดียวแล้วโดนแย่งไปนะ! นี่ฉันเตือนละกัน! เพราะบางที! คนที่แย่งซาเวียร์ไปจากเธออาจเป็นฉันก็ได้!!... ฉันไปล่ะ"
คำเคือนของยัยเคธเป็นไรที่น่ากลัวมากเธอพูดเหมือนกับจะฆ่าคนให้ได้เลยย! บ้าจริง! ฉันคิดว่ามันก็แค่ชั่วคราวนะ ที่ยัยเคธจะไม่ยุ่งด้วยน่ะ!! - -!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ