Student exchange รักวุ่นวายของยัยเด็กแลกเปลี่ยน
9.3
เขียนโดย Liana
วันที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.01 น.
38 ตอน
21 วิจารณ์
91.14K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 มีนาคม พ.ศ. 2558 18.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) อเมริกา...ที่รักของฉันน ><
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ [กรุณาอ่านที่บทนำก่อนที่จะอ่านตอนที่1 ด้วยนะคะ ^^]
ในที่สุด! ก็ถึงวันที่ฉันจะไปอเมริกาแล้ว TT คิดแล้วก็เศร้านะ ถึงจะอยากไป.. แต่อดที่จะคิดถึงครอบครัว เพื่อนๆ โรงเรียน คุณครูไม่ได้เลย.. วันนี้มีแค่ครอบครัวฉัน คุณครูที่สนิทที่สุด และยัยพลอยใสมาส่งที่สนามบิน.. จริงๆ ฉันก็จัดงานเลี้ยงส่งกับเพื่อนๆที่โรงเรียนแล้ว แต่ฉันไม่ให้พวกเขามาลาฉันที่สนามบินหรอก! มันจะเว่อร์ไป ฉันกลัวว่าฉันจะเปลี่ยนใจไม่ไปอเมริกาน่ะ...
"นี่! แสนดี เธอจะได้ไปต่างประเทศแล้วนะ ตลอด 1ปีที่ไปเนี่ย ฉันขอให้เธอโชคดีนะ อย่าลืมฉันนะ ติดต่อฉันมาบ้าง มาเยี่ยมไทยบ่อยๆด้วยนะ ฉันไม่อยากเหงานะ T^T"
"โอเคๆ ถ้าฉันมาได้ฉันก็จะมานะ ^^ ฉันจะติดต่อหาแกบ่อยๆนะ ฉันจะไม่ลืมแกเลย ฉันก็กลัวฉันเหงาเหมือนกันแหละ แต่ฉันก็จะพยายามอยู่ให้ได้ หาประสบการณ์ให้ตัวเองไว้ตอนโต ^^"
"ฉันเข้าใจ.. แต่... ฉันไม่อยากให้เธอไปเลยย TT" ว่าแล้วยัยพลอยใสก็ปล่อยโฮวิ่งเข้ามากอดฉันไว้.. เฮ้ออ แกจะทำให้ฉันเปลี่ยนใจนะเว้ยย! ยัยพลอยใส TT
"แสนดี.. ครูขอให้เธอโชคดีนะจ้ะ ในที่สุดเธอก็ทำตามฝันได้แล้ว ครูขอให้เธอมีความสุขที่โน่น มีเพื่อนดีๆ เจอโฮสต์แฟมิลี่ที่น่ารักๆนะจ้ะ ได้เที่ยวที่ไหนก็ถ่ายรูปมาให้ครูดูด้วยล่ะ ^^"
"ขอบคุณค่ะคุณครู.. หนูทำความฝันนี้สำเร็จได้ก็เพราะคุณครูนะคะ หนูรักคุณครูค่ะ >0<"
เมื่อบอกลาทุกคนเสร็จแล้ว!.. ตอนนี้ฉันก็อยู่บนเครื่องล่ะ ฉันนั่งฟังเพลงไปเรื่อยเปื่อย แอร์เย็นดีนะ >< บรรยากาศชวนหลับชะมัดเลยย! ขอนอนก่อนละกัน ถึงอเมริกาเมื่อไหร่ค่อยว่ากันอีกที >-<
...ฮ้าววว! บรรยากาศน่านอนจังเลย -,- อ้อลืมม! หวัดดี ^-^/ ผมชื่อ 'ซาเวียร์' นะ.. ผมกำลังจะกลับอเมริกาน่ะ ผมพึ่งมาจากไทย ไปเยี่ยมพ่อมา พ่อผมอยู่ไทย ส่วนแม่ผมอยู่อเมริกา พ่อกับแม่ผมเลิกกันน่ะ น้องสาวผมอยู่กับพ่อ ส่วนผมอยู่กับแม่! ผมเป็นลูกครึ่งอเมริกัน-ไทยล่ะ ฮ่าๆ ผมรีบกลับอเมริกาเพราะผมกลัวแม่ต้องอยู่คนเดียว ผมชวนแม่มา แม่ก็ไม่ยอมมา.. แม่ไม่อยากเจอพ่อเลย :( ช่างเถอะๆ เลิกพูดเรื่องนี้เถอะ!! วันนี้เป็นวันที่ผมเศร้าใจสุดๆเลย น้องสาวผม.. เธอเกือบจำผมไม่ได้ ทั้งๆที่ผมคิดถึงเธอมาตลอดแท้ๆ TT เธอโหดร้ายชะมัดเลย บ้าที่สุด!
ผมนั่งเล่นไปเรื่อยๆ นั่งดูก้อนเมฆเหมือนทุกๆครั้งที่เดินทางไป-กลับแบบนี้ ผมอยากให้พ่อกับแม่ผมคืนดีกันจัง! ผมไม่รู้ว่าท่านทะเลาะกันเรื่องอะไร มีปัญหาอะไรที่ถึงขั้นต้องเลิกกัน :(.... ตั้งแต่ที่แม่ไม่ยอมบอกผม ผมก็เริ่มทำตัวเหมือนเด็กขาดความอบอุ่น... เหมือนตอนนี้ไงล่ะ! โอ้ะ! สัญญาณบอกแล้วว่าเราถึงอเมริกาแล้ว ผมเพ้อนานไปมั้ยเนี่ย! ช่างเถอะ ผมลงไปข้างล่างก่อนละกันนะ ^-^
....ฮ้าววว! ถึงที่อเมริกาแล้วหรอเนี่ยย? เมื่อเดินลงมาดูฉันก็ถึงกับตะลึง O.O นี่มันอเมริกาจริงๆ ฉันไม่ได้ฝันไป!! >-<
ในที่สุด! ก็ถึงวันที่ฉันจะไปอเมริกาแล้ว TT คิดแล้วก็เศร้านะ ถึงจะอยากไป.. แต่อดที่จะคิดถึงครอบครัว เพื่อนๆ โรงเรียน คุณครูไม่ได้เลย.. วันนี้มีแค่ครอบครัวฉัน คุณครูที่สนิทที่สุด และยัยพลอยใสมาส่งที่สนามบิน.. จริงๆ ฉันก็จัดงานเลี้ยงส่งกับเพื่อนๆที่โรงเรียนแล้ว แต่ฉันไม่ให้พวกเขามาลาฉันที่สนามบินหรอก! มันจะเว่อร์ไป ฉันกลัวว่าฉันจะเปลี่ยนใจไม่ไปอเมริกาน่ะ...
"นี่! แสนดี เธอจะได้ไปต่างประเทศแล้วนะ ตลอด 1ปีที่ไปเนี่ย ฉันขอให้เธอโชคดีนะ อย่าลืมฉันนะ ติดต่อฉันมาบ้าง มาเยี่ยมไทยบ่อยๆด้วยนะ ฉันไม่อยากเหงานะ T^T"
"โอเคๆ ถ้าฉันมาได้ฉันก็จะมานะ ^^ ฉันจะติดต่อหาแกบ่อยๆนะ ฉันจะไม่ลืมแกเลย ฉันก็กลัวฉันเหงาเหมือนกันแหละ แต่ฉันก็จะพยายามอยู่ให้ได้ หาประสบการณ์ให้ตัวเองไว้ตอนโต ^^"
"ฉันเข้าใจ.. แต่... ฉันไม่อยากให้เธอไปเลยย TT" ว่าแล้วยัยพลอยใสก็ปล่อยโฮวิ่งเข้ามากอดฉันไว้.. เฮ้ออ แกจะทำให้ฉันเปลี่ยนใจนะเว้ยย! ยัยพลอยใส TT
"แสนดี.. ครูขอให้เธอโชคดีนะจ้ะ ในที่สุดเธอก็ทำตามฝันได้แล้ว ครูขอให้เธอมีความสุขที่โน่น มีเพื่อนดีๆ เจอโฮสต์แฟมิลี่ที่น่ารักๆนะจ้ะ ได้เที่ยวที่ไหนก็ถ่ายรูปมาให้ครูดูด้วยล่ะ ^^"
"ขอบคุณค่ะคุณครู.. หนูทำความฝันนี้สำเร็จได้ก็เพราะคุณครูนะคะ หนูรักคุณครูค่ะ >0<"
เมื่อบอกลาทุกคนเสร็จแล้ว!.. ตอนนี้ฉันก็อยู่บนเครื่องล่ะ ฉันนั่งฟังเพลงไปเรื่อยเปื่อย แอร์เย็นดีนะ >< บรรยากาศชวนหลับชะมัดเลยย! ขอนอนก่อนละกัน ถึงอเมริกาเมื่อไหร่ค่อยว่ากันอีกที >-<
...ฮ้าววว! บรรยากาศน่านอนจังเลย -,- อ้อลืมม! หวัดดี ^-^/ ผมชื่อ 'ซาเวียร์' นะ.. ผมกำลังจะกลับอเมริกาน่ะ ผมพึ่งมาจากไทย ไปเยี่ยมพ่อมา พ่อผมอยู่ไทย ส่วนแม่ผมอยู่อเมริกา พ่อกับแม่ผมเลิกกันน่ะ น้องสาวผมอยู่กับพ่อ ส่วนผมอยู่กับแม่! ผมเป็นลูกครึ่งอเมริกัน-ไทยล่ะ ฮ่าๆ ผมรีบกลับอเมริกาเพราะผมกลัวแม่ต้องอยู่คนเดียว ผมชวนแม่มา แม่ก็ไม่ยอมมา.. แม่ไม่อยากเจอพ่อเลย :( ช่างเถอะๆ เลิกพูดเรื่องนี้เถอะ!! วันนี้เป็นวันที่ผมเศร้าใจสุดๆเลย น้องสาวผม.. เธอเกือบจำผมไม่ได้ ทั้งๆที่ผมคิดถึงเธอมาตลอดแท้ๆ TT เธอโหดร้ายชะมัดเลย บ้าที่สุด!
ผมนั่งเล่นไปเรื่อยๆ นั่งดูก้อนเมฆเหมือนทุกๆครั้งที่เดินทางไป-กลับแบบนี้ ผมอยากให้พ่อกับแม่ผมคืนดีกันจัง! ผมไม่รู้ว่าท่านทะเลาะกันเรื่องอะไร มีปัญหาอะไรที่ถึงขั้นต้องเลิกกัน :(.... ตั้งแต่ที่แม่ไม่ยอมบอกผม ผมก็เริ่มทำตัวเหมือนเด็กขาดความอบอุ่น... เหมือนตอนนี้ไงล่ะ! โอ้ะ! สัญญาณบอกแล้วว่าเราถึงอเมริกาแล้ว ผมเพ้อนานไปมั้ยเนี่ย! ช่างเถอะ ผมลงไปข้างล่างก่อนละกันนะ ^-^
....ฮ้าววว! ถึงที่อเมริกาแล้วหรอเนี่ยย? เมื่อเดินลงมาดูฉันก็ถึงกับตะลึง O.O นี่มันอเมริกาจริงๆ ฉันไม่ได้ฝันไป!! >-<
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ