เกรียนซามะ!!

10.0

เขียนโดย DarkJoker

วันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 07.44 น.

  3 ตอน
  0 วิจารณ์
  6,234 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) พวกแก!! ได้อ่านเกรียนซามะกันหรือยัง!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ในป่าแห่งหนึ่ง มีชายคนนึ่งกำลังหนีคนกลุ่มหนึ่งราวกับว่าไปไอคนที่หนีไปเป็นกิ๊กเมียของพวกนี้ เอ๊ะไม่ใช้แฮะ
ซึ่ง พวกพวกที่ไล่ตามนั้นสวมเสื้อเหมือนกับซามูไรและถือดาบเสียด้วย และจู่ๆหนึ่งในผู้ไล่ตามมาดักหน้าของชายที่หนีอยู่และพวกนั้นก็ลอมเขาเอาไว้

พวกที่ไล่ตาม:เถอะยอมให้จับแต่โดยดี ดีกว่าน่า

ชายที่โดนรุม:เถอะ!!....ยอมให้จับแต่โดยดีงั้นหรอ//ใช้มือหยิบของบางอย่างในกระเป๋าสะพายของเขา//ไม่เอาเฟ้ย!!

พูด เสร็จชายคนนั้นก็โยนบางสิ่งใส่พวกที่ไล่ตามเขา มันเป็นรูปร่างของหนังสือหน้าปกเป็นรูปสาวสวยที่เปลือยอยู่ ถูกอย่างที่คิดไว้ นั้นคือ"โดจิน"!! และพอโยนเสร็จเขาก็รีบวิ่งหนีจากเจ้าพวกที่ไล่ตามทันที

พวกที่ไล่ตาม1:เฮ้ยอะไรฟระเนี่ย มันโยนไอหนังสือนี้เสร็จก็หนีไปเฉยเลย(นึกว่าจะชักดาบ)
เฮ้ยพวกแกทำอะไรอยู่ฟระ!!

ทันทีที่มันหันมามองพวกของมัน ก็เห็นพวกนั้นรีบเก็บโดจินที่เจ้านั้นโยนมา

พวกที่ไล่ตาม2:ทำอะไรน่ะหรอก็เก็บโดจินไง แถมนี้ยังเป้นของหายากอีกด้วยนะ

พวกที่ไล่ตาม3:โอ๊ะ!!....นี้มันrare Doujinนิหว่าการ์ตูนเรื่องนี้นึกว่าจะไม่มีใครเอามาทำสะแล้วสิ

พวกที่ไล่ตาม1:มันใช้เวลามาทำแบบนี้สะที่ไหนฟระรีบตามไปเร็ว!!

ไม่กี่นาทีพวกมันก็ตามชายหนุ่มมาอย่างรวดเร็ว

ชายที่โดนรุม:อะไรฟระพวกแกอุส่าห์ให้โดจินไปแล้วนะเฟ้ยแถมเป็นแนวrare Doujinที่ หายากนะเฟ้ยการ์ตูนแบบนั้นคงไม่คิดว่าจะถูกเอามาเป็นโดจินใช้ไหมละในราคา จริงๆคือ3000เยน เชียวนะอุส่าห์ฟรียังตามมาอีกหรอไงฟระ รู้ป่าวคนที่ขายโดจินแบบนี้ในโลกมีแค่ตูคนเดียวนะเฟ้ย!! แล้วจะให้ฉันลุยเดียวกับคนเป็นฝูงแบบนั้นนะสมัยนี้ไม่มีใครทำกันหรอก

นาม ของเขาคือ อาซาซึมายะ คิริซามะ หรือซามะ!! เอกลักษณ์ คือแว่นกันลมสีดำสนิดและผมเทาสายตาที่นิ่งๆแต่นิสัยเกรียนสุดๆ อาชีพเสริมคือการขายโดจิน ชอบกินซอสมะเขือเทศมากแต่ระดับน้ำตาลในเลือดสูงปรี๊ด จนเป็นตัวเอกของเรื่องเลยก็ว่าได้มั้ง

ซามะ:อึ๊บ!//กระโดดขึ้นไปบนกำแพงเพื่อหนี//โทษทีนะฉันมีอนิเมะอยากดูตอน4โมงเย็นนะ//ลงมาอีกด้าน

สาวน้อยปริศนา:คุณซามะคะ!!//วิ่งหนีพวกที่ไล่ตามอยู่

ซามะ:อ่าวยูนะนิ?

ชื่อ จริงชื่อว่าอุเซเนกิ ยูนะหรือยัยแว่น เด็กฝึก อยู่ในตระกูลของมิโกะเก่าแต่ไหงมาเป็นพวกของเจ้าเกรียนนั้นได้ฟระเนี่ย แถมตอนถอดแว่นน่ารักสุดๆ

ซามะ:อะไรของเธอฟระเนี่ยไหงหนีมาแบบไม่เตือนกันก่อนแบบนี้ได้ไงฟระ//มองแบบเซ็งๆ

ยูนะ:ชั้นเองก็ไม่อยากให้โดนไล่ตามแบบนี้หรอกนะคะ!!

ซามะ:งั้นก่อนเราเผ่นกันก่อนเถอะ!!//วิ่ง

ยูนะ:คะ!!//วิ่งตาม

พวกที่ไล่ตาม:อย่าหนีนะเฟ้ย

พวก ที่ไล่ตามพวกเขามาตอนนี้ร่วมกับกลุ่มของพวกที่ไล่ตามซามะ และซามะหนีเข้าไปในซอกเล็กๆและพอถึงปลายทางพวกเขาก็เจอกับอีกกลุ่มที่ดักรอ พวกเขาอยู่ก่อนแล้ว

พวกที่ไล่ตาม:เถอะๆมาได้แค่เนี่ยแหละ อ้ากๆ//เหมือนโดนอะไรจน

หนุ่มปริศนา:ซามะจังทางนี้ก็ม่ายมีเหมือนกังน่อ

คา งูโระ 1ในตระกูลที่มีเชื้อสายของคนญี่ปุ่นกับคนจีนผสมร่วมกันเป็นตระกูลที่ขึ้น ชื่อเรื่องพละกำลังที่แข็งแกร่งสุดๆ เห็นหน้าตาซื่อๆใสๆแต่ตัวจริงโหดสุดๆ มีอีกฉายาว่าไอ้ตรรกะ

ซามะ:นี้นายหัดดูสถานการสะบ้างสิฟระแต่ว่าตอนนี้หนีก่อนดีกว่า!!

พอซามะพูดเสร็จยูนะและคางูโระก็วิ่งตาม พวกที่ไล่ตามก็ยังตามสมชื่อพวกไล่ตามจริงๆ

คางูโระ:ถ้าไม่รีบทำงานให้อนิเมะเรื่องอาเบะจังจะฉายแล้วน่อ

หลังจากวิ่งไปได้ไม่นานพวกซามะก็มาจนมุมซึ่งทางที่จะไปต่อนั้นไม่มีอะดิ!!

ซามะ:แย่แล้วทางตัน ว้าก!//โดนคางูโระชนติดกับกำแพง

คางูโระ:เอะ เมื่อกี่อั๊วเหมือนชนอะไรบ้างอย่างน่อ

ยูนะ:ไม่ได้เหมือนแต่ชนเลยตั้งหากละคะ

พวกที่ไล่ตาม(ยังไล่ไม่เลิก):แฮก แฮก แฮก...ในที่สุดก็ไล่ตามทันจนได้

ซามะ:เถอะพวกแกคิดผิดแล้ว// รีบลุก//พวกเรายอมให้พวกแกตามทันตั้งหากละ!!

คางูโระ:หัดสำนึกบุญคุณพวกอั๊วสะมั้ง!

พวกที่ไล่ตาม1:อะไรกันคิดแผนชวนตีนิ!.....เล่นเผ่นหนีไปทั่วแล้วยังมีหน้ามาพูดอีก

พวกที่ไล่ตาม2:พวกแกเป็นคนของใคร!!

พวกที่ไล่ตาม3:ถ้าจะมาสืบความลับของพวกเราสิท่า!

พวกที่ไล่ตาม4:ก่อนจะเชือดพวกแกจะขอถามสักขอ พวกแกเป็นคนของใครกันแน่ฟระ

ซามะ:ว่าแต่พวกแกเถอะทำไมถูกตั้งชื่อว่าพวกที่ไล่ตามด้วยฟระฟังแล้วมันยังไงยังไง

พวกที่ไล่ตาม:ชั่งหัวพวกข้าเถอะน่า!!

ซามะ:เชอะช่วยไม่ได้! งั้นจะบอกให้ก็แล้วกัน!!

ยูนะ:จะให้ช่วยทำงานบ้านหรือตามหาของหรือคนหาย อะไรก็ทำงานได้หมดทุกอย่าง!

คางูโระ:หากมีเรื่องเดือดร้องก็มาที่นี้ได้น่อ!

ซามะ:จะเรื่องเล็กหรือเรื่องที่ยิ่งใหญ่ ขอแค่จ่ายเงินมาพวกเราก็จะทำให้!

ซามะ+ยูนะ+คางูโระ:ร้านรับจ้างโครตสารพัดซามะจัง นั้นเอง!!

พวกที่ไล่ตาม:ร้านรับจ้างสารพัด งั้นพวกแกคงโดนจ้างมาให้สืบเรื่องพวกเรางั้นสินะ!! เอ๋

จู่ๆก็มีสีดำตัวนึ่งเดินผ่านหน้าทั้ง2กลุ่ม

ซามะ:เฮ้ยเจ้าตัวนี้

คางูโระ:เจอแล้วน่อ!!

ยูนะ:ไม่ผิดแน่นอนคะ!!! แมวของบ้านคุณซากาตะ คุรุนะจังนี้คะ!!

ว่าแล้วทั้ง3คนก็กระโจนจับแมวตัวนั้นแต่มันก็หนีไปได้ตามสเต็ป

ซามะ:เฮ้ยหยุดเดี่ยวนี้นะเฟ้ยเจ้าแมว

ว่าแล้วพวกซามะก็วิ่งตามไปติดๆเล่นเอาพวกที่ไล่ตามพวกเขาตอนแรกงงไปตามๆกัน

พวกที่ไล่ตาม:อะไรกันแค่ตามจับแมวเองหรอเนี่ย

พวกมันมองพวกซามะที่ไล่กันจับแทบเป้นแทบตาย

ซามะ:หยุดนะเฟ้ยอ้ากๆ//โดนรถชนกระเด้น

 

สวัสดีครับ ยินดีตอนรับสุ่เกรียนซามะ ตอนแรก

เขียนโดยดาร์กโจ๊กเกอร์คนเดิม ที่สวมจิตวิญญาณของเกรียนเต็มร้อย

เรื่องแรกก็เขียนอยู่นะใครที่ติดตามไม่ต้องห่วง

ยู นะ:เมืองแห่งซามูไร ที่เมืองหรือประเทศของพวกชั้นถูฏเรียกแบบนั้นแต่มันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว เหมือนกัน  พวกรัฐบาลชุดใหม่ได้จับมือกับพวกที่มาจากนอกโลกและมีคำสั้งมาว่าห้ามพกดาบ จนซามูไรในยุคค่อยๆหายไปที่ละคนในบังเอิญในยุคนี้ยังมีชายหนุ่มที่มีจิต วิญญาณของซามูไรอยู่ ชื่อของเขาคือ อาซาซึมายะ คิริซามะ หรือคุณซามะ
ด้วย เหตุที่ชั้นเลยมาทำงานกับคุณซามะ ที่ร้านโครตรับจ้างสารพัดแห่งนี้โดยมีฉันอุเซเนกิ ยูนะหรือยูนะกับคางูโระคุง จะว่าไปก็ผ่านมา1ปีแล้วรู้สึกเหมือนจะไม่เคยได้เงินเดือนเลยนะคะเนี่ย- -"

ตอนที่1 พวกแก!! ได้อ่านเกรียนซามะกันหรือยัง!

ณ ร้านมานาเบะ

ตัวประกอบ1: วิชชช!

ตัวประกอบ2+3:วิช!

ตัวประกอบ1:เสียงเบาปายยย เอาอีกรอบหนึ่ง! วิชชชช!

ตัวประกอบ2+3:วิชชช!

ตัวประกอบ1:ยังเบาไป!! เอาอีกรอบดีไหม!!

ตัวประกอบ4:พอเถอะครับ เวลายิ่งไม่มีอีกด้วยนะครับ

ตัวประกอบ1:งั้นหรอ

พวกเขาคือแขกรับเชิญของตอนนี้โดยเฉพาะ และ.....ไม่มีวันเป้นตัวหลักอย่างแน่นอน (เรียงจากหนึ่ง(ชื่อ) 1คาจูระ 2คุคุโระ 3ริมิ 4โซจูจิ)

และอีกด้าน!!

มีกลุ่มหนึ่งมากันเพีบพวกเขาคือ ชินชิโอริ  เป็นหน่วยติดอาวุญพิเศษของรัฐบาล!! รองหัวหน้าหน่วย ฮิจิคาระ คาซาซึมิ  เป็นเหมือนมันสมอง(มั้ง)ของกลุ่มสมาชิกสำคัญอีกคนคือ โคคิตะ ซาจิโกะเป็นนักดาบหญิงที่เก่งที่สุดในกลุ่ม

ฮิจิ:ยามาซาซาซาซาซาซากิ พวกมันอยู่ไหนละ?

ยามาซากิ:พูดซาเยอะเกินไปแล้วครับ!! ในกลุ่มพวกมีมีนักดาบหนึ่งชาวต่างดาวหนึ่งพ่อค้าอีก2ครับอยู่บนชั้น2ห้องซ้ายสุดครับ

ฮิจิ:แบบนี้ก็สวยเด่ะไปกันเถอะ!!

พอฮิจิพูดเสร็จทุกคนก็รีบวิ่งตามเขาไป

ในขนาดที่พวกคางูระกำลังสนุกกันอยู่คนที่รู้สึกถึงถัยอันตรายได้คนแรกก็คือนักดาบโซจูจิมีเสียงเคาะประตูดังขึ้นที่ห้องของพวกคางูระ

ฮิจิ:นี้ชินชิโอริยอมให้จับสะอ่าว?

ในทันทีที่ฮิจิถีบประตูพวกมันก็หนีไปเสียแล้วเด่ะ

ฮิจิ:เชอะ!

ในระหว่างที่เขากำลังมองหาพวกมันอยู่นั้น มีใครบางคนกำลังถือบาซูก้าและหันใส่ฮิจิ ซาจิโกะนั้นเอง

ซาจิโกะ:บายบี้รองหัวหน้า เชิญไปดูดนมมายองเนสที่นรกสะเถอะคะ!

ตูม

สิ้นเสียงระเบิดกำแพงห้องเป้นรูแต่ฮิจินั้นก้มลงหลบทันก่อนที่จะโดนยิง

ฮิจิ:เฮ้ยซาจิโกะคิดจะทอะไรของเธอฟระ...

ซาจิโกะ:.....เชอะ.........

ฮิจิ:เชออะไรกันฟระหล่อน!! กะเล่นถึงตายเลยหรือไงฟระ!

ซาจิโกะ:ไม่เอาน่าแค่ล้อเล่นเองนะคะ หลวงพี่ มันก็เป้นเรื่องปกติอยู่แล้วนิคะ//ยิ้ม

ฮิจิ:นี้เธอกะจะเล่นงานฉันตลอดเวลาเลยใช้ป่าวเนี่ย- -

ซาจิโกะ:แต่คุณฮิจิคาระถ้าเป้นแบบนี้เราก็ผิดเต็มประตูเลยสินะคะ?

ฮิจิ:ป่าวหรอก//ฮิจิก้มลงเก็บอะไรบางอย่าง//ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกนะ

พูดเสร็จเขาก็โชว์กระดาษที่เขียนอะไรบางสิ่งขึ้นมาให้ซาจิโกะดู

ซาจิโกะ:ฮ่า?

ณ ร้านรับจ้างโครตสารพัดซามะจัง

ซามะ:เฮ้อ.....อายุปานนี้แล้วฉันน่าจะเลิกอ่านมังงะจากทางเน็ตได้แล้วนะ แต่ก็ยังดันไปอ่านสะเรื่อยเลย..

คางูโระ:อ่าซามะจังถูกต้องแล้วน่อ อ่านไอมังงะแบบนั้นไปก็ไม่ได้ช่วยให้อิ่มท้องหรอกน่อ ระดับน้ำตาลในเลือดก็ปกติด้วย

ซามะ:แต่ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกันนะ....ต่อพอมาคิดว่าตอนหน้าไม่อ่านแต่ก็อ่านเอาจนได้

ยูนะ:คุณซามะ!แบบนี้แย่แน่ๆเลยนะคะ

ซามะ:นั้นสิน่าคืนนี้อ่านมังงะเรื่องนั้นต่อแย่แน่ๆเลย

คางูโระ:นั้นสิน่อข้าวปั่นที่ลื่อปั่นนี้รสชาติห่วยแตกสุดๆเลยน่อ

ยูนะ:ไม่ใช้ทั้ง2เรื่องนั้นแหละ!! นี้ตั้งหากคะนี้!!

พูดเสร็จยูนะก็หยิบบัญชีธนคารมาให้พวกซามะดู

ซามะ:อะไรกันบัญชีธนาคารเนี่ย..

คางูโระ:เชอะอย่ามาพูดจาเพ้อเจ้อน่าคงพันนั้นไม่ได้ทำให้อิ่มท้องหรอกน่อ

ยูนะ:ก็เพราะไม่มีกินน่ะสิ!!ข้าวสารก็ไม่เหลือแล้วบัญชีธนาคารก็แทบจะไม่เหลือด้วย!!! มันน่าสมเพชที่สุดเลย!!แล้วเมื่อวานก็จับแมวไม่ได้อีก เสียงานไปฟรีๆวันนึ่งเลยนะ!!!!!

ซามะ:ไม่เห็นเป็นไรเลย แค่แอบเอาเงินไปซื้อเกมแท้หน่อยเดี่ยวเอง...ถ้าไม่มีเงินมันก็เมหือนชีวิตปกติของตลกคาเฟ่ ชีวิตเราขาดเงินก็เหมือนกันนั้นแหละชีวิตคนเราถ้าไม่สิ้นก็ดิ้นกันต่อไป

ซามะพูดออกมาด้วยสีหน้าตายแถมแคะจมูกอีก

ยูนะ:นี้คุณบ้าไปแล้วหรือไงยะ!!ไม่ใช้เรื่องเกมแท้แต่เป้นมันหายนะชัดๆเลยนะคะ!! พรุ่งนี้ได้กินคอบขนมปังแทนข้าวแง่มๆเลยงะT T อะ!!

จู่ๆบ้านของพวกเขาก็กำลังสั่นอย่างผิดปกติ

คางูโระ: อ่าไฟไหม้หรอ?

ยูนะ:แผนดินไหวตั้งหากตาบ๊อง!!

สักพักแผนดินไหวก็หยุด

ซามะ:ท่าทางจะหยุดแล้วแฮะ....

ยูนะ:เฮ้อ//ถอนหายใจ//พักนี้เกิดแผนดินไหวบ่อยจังเลยนะคะ...

ซามะ:อืมมมมมมันสั่นเอาสั่นเอาเหมือนเด็กมปลาย5คนสะอึกพร้อมกันเลยนะเนี่ย

คางูโระ:แบบนี้ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้บ่อยๆนี้น่อ

ซามะ:แต่ว่าในมังงะมีเยอะเชียวนะ อ่า!?

จู่ๆกระดิ่งก็ดังขึ้นเหมือนมีใครมากด

คางูโระ:อ่ามีแขกน่อ..

ซามะ:ไม่มีทางหรอกคงเป็นพวกบอกให้มารับหนังสือพิมน่ะ ยูนะถ้ามันบอกให้มารับข่าวสดก็บอกว่าบ้านเรารับข่าวสดไปแล้วนะ...

คางูโระ:แต่ว่าถ้าบอกให้รับข่าวซดก็บอกว่าบ้านเรารับคมชัดลึกแล้วน่อ

ยูนะ:คะๆไปแล้วคะ...ถ้าให้รับหนังสือพิมกำลังไปแล้วคะ//ไปเปิดประตู

คนแปลกหน้า:........//มองหน้ายูนะ

ยูนะ:อ่าเออคือว่า.....

คนแปลกหน้า:ได้ยินมาว่านี้คือร้านรับจ้างโครตสารพัดสินะครับไม่ว่าเรื่องอะไรก็ช่วยได้สินะครับ

ยูนะ:เฮือกกกก!!!!//ช็อต

คางูโระ:อ่ายูนะยังไม่รีบอีกถ้าไม่รีบรายการเรื่องอาเบะจังจะมาแล้วน่อ...

คนแปลกหน้า:ได้ยินมาว่านี้เป้นร้านรับจ้างโครตสารพัดน่ะครับ

คางูโระ:ไอ้ย๊าาาาาาา!!!!//ช็อตตามยูนะ

ซามะ:อะไรกานนนเขาคือตื้อไม่เลิกขนาดนั้นเลยหรือไง ถ้าตื้อไม่เลิกก้บอกไปเลยว่าเดี่ยวพ่อจะเล่นโหมดSเอาสะเลย

คนแปลกหน้า:ร้านรับจ้างโครตสารพัดใช้ไหม..

ซามะ:จ้ากกกกกกกกกก!!!!!//ช็อตตามยูนะ+คางูโระ

ยูนะ:บ้า!!

คางูโระ:ไป!!

ซามะ:แล้ว!!!

ทั้ง3สตั้นอย่างมากเหมือนกับโดนอันติ

คนแปลกหน้า:เออนี้พวกคุณ ฮันโหล  ฮันโหล 

ซามะ:คะ!!คุณหรือว่า...คุณคือ!!!?

 

จบเถอะโยม

 

คนเขียน:ไม่ได้อัพเพราะต้องเตรียมสอบน่อขอโทษที

ซามะ:ถึงจะบอกแบบนั้นก็เถอะแต่นี้เล่นค้างมาตั้งหลายอาทิตเชียวนะ

คางูโระ:ช่ายๆให้ค้างมาตั้งหลายอาทิตแล้วยังจะอีกเรื่องอีกลื่อนี้ใช้ม่ายด้ายจริงๆ

คนเขียน:หนวกหูเฟ้ย!! รู้ไหมกว่าจะหาเวลาเล่นคอมได้มันลำบากขนาดนั้น!!

ยูนะ:ฉันว่าจบเลยดีกว่าคะ - -"

 

เพลงเปิดตัวเต็มน่อ!ชือ่เพลงว่า

Nabari No Ou - Crawl (Full Version)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา