ฟ้าหลังฝน

แป๋มอุ้ม ศพเจ้าฟูฟู แนบอก พยายามแบกมันขึ้น แต่กำลังเด็กน้อยก็ไม่สามารถอุ้มมันได้ ลุงแจ้ง รับอกสาอุ้มกลับ

บ้านให้ น้ำตาของป๋อมแป๋มรินอาบแก้ม เธอพยายามปาดคราบน้ำตา เท่าไหร่ก็ปาดไม่หมด

เมื่อมาถึงบ้าน ทุกคนจัดการฝังศพเจ้าฟุ ไว้ใต้ต้นลีลาวดีข้างๆ บ้าน ป๋อมแป๋ม เก็บดอกลีลาวดีมาวางไว้บนหลุมศพ

ของเจ้าฟู

"มันไปดีแล้วล่ะลูก" ยานปลอบหลาน

"จ๊ะ ยาย มันช่วยหนูเอาไว้ หนูรู้ หนูจะไม่มีวันลืมมันได้เลย" 

ค่ำคืนนี้ มีสายฝนตกอีกตามเคย แป๋มนั่งมองสายฝนมีโปรยปราย ท่ามกลางสายฝนเธอเห็นความเงียบเหงาของรอบ

ข้างที่มันเป็นความเหงาที่เธอสุดจะบรรยายได้

แป๋มนั่งอยู่นานสองนาน จึงเอนตัวล้มลงนอนฟังเสียงกบเขียดร้อง 

"คิดถึงจังเลย ฟูฟู แกจะได้อยู่บนสวรรค์ไหมนะ คงได้อยู่สิ เพราะแกช่วยชีวิตแป๋มไว้"

.........................
หลายวันผ่านไป แป๋มเก็บตัวเงียบๆ ไม่ค่อยออกไปไหน และไม่ค่อยพูดกับใครๆ สักเท่าไหร่ เมื่อตาหายดี ตาจึงไป

ช่วยยายขายปลา สองคนตายายได้แต่ปรับทุกข์ให้เพือนบ้านฟัง ว่าสงสารหลาน ที่ขาดเจ้าฟูฟูไป 

...........................

หน้าหนาวมาเยือนแล้ว ปีนี้มาเร็วเป็นพิเศษ และหนาวมากเสียด้วย เพราะมีฝนตกมากน้ำมาก แป๋มเปิดเทอมแล้ว

ทุกวัน เพื่อนๆ จะถามหาเจ้าฟูกับเธอ เพราะบางคนไม่รู้  ทำให้เธอแอบมีน้ำตาทุกทีที่พุดถึง อุบัติเหตุในครั้งนั้น

"แป๋มเราเสียใจด้วยนะ เราไม่รู้จริงๆ ว่าเจ้าฟูตายแล้ว"

"ไม่เป็นไร เราเข้าใจ" เธอยิ้มทั้งน้ำตา

ระหว่างทางเดินกลับบ้าน ลมหนาวพัดโชยมา ทำให้เธอสะท้าน ต้องกระชับเสื้อกันหนาวเข้ามาใ้ห้อุ่น ทุกปีเธอจะมี

เจ้าฟูคอยเป็นเสื้อกันหนาวให้เธอได้กอด ขนฟูๆ ของมัน พอกอดมันอุ่นที่สุดสำหรับเธอ

เมื่อทุกอย่างมันเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เรื่องรายๆ ผ่านไป สาวน้อยคนนี้ก็ได้รับสิ่งดีๆ กลับมา เธอได้รับลูกหมาตัว

ใหม่จาก น้าสาดที่เอ็นดูเธอมาตลอด เธอตั้งชื่อมันว่า "เจ้าฟองน้ำ" เพราะขนที่ปุกปุย และนิ่ม แต่มันไม่ใช่พันธ์

โกลเด้น มันเป็นพันธุ์ ชิสุ ตัวเล็ก ที่เธอสามารถอุ้มได้สบายๆ

"ขอบคุณค่ะ น้าสาด ให้มันชื่อ เจ้าฟองน้ำนะคะ"

"แล้วแต่เจ้าของมันสิ น้ามีหน้าที่มอบให้อย่างเดียว"

"ค่ะ" สาวน้อยอุ้มมันตัวลอย มันตัวเบามาก เธอหมุนตัวอยู่หลายรอบ และเงยหน้าคุยกับท้องฟ้า

"เจ้าฟู แป๋มได้น้องอีกหนึ่งแล้วนะ ฟูเห็นไหม น่ารักเหมือนฟูเลย"

บ้อกๆๆ เสียงเจ้าฟองน้ำเห่า

"น่ารักจัง รู้ด้วยเหรอว่าเราพูดกับฟูฟู ของเรา" แป๋มหอมแก้มเจ้าฟองน้ำอย่างเอ็นดู

และสายตาอีกหลายๆ สายตา เมื่อเห็นรอยยิ้มของเด็กน้อย ทำให้รอบข้างก็มีความสุข และรอยยิ้มตามๆ กันไป

ต่อไปนี้ คงมีแต่ วันดีๆ สำหรับ ป๋อมแป๋ม เด็กน้อย ที่ฟันฝ่าเรื่องร้ายๆ มาได้ และรอยยิ้มต่อไปนี้ คงมีแต่ความสุข

และความหวังต่อไปในอนาคต อย่างแน่นอน

.......................................................................................................อวสาน....................