ฉันรักเธอไม่ได้

“มาหล่บทำไมเเถวนี้” 
“เรื่องของฉันเเล้วพี่ไปไหนมาหายไปทำไมไม่บอก” ฉันพุูดไม่ทันคาดคำพี่เค้าก้เอามือไปปิดปากฉัน 
“พี่ว่าพี่คิดถึงมิ้นต์นะ” 
“เเต่ฉันไม่คิดถึงพี่” 
“ .....”
“วันนี้ขอนอน ห้องเดียวกะมิ้นต์นะ ” 
“บ้าเหรอ ”
“หรือมิ้นต์อยากจะเสียจfirst kiss ของมิ้นต์ก้เลือกเอานะ”
เฮ้ยยยย โรคจิต อ่ะ ช่วยฉันด้วยยยยยยย :// 
“ก้ได้ๆเเต่ฉันขออย่าง”
“พี่ก้ขออย่าง”
“ฉันก่อน” 
ฉันพูดเสียงเบาๆ “อย่าเปนเหมือนดินดาว ฮอร์โมนได้ไหมพี่”
ฉันก้จ้อง หน้าพี่เค้า พี่เค้าไม่พูดอะไร 
“เเล้วของพี่ล่ะขออะไร”
“พี่อยากให้มิ้นต์กะพี่เปนเหมือนเดิมไม่เรียนเเทนตัวเองว่าฉัน อ่ะ เข้าใจไหม”
เค้าดุฉัน คิดรึฉันจะทำ อย่างที่เค้าบอก
“เเล้วคำถามที่หนูถามล่ะได้ไหม”
“ไม่” 
......
“ไม่ต้องมายุ่งกะฉันอีก!!!!”
“.........”
ต่อไปนี้เราไม่ต้องเเจอกันอีก
“ออกไปจากบ้านฉัน”
...........
“ถ้าพี่ไม่ออกฉันจะออกไปเอง ”
“มิ้นต์ ถ้าพี่บอกอะไรอย่างหนึงมิ้นต์อย่าโกรธพี่นะไม่ต้องยุ่งก้ได้ ไล่พี่ก้ได้ พี่ว่าพี่ ชอบ ”
ฉันขัดพี่เค้า “เก็บปากไว้พูดตอนที่ควรเถอะ”
ฉันเดินเข้าห้องพร้อมปิดประตูดังปั๊งงงงง 
ฉันนั่งลงกับผื่น ฉันอยากบอกว่าฉันไม่ได้เกลียดพี่เลย เเต่การที่ทำให้เปนห่วงเเฃ้วพอเจอทำเปนไม่พูดอะไรเลยมันน่าตบอ่ะ บอกเลย 
พี่เค้าพูดหน้าห้อง 
“พี่จะรอ”
เเม่ฉันพึ่งกลับมาจาก ที่ทำงาน  ฉันได้ยินเสียงรถ 
“สวัสดีครับคุณเเม่”
เเม่ฉันเเทบไม่ทักเลย 
“เเม่ครับผมว่าผมชอบมิ้นต์ครับ”...
......