Valentine next year เป็นเเฟนฉันซะ!!
9.3
เขียนโดย 
เเอปเปิ้ล
วันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 19.42 น.
12 chapter
4 วิจารณ์
17.79K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 กันยายน พ.ศ. 2556 20.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
3) จะเจอกันอีกเเล้ว~~
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ@ เช้าวันต่อมาภายในห้อง 4/1
"เฮ้อ~~" วันนี้ฉันถอนหายใจมากี่ครั้งเเล้วน้า~ = =' เซ็งจิตจิง ถ้ายังจำตอนที่เเล้วได้คงรู้สินะว่าฉันเซ็งเรื่องอะไร(แต่ถ้าจำไม่ได้ก็กลับไปอ่านซะ!! -_-") การจะทำให้คนๆหนึ่งมารักเรามันทำกันยังไงฟร๊ะ!! โอ้ย!! กลุ้ม
"แอปเปิ้ลเเกเป็นไรว่ะ ฉันเห็นเเกนั่งถอนหายใจมาตั้งเเต่เช้าแล้วนะ //ทำหน้าตาเป็นห่วง" นั่นเพื่อนรักของฉันเอง มันชื่อซี(ทะเล) ก็ดีนะเวลามีปัญหาเเล้วเพื่อนอยู่กับเราเสมอเนี่ย อุ่นใจดี ^_^
"ป่าว ไม่มีไร" แต่ฉันกลัวมันเป็นห่วงอะ ก็เลยตอบไม่เป็นไร = =' เหอะๆ
"เมื่อวานแกได้ไปบอกรักพี่ทีมาใช่ป่ะ" โห! 0[]0 ยัยนี่อ่านความคิดฉันออกว่ะ โคตรเก่งอ่ะ
"อือ แต่เขาปฏิเสธฉันอ่ะ T^T" TT^TT อย่ามองอิโมจิข้างในมองข้างนอกดิ Y^Y
"ไม่เป็นไรน้า นะ เเก นะ ฉันอยู่ข้างเเกเสมอ" แง่ๆ T^T ซึ้งอ่ะ ดูดิพูดจบก็กอดฉันแน่นเลย แต่ตอนนี้ฉันก็ไม่เหลือใครเเล้วจริงๆ ให้ฉันสามารถกอดได้อย่างน้อยก็มีมัน นี่สินะที่เขาเรียกกันว่าเพื่อน พอเวลาฉันทุกข์หรือมีปัญหาอะไร มันก็อยู่ข้างฉันเสมอ.. T^T
"เเต่ฉันไม่ยอมแพ้หลอกนะ ฉันรักเขา ฮึก.." ฉันพูดไปสะอื้นไป
"แล้วแกจะทำยังไง?" ยัยนั่นพูดเสียงนุ่มเพราะมันคงรู้ดีว่าหากตะวาดหล่ะก็ฉันร้องไห้ตายเเน่
"ไม่รู้อ่ะ ('.')"
"เฮ้อ~~ แกน้า~~ ฉันไม่อยากจะว่าแกหรอกนะ มันเป็นการตัดสินใจของแก"
"ฮือ ขอบคุณนะที่แกเข้าใจฉัน :) " แต่ฉันเกียจเสียงไมโครโฟนอาจารณ์ว่ะ = ="
"...*ประกาศ ขอเชิญพบ นางสาวอพิรยา ราชาวรสกุลเทพ , นางสาวสสิตา เนตรทิพชา ชั้น ม.4/1 เเละ นายอากร เทพพิทัก กับ นายทีระวิต เดชะสกุล ม.6/1 ที่ห้องวิชาการด้วยค่ะ ...*(ซ้ำ)...ขอบคุณค่ะ"
เหอะกรรมการนักเรียนอย่างฉันนี่มันลำบากจริง = ='' เเต่เมื่อกี้เขาเรียกใครว่ะ ใคร ใครรรร!! //นึกไม่ออก - - ได้ยินเเต่ชื่อตัวเองกับไอซี 2 คน -3- เเหะ เเหะ
"ป่ะเปิ้ล เราไปทำงานกันเถอะ ^_^+" ทำไมหน้าตามันดูมีเลสนัยอย่างนั้นว่ะ = =" น่ากลัวอ่ะ
"เมื่อกี้เขาเรียกฉันกับแกไปไหนนะ ('.')? " อย่าว่าฉันเอ๋อเลยนะเพราะตอนนั้นฉันกำลังเหม่อ
"=[]=!!~ อะไรของเธอเนี่ย! เหม่อไปแล้ว!! " เออสิ ดูทำหน้าเข้า -_-
"ว่าไง! เขาเรียกฉันไปไหน ไปทำไร" รำคาญ! ก็คนมันไม่ได้ฟัง จะไปรู้เรื่องได้ไงฟร๊ะ!! -3-
"ไอฟังไม่หมดฉันก็เข้าใจอะนะ แต่เล่นฟังเฉพาะชื่อตัวเองกับชื่อฉัน 2 คนแบบนี้ เเล้วที่เหลือแกไม่คิดจะฟังบ้างหรอว่ะ -0- " บ่นจริง! =A= Zz ง่วง~
"ไม่อ่ะ -0- Zz z"
"เจริญ = ="
"^^"
"งั้นฉันร่ายให้แกฟังเองตกลงป่ะ" ฉันต้องการคำนี้มาตลอดเลยไอเพื่อนรักกก!!
"เล่ามาฉันรอฟังอยู่" อิอิ ขนาดฉันไม่ได้ฟังยังมีตั้งรีรันเลย อิจฉาป่ะล่ะ ^[+++]^
"อือ ตกลงแกไม่ได้ฟังจริงๆสินะ - -^ แกนี่ยอดคนจริงๆ"
"เเน่สิยะเพิ่งรู้หรอ ^^+"
"เออ" แล้วมันก็เริ่มร่ายเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟังอย่างละเอียดถี่ถ้วน มีบางตอนที่ฉันแอบตกใจอยู่เหมือนกัน ^_^ ก็ตรงท่อนที่พี่ทีก็โดนเรียกตัวนี่ล่ะ ปลื้ม~~ ^__^
"เฮ้อ~~" วันนี้ฉันถอนหายใจมากี่ครั้งเเล้วน้า~ = =' เซ็งจิตจิง ถ้ายังจำตอนที่เเล้วได้คงรู้สินะว่าฉันเซ็งเรื่องอะไร(แต่ถ้าจำไม่ได้ก็กลับไปอ่านซะ!! -_-") การจะทำให้คนๆหนึ่งมารักเรามันทำกันยังไงฟร๊ะ!! โอ้ย!! กลุ้ม
"แอปเปิ้ลเเกเป็นไรว่ะ ฉันเห็นเเกนั่งถอนหายใจมาตั้งเเต่เช้าแล้วนะ //ทำหน้าตาเป็นห่วง" นั่นเพื่อนรักของฉันเอง มันชื่อซี(ทะเล) ก็ดีนะเวลามีปัญหาเเล้วเพื่อนอยู่กับเราเสมอเนี่ย อุ่นใจดี ^_^
"ป่าว ไม่มีไร" แต่ฉันกลัวมันเป็นห่วงอะ ก็เลยตอบไม่เป็นไร = =' เหอะๆ
"เมื่อวานแกได้ไปบอกรักพี่ทีมาใช่ป่ะ" โห! 0[]0 ยัยนี่อ่านความคิดฉันออกว่ะ โคตรเก่งอ่ะ
"อือ แต่เขาปฏิเสธฉันอ่ะ T^T" TT^TT อย่ามองอิโมจิข้างในมองข้างนอกดิ Y^Y
"ไม่เป็นไรน้า นะ เเก นะ ฉันอยู่ข้างเเกเสมอ" แง่ๆ T^T ซึ้งอ่ะ ดูดิพูดจบก็กอดฉันแน่นเลย แต่ตอนนี้ฉันก็ไม่เหลือใครเเล้วจริงๆ ให้ฉันสามารถกอดได้อย่างน้อยก็มีมัน นี่สินะที่เขาเรียกกันว่าเพื่อน พอเวลาฉันทุกข์หรือมีปัญหาอะไร มันก็อยู่ข้างฉันเสมอ.. T^T
"เเต่ฉันไม่ยอมแพ้หลอกนะ ฉันรักเขา ฮึก.." ฉันพูดไปสะอื้นไป
"แล้วแกจะทำยังไง?" ยัยนั่นพูดเสียงนุ่มเพราะมันคงรู้ดีว่าหากตะวาดหล่ะก็ฉันร้องไห้ตายเเน่
"ไม่รู้อ่ะ ('.')"
"เฮ้อ~~ แกน้า~~ ฉันไม่อยากจะว่าแกหรอกนะ มันเป็นการตัดสินใจของแก"
"ฮือ ขอบคุณนะที่แกเข้าใจฉัน :) " แต่ฉันเกียจเสียงไมโครโฟนอาจารณ์ว่ะ = ="
"...*ประกาศ ขอเชิญพบ นางสาวอพิรยา ราชาวรสกุลเทพ , นางสาวสสิตา เนตรทิพชา ชั้น ม.4/1 เเละ นายอากร เทพพิทัก กับ นายทีระวิต เดชะสกุล ม.6/1 ที่ห้องวิชาการด้วยค่ะ ...*(ซ้ำ)...ขอบคุณค่ะ"
เหอะกรรมการนักเรียนอย่างฉันนี่มันลำบากจริง = ='' เเต่เมื่อกี้เขาเรียกใครว่ะ ใคร ใครรรร!! //นึกไม่ออก - - ได้ยินเเต่ชื่อตัวเองกับไอซี 2 คน -3- เเหะ เเหะ
"ป่ะเปิ้ล เราไปทำงานกันเถอะ ^_^+" ทำไมหน้าตามันดูมีเลสนัยอย่างนั้นว่ะ = =" น่ากลัวอ่ะ
"เมื่อกี้เขาเรียกฉันกับแกไปไหนนะ ('.')? " อย่าว่าฉันเอ๋อเลยนะเพราะตอนนั้นฉันกำลังเหม่อ
"=[]=!!~ อะไรของเธอเนี่ย! เหม่อไปแล้ว!! " เออสิ ดูทำหน้าเข้า -_-
"ว่าไง! เขาเรียกฉันไปไหน ไปทำไร" รำคาญ! ก็คนมันไม่ได้ฟัง จะไปรู้เรื่องได้ไงฟร๊ะ!! -3-
"ไอฟังไม่หมดฉันก็เข้าใจอะนะ แต่เล่นฟังเฉพาะชื่อตัวเองกับชื่อฉัน 2 คนแบบนี้ เเล้วที่เหลือแกไม่คิดจะฟังบ้างหรอว่ะ -0- " บ่นจริง! =A= Zz ง่วง~
"ไม่อ่ะ -0- Zz z"
"เจริญ = ="
"^^"
"งั้นฉันร่ายให้แกฟังเองตกลงป่ะ" ฉันต้องการคำนี้มาตลอดเลยไอเพื่อนรักกก!!
"เล่ามาฉันรอฟังอยู่" อิอิ ขนาดฉันไม่ได้ฟังยังมีตั้งรีรันเลย อิจฉาป่ะล่ะ ^[+++]^
"อือ ตกลงแกไม่ได้ฟังจริงๆสินะ - -^ แกนี่ยอดคนจริงๆ"
"เเน่สิยะเพิ่งรู้หรอ ^^+"
"เออ" แล้วมันก็เริ่มร่ายเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟังอย่างละเอียดถี่ถ้วน มีบางตอนที่ฉันแอบตกใจอยู่เหมือนกัน ^_^ ก็ตรงท่อนที่พี่ทีก็โดนเรียกตัวนี่ล่ะ ปลื้ม~~ ^__^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
