SECRET PLAN (แผนรัก(ร้าย)ล็อคหัวใจยัยไร้เดียงสา)

 (บทนำ )

บางครั้งโชคชะตาก็เหมือนเข้าข้างเรา และบางครั้งก็เหมือนจะเล่นตลกกับเราเสมอ...!

          พลั่ก!

          แค่กๆๆ กลิ่นคาวคละคลุ้งภายในปากชวนสะอิดสะเอียน และความรู้สึกเจ็บร้าวไปทั้งกรามทำให้พูดอะไรไม่ออก ร่างบอบบางสะบักสะบอมอ่อนแรงจวนจะล้มลงเต็มที

            พระเจ้าขาวันนี้ฉันต้องตายอยู่ในตรอกสกปรกเล็กๆแห่งนี้น่ะหรือ ชีวิตนี้มันช่างน่าตลกนักเชียว!...หญิงสาวตัดพ้อต่อโชคชะตา

          “ตกลงเอ็งจะบอกได้หรือยังว่าเอายาของเสี่ยไปไว้ที่ไหน” เสียงถาม คำรามดังมาจากหนึ่งในสามชายฉกรรจ์หน้าโหดร่างใหญ่ ขณะยืนกร่างจ้องเขม็งมายังหญิงสาว

          “แค่กๆ ฉันไม่รู้ พวกแกพูดเรื่องอะไร” เสียงหวานเล็กแหบพร่าเอ่ยปฏิเสธอีกครั้ง ทำเอาคนฟังกำหมัดแน่นจนเส้นเลือดที่หลังมือปูดโปน จนป่านนี้คนร่างเล็กยังไม่ยอมปริปากบอก นี่ถ้าพวกเขาไม่ได้คำตอบไปบอกผู้เป็นเจ้านายล่ะก็ พวกเขาเองคงมีสภาพไม่ต่างไปจากเธอนักหรอก ซ้ำร้ายอาจจะต้องสิ้นลมหายใจด้วยซ้ำไป

          “นังเด็กนี่! บอกพวกข้ามาซะดีๆว่าเอ็งเอายาไปซ่อนไว้ที่ไหน ข้าเห็นเอ็งกับเพื่อนเข้าออกห้องเสี่ยตั้งหลายรอบ เอ็งจะบอกว่าไม่รู้งั้นเรอะ คิดว่าข้าโง่นักรึไงวะ!” ชายหน้าโหดแถมโฉดตวาดลั่นด้วยความโมโหมากขึ้นเป็นทวีคูณ ไม่คิดเลยว่าหญิงสาวร่างเล็กอย่างเธอจะปากแข็งได้ถึงเพียงนี้

          หมับ....!!        

            ต้นคอเล็กๆถูกมือใหญ่บีบเข้าเต็มแรง จากนั้นก็ถูกจับเหวี่ยงไปกระแทกกับกำแพงอย่างไม่ใยดีว่าเธอจะเจ็บปวดหรือไม่

            อ่า...ฉันคงตายแน่ๆวันนี้...หญิงสาวคิดอย่างเศร้าสร้อย เวรกรรมอะไรของเธอ ทำไมจึงต้องมาเจอเรื่องร้ายๆเช่นนี้ด้วย

          “อั๊ก...แค่กๆๆ” ความรู้สึกเจ็บราวระบมแผ่ซ่านไปทั่วทุกอณูรูขุมขน แขนขาชาดิกเพราะความเจ็บปวด ของเหลวสีแดงฉานเริ่มไหลอาบใบหน้าขาวซีด

            บ้าจริง! หัวแตกหรือนี่ อ่า...เจ็บจัง!

          “นังบ้าเอ๊ย! ถ้าเอ็งยังไม่ตอบอีกล่ะก็ พวกข้าจะขยี้แกพร้อมกันทีเดียวสามคนเลย หึๆ” คำพูดมาพร้อมแววตาที่บ่งบอกแน่ชัดว่าไม่ได้ล้อเล่น ทำให้เธอถดกายอันบอบช้ำหนีชายฉกรรจ์ร่างใหญ่สามคนที่กำลังย่างสามขุมมาอย่างไม่รีบร้อน เธอรู้สึกหวาดกลัวสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้จับใจ ต่อให้ต้องตายเธอก็จะไม่ยอมให้พวกเศษสวะพวกนี้ทำอะไรเธอมากไปกว่านี้แน่นอน

          ถ้าคิดจะย่ำยีฉันล่ะก็ พวกแกจะได้แต่ร่างไร้วิญญาณของฉัน!

          “แค่กๆ ถอยออกไป ไอ้พวกสารเลว!” เสียงแหบพร่าสบถและพยายามตะเกียกตะกายลุกขึ้น แต่ร่างกายเธอมันเกินจะทานทนแล้วจริงๆ เรี่ยวแรงไม่มีแม้แต่จะยกมือเสียด้วยซ้ำ เธอกำลังแย่อย่างที่สุดแล้วตอนนี้

          “หึๆ อย่าพยายามเลย เอ็งหนีพวกข้าไม่พ้นหรอก ถ้าไม่อยากโดนดีก็รีบบอกมาซะว่ายาอยู่ที่ไหน” คำพูดมาพร้อมมือหยาบกร้านที่ลูบไล้ขึ้นมาตามต้นขาขาวนวลเนียน ถึงแม้จะมีรอยฟกช้ำไปบ้างแต่ผิวพรรณนุ่มมือที่ได้สัมผัสต้องก็ทำให้ชายหน้าโหดยิ้มอย่างพึงพอใจ

          พลั่ก!!

            ขาเรียวสะบัดเตะเข้าที่ใบหน้าของคนที่กำลังรุกไล่อย่างสุดจะทน เรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายแล้วจริงๆ ต่อจากนี้เธอคงไม่สามารถต่อกรกับคนพวกนี้ได้แล้ว

          “แค่กๆ ถุย!” น้ำลายคลุ้งกลิ่นคาวเลือดผสมเล็กน้อยเพราะโดนรองเท้าผ้าใบประทับที่กระพุ้งแก้มเต็มๆถูกถมลงพื้น นั่นทำให้หญิงสาวแสยะยิ้มกับผลงานตรงหน้าเล็กน้อย

            หึ! บังอาจมาเตะต้องเนื้อตัวฉันมันต้องเจอแบบนี้ล่ะ

          “จับมันแก้ผ้า ข้าจะจัดการมันคนแรกเลย” เป็นไปตามคาดเหตุการณ์ทุกอย่างยิ่งเลวร้ายกว่าเก่า เมื่อสิ้นเสียงคำรามของจ่าฝูง ร่างบอบบางที่ไร้เรี่ยวแรงก็โดนลากข้อเท้าเล็กๆให้เข้าไปหาไอ้พวกเดนนรกชั่วช้า

          “ไม่!!!!!!!!! ปล่อยฉันไอ้พวกสารเลว” เสียงเล็กร้องลั่นตรอก ความกลัวทำให้เธอพยายามขัดขืนดิ้นรนให้พ้นจากเงื้อมมือมารร้าย แต่แรงหญิงหรือจะสู้แรงชายฉกรรจ์โฉดชั่วอย่างพวกอดอยากนี้ได้ เธอจะไม่มีทางรอดเชียวหรือ จะไม่มีใครผ่านมาทางนี้บ้างเลยหรือ พระเจ้าช่างไม่เข้าข้างเธอเอาซะเลย!

          แควก....!!       

            เสื้อเชิ้ตสีดำซึ่งเป็นเสื้อยูนิฟอร์มของผับชื่อดังถูกกระชากจนกระดุมทุกเม็ดหลุดกระเด็นไปคนละทิศละทางเผยให้เห็นผิวเนียนขาวผ่องดุจหยวกกล้วย และเนินเนื้ออวบอิ่มที่ถูกบราเซียลายลูกไม้สีดำปกปิดอยู่ ยิ่งถูกคุกคามหญิงสาวก็ยิ่งสั่นกลัวราวลูกนกตกน้ำ น้ำตาแห่งความอัปยศไหลรินอาบสองแก้มขาวซีด ริมฝีปากบางสั่นระริก

            ขอร้องล่ะ! ใครก็ได้มาช่วยฉันด้วยเถอะ

          “บ๊ะ!...นังนี่ขาวชิบหาย ผิวพรรณดีจริงๆเว้ย ลาบปากข้าล่ะฮ่าๆๆ” เสียงครางจากพวกเหลือเดนดังขึ้น พลางพยายามเอามือลูบไล้ร่างบางที่ดีดดิ้นหนีอย่างหื่นกระหาย

            อย่ามาเตะต้องเนื้อตัวฉันนะ!

          “เอามือสกปรกๆพวกแกออกไป! ไอ้พวกสารเลว พวกแกมันชั่ว ปล่อยฉันนะ!!” เสียงก่นด่าจากหญิงสาวดูเหมือนจะกลายเป็นเสียงเพลงบรรเลงขับขาน พวกมันไม่ได้รับรู้ในสิ่งที่เธอด่าทอเลยแม้แต่น้อย สายตาหื่นกระหายจับจ้องเพียงเรือนร่างอรชรนวลเนียนของเธอเท่านั้น

          “พวกเอ็งจับมันนอนลง ข้าจะทนไม่ไหวแล้วเว้ย ขอจัดการนังนี่เลยแล้วกัน!” เสียงจ่าฝูงหน้าโหดสั่งอีกครั้ง ข้อมือและข้อเท้าเล็กๆของเธอถูกตรึงไว้แน่นด้วยมือหนาหยาบทันที ดีดดิ้นให้ตายก็ดูเหมือนจะไร้หนทาง ชีวิตที่เดินทางมาถึงวัยเพียง 22 ปี ของเธอต้องจบสิ้นลงวันนี้แล้วหรือ มันต้องจบสิ้นลงเพราะน้ำมือของพวกเดนคนชั่วช้าพวกนี้หรือ พระเจ้าช่างเล่นตลกกับเธอชีวิตเสียจริง เธอจะไม่ร้องขออะไรจากพระเจ้าอีกแล้ว!

          “กรี๊ดดดดด...!!” เสียงกรีดร้องเพราะความขยะแขยงดังลั่น เมื่อรู้สึกถึงเรียวลิ้นร้อนชื้นที่ละเลียดไต่ไล่ขึ้นมาตั้งแต่ข้อเท้าจนถึงเรียวขาขาวที่เธอหวงแหน มันช่างน่าขยะแขยง น่าสะอิดสะเอียนที่สุดในชีวิต เธอควรจะตายๆไปซะตอนนี้ ก่อนที่จะต้องทนรับรู้ชะตากรรมอันแสนน่าสังเวชใจของตัวเองในหน้าหนังสือพิมพ์วันรุ่งขึ้น

          พลั่ก!!!

            ร่างใหญ่ของชายฉกรรจ์หน้าโหดถูกใครบางคนกระชากจากด้านหลัง ก่อนจะเหวี่ยงร่างนั้นไปกระแทกกับกำแพงตรอกแรงๆ มันช่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนคนที่นอนหลับหูหลับตาตัวสั่นระริกน้ำตานองหน้าไม่รู้เลยว่าเมื่อครู่เกิดอะไรขึ้น

          “พวกเอ็งเป็นใครวะ มาแสอะไรกับพวกข้า” 

          “เป็นพ่อแกไง ไอ้...สถุล!” เสียงห้าวเอ่ยราบเรียบพลันทุกอย่างก็กลายเป็นภาพซ้อนและพร่าเบลอไปหมด เธอรู้เพียงว่ามีชายชุดดำเข้ามาในตรอกสกปรกเล็กๆแห่งนี้อย่างน่าอัศจรรย์ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นผลัวะๆแว่วมาให้ได้ยิน แต่ด้วยเรี่ยวแรงที่มีมันหายไปจนหมดสิ้น ทำให้เปลือกตาที่ล้อมกรอบด้วยแพขนตายาวเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตาแห่งความอัปยศค่อยๆปิดลงช้าๆ

            ขอให้เหตุการณ์วันนี้เป็นเพียงแค่ฝันร้าย ครั้นเมื่อตื่นขึ้นมามันก็มลายหายไปในความมืดเท่านั้น!!