วาทยกรเพลงมรณะ[สายสัมพันธ์ที่มิอาจตัดขาด [Satan] ]

     แววตาของเด็กสาวผมสีส้มยาวสลวยกําลังนั้งอยู่บนเก้าอี้สีแดงเล็กที่กําลังตั้งหน้าตั้งตารอใครบางคนที่ไกล้เริ่มแสดงขึ้นมานานาลีกําลังมองหานักวาทยกรชื่อดังอย่างคริสโตเฟอร์ที่ไกล้เริ่มบรรเลงเพลงสายตาของเธอมองลงไปตรงแท่งที่กําลังเริ่มขึ้นมาก่อนจะมีเสียงดังขึ้น
 
''สุภาพบุรุษ และสุภาพสตรี ขอเชิญพบกับนักวาทยกรอันดับ1ของประเทศไทย''
 
''คริสโตเฟอร์ มาเอสโตนครับ!!'' 
 
 
     เพียงแค่จากในโรงก็มีเสียงตบมือดังออกมาและนานาลีที่หยิบกล้องถ่ายรูปซูมเข้าไปปรากฏเจอภาพของชายหนุ่ม  อายุสิบเก้าปีที่รูปร่างสูงร้อยเก้าสิบเซนติเมตร ดวงตาสีเหลืองที่ทอประกายและริมฝีปาก ที่ยิ้มออกมาเหมือนเด็กๆอย่าไร้เดียงสายกมือ  
 
ไหว้ด้วยเอกลักษณ์ของความเป็นไทยก่อนจะยิ้มให้กับท่านผู้ชมที่ดูเขาอยู่ก่อนจะมี  เงียบสงัดที่คริสยกมือขึ้นสองข้างก่อนที่เหล่านักดนตรีที่ล้อมวงอยู่มอง  คริสด้วยแววตาที่ประหลาดใจก่อน เด็กหนุ่มอายุสิบเก้าปีเคาะไม้บาตองและเริ่มบรรเลงเพลงและนานาลีที่หลับตา ฟังเสียงเพลงบรรเลงของนักวาทยกรที่บรรเลง 
 
------------------------------------------------------------------------------------
     เสียงบรรเลงที่ดังออกมาในโรงเพลงทําให้สึคิชิมะ โทระเกิดอารมณ์เสียงเล็กน้อยกับเสียงของเพลงนี้เขาตั้งหน้าตั้งหน้าดึงดาบออกมาจากดวงตาของบอดี้การด์สองคนที่ยืนเฝ้าประตูอยู่ตรงห้องVIPพิเศษก่อนจะเปิดประตูพบเจอหญิงสาววัยอายุยี่สิบเอ็ดปีที่ดื่มไวน์มองตนเองที่เดินเข้า
 
  ''ว่าไง? โทยะไม่ได้เจอกันนานเลยนะ  ฆ่าใครไปได้ยังละ?''เสียงคําถามสุขทุกข์ดิบของอีกฝ่ายที่ถามในโทรศัทพ์ว่ากินข้าวยัง?   
 
  ''ชิ .... มันไม่เกี่ยวกับแม่สาวตัวแสบที่ทรยศให้กับองค์กรหรอกนะ ... ''แววตาของโทระกวาดตามองดูห้องที่เติมแต่งกระจกและมองเห็นเป้าหมายที่กําลังบรรเลงเพลงอยู่นั้นคือคริสนั้นเอง
ก่อนที่จะชะงักค้างดาบสั้นตรงปลายเสื้อของไอยราที่มีลวดลายรูปโบราณยุคเก่าจ่อปลายคางเอาไว้สีหน้า โทระเริ่มแสยะยิ้มออกมาและไอยราที่ทําสีหน้าเบื่อหน่ายเริ่มขึ้น 
 
  ''แกรับงานจากหมอนั้นหรือไง? หืม? โทระ '' ไอยราถามอีกฝ่ายขึ้นมาด้วยแววตาที่สงสัยเธอให้คนของเธอสืบข่าวเกี่ยวกับตัวเขาและองค์กรนั้นแต่ก็ต้องตกตะลึงที่หมอนั้นมาเร็วมากก่อนกําหนดก่อนที่จะมีเสียงดาบคาตานะที่ถืออยู่จู่โจมเข้าใส่ดีที่ไอยราหลบทันได้
 
  ''ถ้าใช่แล้วจะทําไม? ลองมาเด็ดหัวฉันสิ ไอยรา ''ชายหนุ่มผมสีแดงพูดจากวนประสาทอีกฝ่ายก่อนที่แววตาของไอยราเริ่มลุกโชนออกมา
 
  ''ยินดีอย่างยิ่ง''  สิ้นเสียงของไอยราก็พุ่งโจมตีเข้าใส่อีกฝ่ายไม่ยั้งโดยที่โทระก็ตั้งหน้าตั้งหน้าป้องกัน
 
------------------------------------------------------------------------------------
     บทเพลงที่คริสโตเฟอร์บรรเลงไปนั้นทําให้ผู้ฟังเคลิ้มและบางคนถึงกับตกอยู่ในห้วงจินตนาการแห่งความฝัน ชายหนุ่มหลับตาและบรรเลงเพลง กวาดแขนต้อนไปทางขวานักดนตรีกลุ่ม
 
ไวโอลินที่มองใบหน้าอีกฝ่ายที่เดาอารมณ์ไม่ถูกก่อนเสียงดนตรีครั้งสุดท้ายจะจบและท่านผู้ชมที่อยู่ในโรงก็ตบมือให้กับคริสโตเฟอร์เป็นการจบตอนที่สวยงามเด็กหนุ่มอายุสิบเก้าปีโค้งให้กับท่านผู้ชมอย่างขอบคุณและแย้มยิ้มออกมาอย่างดีใจโดยไม่ทันใดก็มีเสียงจากห้องVIPทางข้างบนเหนือหัวโรงละครดนตรีดังขึ้นมาและมีเสียงกริ๊ดดังขึ้นมาอีก
 
   ''กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!''
 
เพียงแค่เสียงเดียว ผู้คนก็ต่างโกลาหลคนที่อยู่ในคณะละครดนตรีก็ตกใจต่างหนีออกนอกประตูกันและรวมทั้งนักดนตรีที่ตกใจและวิ่งหนีออกนอกหลังเวทีคริสที่ตกใจ ไม่แพ้กันหันไปมองห้องVIPที่สีหน้าของ คริสเริ่มตกใจนั้นก็คือ
 
น้าไอยราที่อยู่ตรงนั้น! 
 
โดยที่ไม่สนใจผู้คนรอบข้างแววตาของเด็กหนุ่มและฝีเท้ารีบวิ่งไปยังห้องวีไอพีนั้นตอนนี้หัวสมองของเขาบอกว่าขอให้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเด็ดขาดโดยที่คริสวิ่งผ่านไปนั้นนานาลีก็ล้มลงและตกใจไม่แพ้กันที่มีเสียงร้องตะโกนนั้นดังขึ้นเธอก็จะหนีแต่สบตามองไปทางคริสที่วิ่งผ่านไป
 
   ''ดะ..เดียวก่อนสิคะ!! พี่คริส! '' นานาลีส่งเสียงออกมาดังเพื่อให้อีกฝ่ายหนีไปแต่ก็ไม่ได้ยิน
คริสขึ้นบรรไดไปเรียบร้อยเธอพยายามที่จะร้องเรียกเท่าไรแต่ก็ไม่ถึงจงในที่สุดเธอก็วิ่งตามไปเพื่อมี
ชีวิตรอดไปด้วยกันให้ได้ 
 
------------------------------------------------------
::เกร็ดท้ายความรู้::
บาตอง (Baton) เป็นคำทับศัพท์จากภาษาฝรั่งเศส แปลว่า "แท่ง" หรือ "ก้าน" หมายถึงอุปกรณ์รูปทรงกระบอก หรือแบน ทำจากวัสดุหลายรูปแบบ (เช่น ไม้หรือเหล็ก) โดยมากมักหมายถึงอุปกรณ์น้ำหนักเบาสำหรับวาทยกรในการควบคุมวงออร์เคสตร้า วงประสานเสียง หรือ การแสดงร่วมกันเป็นต้น