รักนี้มีไซน์รัก

ธนสรณ์นั่งคิดถึงใบหน้าของหญิงสาวคิดแล้วเขาก็อดยิ้มไม่ได้
“ผู้หญิงอะไรว่ะหน้าตาก็ดีแต่ทำไมถึงได้กวนโทสะแบบนี้ก็ไม่รู้”
“คุณเข้าไปไม่ได้นะคะคุณอย่าเพิ่งเข้าไป”
“แซนต์ขาขามินนี่คิดถึงจังเลยค่ะที่รักมามะมาให้ที่รักหอมซะดีๆ” มินนี่หรือมินตรานางแบบชื่อดังที่ชายหนุ่มเคยคั่วเลยเมื่อก่อน
“คุณเกศผมบอกแล้วไงว่าไม่รับแขก”
“ดิฉันบอกแล้วแต่เธอไม่ยอมชื่อค่ะบอส”
“มินนี่ผมบอกคุณแล้วไงว่าเราเลิกกันแล้วทำไมคุณถึงยังดื้ออ่ะมินนี่คุณต้องการเงินเท่าไรเอาผมเซ็นเช็ดให้คุณห้าแสนหวังว่าคุณจะเลิกมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตผมอีก  คุณจำได้ใช่ไหมตอนที่เราคบกันเราจะไม่มีพันธะอะไรต่อกันคุณลืมไปแล้วเหรอ”
“ค่ะแซนต์น่ารักที่สุดเลยค่ะขอบคุณคะ”
พูดจบนางแบบสาวก็เดินออกไปแต่เธอก็ไม่มีทางยอมแพ้หรอกเธอจะต้องแต่งงานกับชายหนุ่มให้ได้
ทางด้านอะนิมิกาตั้งแต่เสร็จจากงานประกวดหญิงสาวก็เอาแต่หลบอยุ่ในงานทำให้ธีระพลเป็นห่วงลูกสาวเหลือเกิน
“ว่าไงสำลียัยหลินหลินยอมทานข้าวมั้ย”
“ยังค่ะคุณท่านสำลีเป็นห่วงคุณหลินจริงๆเลยนะคะตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาไม่เคยเห็นคุณหนูแก่เป็นแบบนี้เลยน่ะ”
“เดี่ยวฉันเอาไปให้เอง”
“บอกแล้วไงว่าไม่กิน”
“กินซะหน่อยเถอะหลินหลินป๊าเป็นห่วงหนูน่ะยัยหลิน”
“ป๊าค่ะหลินขอโทษนะคะที่ทำให้ป๊าเป็นห่วง”
“ถ้าไม่อยากให้ป๊าเป็นห่วงก็ทานซะน่ะยัยหนูถ้าหนูอยากไปปารีสป๊าก็มีปัญญาส่งหนูแล้วกัน”
“อย่าดีกว่าค่ะคุณป๊าหลินหลิยอยากใช้ความสามารถของตนเองมากกว่าพึ่งคุณป๊าค่ะ”
“นั้นก็ทานเยอะๆ”
“ค่ะป๊า”
เจนนิภารู้ข่าวจากป้าสำลีว่าเพื่อนสาวไม่ยอมออกไปไหนจึงนัดให้มาเจอที่ผับ
ณ  ไดมอลต์กรุ๊ป
ชาหลังจากการกลับมาจากโรงงานชายหนุ่มก็มุ่งกับมาที่อ๊อฟฟิศเจอกับหม่อมราชวงศ์เชิงชาติ     ณ ปทุมวังมานั่งค่อย
“ว่าไงคับคุณชายชาติวันนี้ฝนไม่ตกคุณชายชาติมาหาผมถึงที่นี้”
“พอเลยไอ้แซนต์วันนี้ที่ฉันมาหาแก่นี้กะจะชวนแก่ไปเที่ยวผับซะหน่อยไปด้วยกันมั้ยนานแล้วที่ฉันแก่และไอ้ปุณหไม่ไปย่ำราตรีนี้”
“เอ่อก็ดีเหมือนกันว่ะ”
“เฮ้ยไอแซนต์นี้มันแว่นใครกันอ่ะสวยดี”
“เฮ้ยหยุดเลยน่ะไอ้คุณคุณชายนี้ไม่ใช่ของฉัน”
“ของใครบอกมา”
“จะของใครก็ช่างเถอะ”
“นี่เดี่ยวนี้แก่มีความลับกับเพื่อนด้วยหรือว่ะ”
“ไม่มีโว้ยเข้าใจไหมว่าแต่วันนี้แก่ไม่ไปหาแม่สาวๆของแก่เหรอว่ะ”
“ไม่อ่ะพอดีรู้สึกเซ็งๆเบื่อ”
“เหรอน่าเชื่อตายแหละแก่”
“ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าหม่อมราชวงศ์หนุ่มนั้นเพลย์บอยจะตายเปลี่ยนผู้หญิงยังกับผ้าอนามัย”
“ส่วนปุณหภัสเห็นเงียบๆขรึมแบบนี้ร้ายใช่ย่อยๆเหมือนกัน”
“คิดอะไรอยู่ตกลงไปหรือไม่ไป”
“ไปซิไม่ไปได้ไงเจอกันสองทุ่มครึ่งนะโว้ย”
“อืม”
ณ ผับหรูใจกลางกรุงเทพแห่งหนึ่ง
“ยัยเจนทำไมแก่ต้องมาที่แบบนี้ด้วยนี้แก่ก็รู้ว่าฉันไม่ชอบ”
“พอเลยไอ้บุ้งนานๆทีจะได้มาเปิดหูเปิดตาป่านนี้ไอ้หลินมารอแล้วล่ะ”
“ไอ้บุ้ง  ไอ้เจนทางนี้โว้ย”
สาวเปรี้ยวกับสาวหวานตรงเข้าไปที่ดีไซน์เนอร์สาวนั่งดริ๊งค์อยู่
“เอาอะไรค๊อกเทลดูมั้ยตัวนี้อ่ะอร่อยน่ะรอทานดูซิ”
“เอ่อขอบใจ”
สามหนุ่มสุดหล่อนั่งตรงข้ามกับสามสาว
ธนสรณ์แอบมองหญิงสาวมาตั้งแต่เดินเข้ามาแล้ว วันนี้สาวเจ้าใส่ชุดแซ็กสีส้มทำให้ดูสวยจนผิดตาเห็นเรียวขางามของหญิงสาว ชายหนุ่มไม่อยากยอมรับว่าหญิงสาวสวยมากแต่ที่เขาไม่ชอบใจพวกผู้ชายที่มองหญิงสาวทำให่เขาอยากจะควักตาออกมาซะจริงๆ
หม่อมราชวงศ์หนุ่มเห็นเพื่อนชายลอบมองโต๊ะสามสาวจึงเรียกบริกรสั่งเครื่องดื่มไปให้โต๊ะสามสาว
 
 สามหนุ่ม
แซนต์           +ชายชาติ +  ปุณหภัส
 

 
 
  สามสาว
หลินหลิน + เจนนี่ +ผักบุ้ง