รักนี้มีไซน์รัก

ธนสรณ์นั่งคิดถึงใบหน้าของหญิงสาวคิดแล้วเขาก็อดยิ้มไม่ได้

“ผู้หญิงอะไรว่ะหน้าตาก็ดีแต่ทำไมถึงได้กวนโทสะแบบนี้ก็ไม่รู้”

“คุณเข้าไปไม่ได้นะคะคุณอย่าเพิ่งเข้าไป”

“แซนต์ขาขามินนี่คิดถึงจังเลยค่ะที่รักมามะมาให้ที่รักหอมซะดีๆ” มินนี่หรือมินตรานางแบบชื่อดังที่ชายหนุ่มเคยคั่วเลยเมื่อก่อน

“คุณเกศผมบอกแล้วไงว่าไม่รับแขก”

“ดิฉันบอกแล้วแต่เธอไม่ยอมชื่อค่ะบอส”

“มินนี่ผมบอกคุณแล้วไงว่าเราเลิกกันแล้วทำไมคุณถึงยังดื้ออ่ะมินนี่คุณต้องการเงินเท่าไรเอาผมเซ็นเช็ดให้คุณห้าแสนหวังว่าคุณจะเลิกมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตผมอีก  คุณจำได้ใช่ไหมตอนที่เราคบกันเราจะไม่มีพันธะอะไรต่อกันคุณลืมไปแล้วเหรอ”

“ค่ะแซนต์น่ารักที่สุดเลยค่ะขอบคุณคะ”

พูดจบนางแบบสาวก็เดินออกไปแต่เธอก็ไม่มีทางยอมแพ้หรอกเธอจะต้องแต่งงานกับชายหนุ่มให้ได้

ทางด้านอะนิมิกาตั้งแต่เสร็จจากงานประกวดหญิงสาวก็เอาแต่หลบอยุ่ในงานทำให้ธีระพลเป็นห่วงลูกสาวเหลือเกิน

“ว่าไงสำลียัยหลินหลินยอมทานข้าวมั้ย”

“ยังค่ะคุณท่านสำลีเป็นห่วงคุณหลินจริงๆเลยนะคะตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาไม่เคยเห็นคุณหนูแก่เป็นแบบนี้เลยน่ะ”

“เดี่ยวฉันเอาไปให้เอง”

“บอกแล้วไงว่าไม่กิน”

“กินซะหน่อยเถอะหลินหลินป๊าเป็นห่วงหนูน่ะยัยหลิน”

“ป๊าค่ะหลินขอโทษนะคะที่ทำให้ป๊าเป็นห่วง”

“ถ้าไม่อยากให้ป๊าเป็นห่วงก็ทานซะน่ะยัยหนูถ้าหนูอยากไปปารีสป๊าก็มีปัญญาส่งหนูแล้วกัน”

“อย่าดีกว่าค่ะคุณป๊าหลินหลิยอยากใช้ความสามารถของตนเองมากกว่าพึ่งคุณป๊าค่ะ”

“นั้นก็ทานเยอะๆ”

“ค่ะป๊า”

เจนนิภารู้ข่าวจากป้าสำลีว่าเพื่อนสาวไม่ยอมออกไปไหนจึงนัดให้มาเจอที่ผับ

ณ  ไดมอลต์กรุ๊ป

ชาหลังจากการกลับมาจากโรงงานชายหนุ่มก็มุ่งกับมาที่อ๊อฟฟิศเจอกับหม่อมราชวงศ์เชิงชาติ     ณ ปทุมวังมานั่งค่อย

“ว่าไงคับคุณชายชาติวันนี้ฝนไม่ตกคุณชายชาติมาหาผมถึงที่นี้”

“พอเลยไอ้แซนต์วันนี้ที่ฉันมาหาแก่นี้กะจะชวนแก่ไปเที่ยวผับซะหน่อยไปด้วยกันมั้ยนานแล้วที่ฉันแก่และไอ้ปุณหไม่ไปย่ำราตรีนี้”

“เอ่อก็ดีเหมือนกันว่ะ”

“เฮ้ยไอแซนต์นี้มันแว่นใครกันอ่ะสวยดี”

“เฮ้ยหยุดเลยน่ะไอ้คุณคุณชายนี้ไม่ใช่ของฉัน”

“ของใครบอกมา”

“จะของใครก็ช่างเถอะ”

“นี่เดี่ยวนี้แก่มีความลับกับเพื่อนด้วยหรือว่ะ”

“ไม่มีโว้ยเข้าใจไหมว่าแต่วันนี้แก่ไม่ไปหาแม่สาวๆของแก่เหรอว่ะ”

“ไม่อ่ะพอดีรู้สึกเซ็งๆเบื่อ”

“เหรอน่าเชื่อตายแหละแก่”

“ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าหม่อมราชวงศ์หนุ่มนั้นเพลย์บอยจะตายเปลี่ยนผู้หญิงยังกับผ้าอนามัย”

“ส่วนปุณหภัสเห็นเงียบๆขรึมแบบนี้ร้ายใช่ย่อยๆเหมือนกัน”

“คิดอะไรอยู่ตกลงไปหรือไม่ไป”

“ไปซิไม่ไปได้ไงเจอกันสองทุ่มครึ่งนะโว้ย”

“อืม”

ณ ผับหรูใจกลางกรุงเทพแห่งหนึ่ง

“ยัยเจนทำไมแก่ต้องมาที่แบบนี้ด้วยนี้แก่ก็รู้ว่าฉันไม่ชอบ”

“พอเลยไอ้บุ้งนานๆทีจะได้มาเปิดหูเปิดตาป่านนี้ไอ้หลินมารอแล้วล่ะ”

“ไอ้บุ้ง  ไอ้เจนทางนี้โว้ย”

สาวเปรี้ยวกับสาวหวานตรงเข้าไปที่ดีไซน์เนอร์สาวนั่งดริ๊งค์อยู่

“เอาอะไรค๊อกเทลดูมั้ยตัวนี้อ่ะอร่อยน่ะรอทานดูซิ”

“เอ่อขอบใจ”

สามหนุ่มสุดหล่อนั่งตรงข้ามกับสามสาว

ธนสรณ์แอบมองหญิงสาวมาตั้งแต่เดินเข้ามาแล้ว วันนี้สาวเจ้าใส่ชุดแซ็กสีส้มทำให้ดูสวยจนผิดตาเห็นเรียวขางามของหญิงสาว ชายหนุ่มไม่อยากยอมรับว่าหญิงสาวสวยมากแต่ที่เขาไม่ชอบใจพวกผู้ชายที่มองหญิงสาวทำให่เขาอยากจะควักตาออกมาซะจริงๆ

หม่อมราชวงศ์หนุ่มเห็นเพื่อนชายลอบมองโต๊ะสามสาวจึงเรียกบริกรสั่งเครื่องดื่มไปให้โต๊ะสามสาว

 สามหนุ่ม

แซนต์           +ชายชาติ +  ปุณหภัส

  สามสาว

หลินหลิน + เจนนี่ +ผักบุ้ง