mg'school1 ยัยนักเวทย์หน้าใสสดุดรักนายเวทย์ดาบ
3.3
เขียนโดย น้องใบเตย
วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 02.28 น.
5 บท
2 วิจารณ์
9,335 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 กันยายน พ.ศ. 2556 18.42 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ชื่อของฉันคือ ลิซ่า เเอนเดอร์สัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ว้ากสายเเล้วๆ"ฉันรีบวิ่งลงมาจากบันไดเเล้วคาบขนมปังเเยมสตอเบอร์รี่ออกไป
"ลิซ่าลูกลืมหยิบกระเป๋าน่ะเเล้วที่สำคัญยังไม่ได้ใส่รองเท้าเลยด้วย"
"โธ่เเม่ค้ะทำไมไม่รีบบอกให้เร็วกว่านี้"ฉันรีบวิ่งเเจ้นเข้าไปหยิบกระเป๋าในบ้านใส่รองเท้าเเล้วิ่งออกไปอย่างเอาเป็นเอาตาย
"สวัสดีค่ะเเม่ไปโรงเรียนเเล้วน่ะค่ะ"
"จ้าไปดีมาดีน่ะ"
"ค้า"ฉันหยิบไม้กวาดออกมาเเ้ลวเริ่มขี่"ไปเลยยยยไม้กวาดลูกเเม่"ฉันตะโกนพร้อมกับเสก
"ลิซ่ารอฉันด้วย"
"ฟอร์จูน เร็วๆเข้าสิ"
"เเล้วนิเธอเอาไม้กวาดมาทำบ้าอะไรเนี่ย"
"เอ่อลืมฉันไม่ไ้ด้เรียนคณะเเม่มดน่ะฉันเรียนคณะจอมเวทย์"ฉันปัดไม่กวาดลง"เเต่ยังไงฉันก็ไปเรียนไม่ทันเเล้วน่ะถ้าเอากลับไปคืนอีกต้องสายเเน่ๆเลยเอาเหอะเคยเรียนคณะนี้มา2เดือนคงจะพอเป็นบ้างล่ะน่า"ว่าเเล้วฉันก็เหาะไปเบยยย
"เฮ้รอด้วยสิ"ฟอร์จูนเหาะตามฉันขึ้นมา
"ไปเเล้วนะ่ะค้า"ฉันเร่งสปีดเต็มที่"กรี๊ดวีดวิ้ว กรี๊ดดดดด"ฉันตะโกนเเหกปากเพราะฉันไม่สามารถควบคุมเจ้าไม้กวาดนี้ได้"นั่นมันโรงเรียน กรี๊ดจะตกเเล้ว"ฟิ้ววววว
"กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ฉันกรี๊ดเเสนกรี๊ดรู้ไว้ซะด้วยนี่ไม่ใช่ครั้งเเรกน่ะที่ฉันเจอเหตุการณ์เเบบนี้เกือบทุกวันเลยม้างงงงง
"เฮ้ย ลิซ่า!!!"ฟิ้วตอนนี้ฉันควบคุมสติไม่อยุ่เเละ
"อู๊ยยยย"ฉันลืมตาขึ้นมา"เอ๊ทำไมไม่เจ็บน่ะ"ฉันเหลือไปมองด้านล่าง"กรี๊ดตาเถรตกถังข้าวสารรรร"ฉันรีบลุกออกมา
"โอ๊ยตัวหนักเป็นบ้า"ชายหนุ่มผมสีดำสนิทพูดขึ้น เเต่เฮ้ยตะกี้เขาบอกว่าฉันอ้วนเหรอกรี๊ดปากเสียที่สุดดดด
"กรี๊ดนายว่าไงน่ะ"
"หนักน่ะสิหูหนวกเหรอ"กรี๊อ้วนไม่พอยังลามมาถึงหัวเอ้ยหูหนวกอีกกก
"นายน่ะรู้ไหมกำลังพูดกับใครรรรรร"ฉันตะโกนออกไป
"ไม่รุ้ท่ารู้ก็ต้องตอบได้สิ"อ้ากกวนประสาท
"นายกำลังพูดกับ ลิซ่า เเอนเดอร์สัน น่ะจำไว้ด้วยยยยย"
"ลิซ่า เเอนเดอร์สัน งั้นเหรอ"เขาบ่นออกมา"ชื่อเเปลกดีน่ะไม่เห็นคุ้นหูเลย"
"กรี๊ดฉันออกจะดำเอ้ยดังน่ะย่ะ"
"ก็ฉันไม่รุ้จักไงเล่า"กรี๊ดดดด
"กริ๊งงงง"เสียงกริ๊งเริ่มเข้าเรียนของโรงเรียนดังขึ้น
"ชิจำไว้เลยยัยตัวเเสบฝากไว้ก่อนเถอะ"ตาบ้านั่นวิ่งออกไปทันที
"กรี๊ดฉันไม่รับฝากย่ะเอาคืนไปเลยยยย"ฉันขว้างหินใส่หัวตานั่น
"โอ๊ยยัยบ้า"
"เเบร่"ฉันเเลบลิ้นทะเล้นๆใสเเล้ววิ่งหนีออกไป"555"
3นาทีผ่านไป
"เเฮกๆในที่สุดก็มาถึงห้องเรียนซะที"ฉันเปิดประตูเสียงดังทำเอาทุกๆคนในห้องหันมามองฉัน
"นิลิซ่าเธอเปิดประตูดีๆไม่เป็นเหรอ"โคดะบ่นออกมา
"พูดมากน่ะ"ฉันเเลบลิ้นใส่
"ชิ"โคดะบ่น
"คุณครูมาเเล้วทุกๆคน"เสียงของเด็กคนนึงในห้องตะโกน ครืด~เสียงเปิดประตู
"สวัสดีจ้ะนักเรียนทักคน"
"สวัสดีค่ะ/ครับคุณครู"
"วันนี้มีนักเรียนใหม่มาน่ะจ้ะ เอ้า ไลน์นิ่ง ทาคายาชิ เข้ามาสิจ้ะ"เด็กใหม่จะหน้าตาเป็นอย่่งไรน่ะชายหรือหญิงน่ะ
"คร้าบ"เสียงนี้คุ้นๆน่ะ
ตึก ตึก เสียงฝีเท้าของใครสักคนหยุดอยุ่ที่หน้าชั้นเรียน
"สวัสดีครับผม ไลน์นิ่ง ทาคายาชิครับ"เฮ้ยนั่นมันตาบ้านั่นนี่
"นาย"ฉันชี้หน้าเขา
"เธอ"
"อ้าวรู้จักกันด้วยเหรอจ้ะ"
"ไม่นิครับ/ค่ะ"กรี๊ดทามมายต้องเรียนห้องเดี๋ยวกับตานั่นด้วยน่ะ
อย่าลืมติดตามตอนต่อไปเเล้ววิจารณ์กันด้วยน่ะค่ะ
"ลิซ่าลูกลืมหยิบกระเป๋าน่ะเเล้วที่สำคัญยังไม่ได้ใส่รองเท้าเลยด้วย"
"โธ่เเม่ค้ะทำไมไม่รีบบอกให้เร็วกว่านี้"ฉันรีบวิ่งเเจ้นเข้าไปหยิบกระเป๋าในบ้านใส่รองเท้าเเล้วิ่งออกไปอย่างเอาเป็นเอาตาย
"สวัสดีค่ะเเม่ไปโรงเรียนเเล้วน่ะค่ะ"
"จ้าไปดีมาดีน่ะ"
"ค้า"ฉันหยิบไม้กวาดออกมาเเ้ลวเริ่มขี่"ไปเลยยยยไม้กวาดลูกเเม่"ฉันตะโกนพร้อมกับเสก
"ลิซ่ารอฉันด้วย"
"ฟอร์จูน เร็วๆเข้าสิ"
"เเล้วนิเธอเอาไม้กวาดมาทำบ้าอะไรเนี่ย"
"เอ่อลืมฉันไม่ไ้ด้เรียนคณะเเม่มดน่ะฉันเรียนคณะจอมเวทย์"ฉันปัดไม่กวาดลง"เเต่ยังไงฉันก็ไปเรียนไม่ทันเเล้วน่ะถ้าเอากลับไปคืนอีกต้องสายเเน่ๆเลยเอาเหอะเคยเรียนคณะนี้มา2เดือนคงจะพอเป็นบ้างล่ะน่า"ว่าเเล้วฉันก็เหาะไปเบยยย
"เฮ้รอด้วยสิ"ฟอร์จูนเหาะตามฉันขึ้นมา
"ไปเเล้วนะ่ะค้า"ฉันเร่งสปีดเต็มที่"กรี๊ดวีดวิ้ว กรี๊ดดดดด"ฉันตะโกนเเหกปากเพราะฉันไม่สามารถควบคุมเจ้าไม้กวาดนี้ได้"นั่นมันโรงเรียน กรี๊ดจะตกเเล้ว"ฟิ้ววววว
"กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ฉันกรี๊ดเเสนกรี๊ดรู้ไว้ซะด้วยนี่ไม่ใช่ครั้งเเรกน่ะที่ฉันเจอเหตุการณ์เเบบนี้เกือบทุกวันเลยม้างงงงง
"เฮ้ย ลิซ่า!!!"ฟิ้วตอนนี้ฉันควบคุมสติไม่อยุ่เเละ
"อู๊ยยยย"ฉันลืมตาขึ้นมา"เอ๊ทำไมไม่เจ็บน่ะ"ฉันเหลือไปมองด้านล่าง"กรี๊ดตาเถรตกถังข้าวสารรรร"ฉันรีบลุกออกมา
"โอ๊ยตัวหนักเป็นบ้า"ชายหนุ่มผมสีดำสนิทพูดขึ้น เเต่เฮ้ยตะกี้เขาบอกว่าฉันอ้วนเหรอกรี๊ดปากเสียที่สุดดดด
"กรี๊ดนายว่าไงน่ะ"
"หนักน่ะสิหูหนวกเหรอ"กรี๊อ้วนไม่พอยังลามมาถึงหัวเอ้ยหูหนวกอีกกก
"นายน่ะรู้ไหมกำลังพูดกับใครรรรรร"ฉันตะโกนออกไป
"ไม่รุ้ท่ารู้ก็ต้องตอบได้สิ"อ้ากกวนประสาท
"นายกำลังพูดกับ ลิซ่า เเอนเดอร์สัน น่ะจำไว้ด้วยยยยย"
"ลิซ่า เเอนเดอร์สัน งั้นเหรอ"เขาบ่นออกมา"ชื่อเเปลกดีน่ะไม่เห็นคุ้นหูเลย"
"กรี๊ดฉันออกจะดำเอ้ยดังน่ะย่ะ"
"ก็ฉันไม่รุ้จักไงเล่า"กรี๊ดดดด
"กริ๊งงงง"เสียงกริ๊งเริ่มเข้าเรียนของโรงเรียนดังขึ้น
"ชิจำไว้เลยยัยตัวเเสบฝากไว้ก่อนเถอะ"ตาบ้านั่นวิ่งออกไปทันที
"กรี๊ดฉันไม่รับฝากย่ะเอาคืนไปเลยยยย"ฉันขว้างหินใส่หัวตานั่น
"โอ๊ยยัยบ้า"
"เเบร่"ฉันเเลบลิ้นทะเล้นๆใสเเล้ววิ่งหนีออกไป"555"
3นาทีผ่านไป
"เเฮกๆในที่สุดก็มาถึงห้องเรียนซะที"ฉันเปิดประตูเสียงดังทำเอาทุกๆคนในห้องหันมามองฉัน
"นิลิซ่าเธอเปิดประตูดีๆไม่เป็นเหรอ"โคดะบ่นออกมา
"พูดมากน่ะ"ฉันเเลบลิ้นใส่
"ชิ"โคดะบ่น
"คุณครูมาเเล้วทุกๆคน"เสียงของเด็กคนนึงในห้องตะโกน ครืด~เสียงเปิดประตู
"สวัสดีจ้ะนักเรียนทักคน"
"สวัสดีค่ะ/ครับคุณครู"
"วันนี้มีนักเรียนใหม่มาน่ะจ้ะ เอ้า ไลน์นิ่ง ทาคายาชิ เข้ามาสิจ้ะ"เด็กใหม่จะหน้าตาเป็นอย่่งไรน่ะชายหรือหญิงน่ะ
"คร้าบ"เสียงนี้คุ้นๆน่ะ
ตึก ตึก เสียงฝีเท้าของใครสักคนหยุดอยุ่ที่หน้าชั้นเรียน
"สวัสดีครับผม ไลน์นิ่ง ทาคายาชิครับ"เฮ้ยนั่นมันตาบ้านั่นนี่
"นาย"ฉันชี้หน้าเขา
"เธอ"
"อ้าวรู้จักกันด้วยเหรอจ้ะ"
"ไม่นิครับ/ค่ะ"กรี๊ดทามมายต้องเรียนห้องเดี๋ยวกับตานั่นด้วยน่ะ
อย่าลืมติดตามตอนต่อไปเเล้ววิจารณ์กันด้วยน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ