Love's angle รักสุดวุ่นวายของนายเทพเจ้า

          ปรืน.............เสียงมอเตอร์ไซด์สีแดง เร่งเครื่องขึ้นอย่างแรง พร้อม ดริปเข้าโค้งอย่างสวยงาม เข้าไปจอดรถในที่ VIP ของมหาวิทยาลัย จนทำให้หลายคนต้องหันกลับไปมอง คนขับถอดหมวกันน็อกสีแดงออกมา อย่างไม่สนใจคนรอบข้าง สาว ๆ หลายคนมองแล้วกรี๊ดกันสลบ เมื่อเห็นคนขับเป็น ชายหนุ่มมาดเซอร์ ผมสีดำยาวประบ่า สูงประมาณ  185 เซ็นติเมตร รูปร่างสูงสง่า ร่างกายกำยำ หน้าตาหล่อเหลา มีเคราบาง ๆ อยู่ข้างแก้ม ทำให้ใบหน้าดูคมเข้ม เข้ากับนัยตาสีแดงเป็นอย่างดี          

          "อเล็กซ์ มาร์คอบ!" เสียงใส ๆ แต่แฝงไปด้วยความไม่พอใจดังขึ้น ชายหนุ่มหันไปมองก็พบกับ หญิงสาวรูปร่างบอบบาง ผมสีทองอ่อน ตาสีเขียวเข้ม ใช่แล้วหน้าตาเหมือน นางฟ้า แค่ภายนอกนะ ชายหนุ่มคิด แล้วหันกลับไปอย่างไม่สนใจ "ฮึ ชั้นก็คิดอยู่แล้วล่ะ ว่านายจะต้องเป็นแบบนี้" "จัดการเลย" หญิงสาวสั่ง ทันใดนั้น ก็มีชายร่างใหญ่ 2 คน พุ่งเข้าประกบ ชายหนุ่มทันที "เฮอะ คิดว่าจะจัดการชั้นได้เรอะ" ชายหนุ่ม จัดการชายร่างใหญ่คนแรก ด้วยการเตะตัดขา และจับชายคนที่ 2 ทุ่มลงทันที "ไง อลิซ วันนี้มีแค่นี้เรอะ จะจับชั้นด้วยข้อหาอะไรอีกละ"ชายหนุ่มถามอย่างกวน ๆ "นั่นสินะ นายหนะโดนทันฑ์บน มานับไม่ถ้วน อย่างวันนี้ก็ไปซิ่งบนถนน จนทำให้รถเกิดอุบัติเหตุมาซินะ" "อุบัติเหตุบนท้องถนน มันเป็นเรื่อง ปกตินี่"ชายหนุ่มยังกวนต่อ

          "ใช่แล้วละ อุบัติเหตุมันเป็นเรื่องปกติ"อลิซพูดอย่างมีเลสนัย "ทีม 2 จัดการ!" สิ้นเสียงของหญิงสาว ก็มีแหเชือกอันใหญ่หล่นลงบนตัวชายหนุ่ม พร้อมกันนั้นก็มีชายร่างใหญ่อีก 4 คนจัดการ ล้อมมัดชายหนุ่มเอาไว้ "เฮ้ อลิซ ทำอะไรหนะ แบบนี้มันขี้โกงนี่" "สำหรับคนอย่างนาย คำพูดมันไม่ได้ผลหรอก วันนี้ยังไงซะ ชั้นก็ต้องพานายไปหาท่าน ผอ.ให้ได้" "เอาละ ไปได้"หญิงสาวสั่งเฉียบขาด หนอย ยัยตัวแสบ คอยดูนะ ชั้นจะต้องเอาคืนเธอให้ได้ ชายหนุ่มพยายามดิ้นจนหมดแรง แต่ก็ไม่หลุด จนกระทั่งมาถึงห้อง ผอ

          "ขออนุญาตค่ะ"อลิซ เคาะประตูเบา ๆ "เข้ามาได้"เสียงทุ้มนุ่มนวลดังมาจากในห้อง เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบกับ ชายหนุ่มผมสีทองบลอน์ยาวถึงเอว ดวงตาสีฟ้า อายุราว 30 ท่าทางใจดีรออยู่ เมื่อเข้ามาในห้องชายหนุ่มก็ถูกโยนเข้าไป "ขอตัวนะคะ"อลิซพูดและเดินออกไปทันที "โอ๊ย!" ชายหนุ่มร้องด้วยความเจ็บปวด เมื่อเห็นหน้า ผอ ก็วิ่งเข้าไปที่โต๊ะทันที "นี่ มันอะไรกัน เซส ให้ยัยอลิซ จับชั้นมาทำไม"ชายหนุ่มพูดด้วยความโมโห ผอ ยิ้มอย่างใจเย็น "เอาละ มันก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะ อเล็กซ์ แค่ว่าระยะนี้ นายทำตัวไม่ค่อยดีนัก เช่น ไปวิวาท กับ คนอื่น หรือ ไปซิ่งจนทำให้เกิดอุบัติเหตุในมหาลัยนี้บ่อย ๆ เกินไป จนคนเขาเริ่มมีส่งคอมเม้นเกี่ยวกับตัวนายมาเยอะแยะ และที่สำคัญ คือ นายเอาพลังของเทพไปใช้ในทางที่ผิดนะ มาร์"

          "เฮอะ ซีอุส นายอย่ามาข่มกันหน่อยเลย นายเองก็เอาพลังเทพไปป้อสาว ๆ เหมือนกัน นั่นละ"ชายหนุ่มพูดอย่างไม่เกรงกลัว "เฮ้อ เจ้านี่มันไม่เคยเปลี่ยนไปเลย จริง ๆ ทั้งหัวดื้อ และขี้โมโหแบบนี้แหละ ถึงไม่มีใครเขากล้าเข้าไกล้เจ้า มีแต่พวกจะมาวิวาทด้วย"เซสพูดอย่างเหนื่อยหน่าย "ใครว่าละ ชั้นออกจะเนื้อหอมพวกผู้หญิงมีเป็นฝูงที่เข้ามา แต่ชั้นไม่เอาเองเท่านั้นแหละ"ชายหนุ่มเถึยง "อ้อ นายคงอยากพบวีนัส สินะ"เซสพูดขึ้น "เซส นายรู้อะไรเกี่ยวกับวีนัสรึ วีนัสมาจุติ หรือ เปล่า"ชายหนุ่มถามถึงคนรักในอดีตอย่างกระตือรือร้น "หึ หึ ก็พอจะรู้อยู่บ้างหรอกนะ แต่ก็ไม่จำเป็นต้องบอกนายนี่"เซส พูดอย่างเป็นต่อ

          "นายต้องการอะไรจากชั้น" อเล็กซ์ถาม "ไม่เลวนี่ มาร์ฉลาดขึ้นเยอะ เอาละที่ให้อลิซไปจับตัวนายมาก็เพราะชั้นต้องการให้นายทำงานให้อย่างนึง"เซสบอก "ถ้าชั้นทำสำเร็จจะได้พบกับวีนัส ใช่ไหมซีอุส" "ใช่ ตามนั้นแหละเทพเจ้าย่อมไม่โกโหก ใช่ไหมละ"เซสยิ้ม "ได้ตกลง นายจะให้ชั้นทำอะไร" "งานคือตามคุ้มครอง คน ๆ นึง และ นายจะต้องเชื่อฟังคน ๆ นั้นอย่างเด็ดขาด ไม่ว่าเขาจะสั่งให้นายทำอะไรก็ตาม" "หา! จะให้ชั้นไปเป็นสุนัขรับใช้ งั้นเรอะ ไม่มีทางเด็ดขาด"อเล็กซ์ว่า "งั้นก็ไม่เป็นไร แต่นายจะไม่มีวันได้เจอกับวีนัสเป็นอันขาดรับรองได้"เซสพูด

          "ฮึ่ม ก็ได้ว่ามาสิ"อเล็กซ์กัดฟัน "จริง ๆ แล้วคน ๆ นี้ก็เป็นเทพองค์สำคัญมาจุติ แต่ว่าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น พลังของเขาไม่ตื่นขึ้นมาเลย แล้วก็ไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับยุคที่เขาอยู่บนสวรรค์ด้วย ตอนแรกคิดว่าเขาอาจไม่มีความจำเป็นที่จะต้องใช้พลังก็ได้ แต่หลัง ๆ นี่ รู้สึกว่ามีใครบางคน หรือ อะไรบางอย่างพยามลักพาตัวเค้าไปจากสถานที่ของเรา" "ข้าก็เลยอยากให้เจ้าไปคุ้มครองเขา จนกว่าเขาจะจำได้หนะ ซึ่งคงอีกไม่นานนักหรอก"เซสพูด

          "แล้ว คน ๆ นั้น คือ ใครละ ไม่ต้องพูดให้มันยืดยาวหรอกเซส" "หึ หึ คนที่เจ้ารู้จักดีไง นางก็คือ อลิส แคร์ไลน หลานสาวข้าในภพนี้ คนที่จับเจ้าใส่กระสอบมาไง"เซส อมยิ้ม          

           "ไม่นะ........." อเล็กซ์ตะโกนออกมาสุดเสียง

 

          เช้าวันต่อมา "ไม่ค่ะ ผอ. ดิชั้นจะไม่ยอมรับนายอเล็กซ์ เข้ามาร่วมในกลุ่มเจ้าหน้าที่รักษาระเบียบของมหาวิทยาลัย เด็ดขาดค่ะ ดิชั้นขอใช้สิทธิ์หัวหน้าหน่วยในการตัดสินใจค่ะ" "ผอ. ก็รู้นี่คะ ว่านายนั่น เป็นตัวแสบอันดับต้น ๆ ของมหาลัยเราเลยนะคะ ทั้งบ้าบิ่น หัวดื้อ ไม่ฟังใครอีกด้วย และ ก็ไม่มีทางหรอกค่ะ ที่นายนั่นจะยอมมาใส่เครื่องแบบ และทำตัวเรียบร้อยแบบนักศึกษาดี ๆ" อลิซ ร่ายยาว "นั่นสินะ เอาแบบนี้ไหม ถ้าผอ.สามารถพูดให้เขา ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ให้ดีขึ้น และใส่เครื่องแบบมาเรียนได้ละก็ จะรับเขามาเข้าหน่วยของเธอด้วยได้ไหม"

          ฮึ ไม่มีทางหรอก ที่ตาบ้า ดื้อด้านนั่นจะยอม ขนาดโดนลงโทษ ไปตั้งหลายครั้งยังไม่เคยหลาบจำ ไม่มีทางเด็ดขาด อลิซคิด ในที่สุดก็ตอบกลับไป "ค่ะ ท่าน ผอ ถ้าตานั่นยอมใส่เครื่องแบบ และ พูดว่า คุณอลิซครับ ผมจะกลับเนื้อกลับตัวใหม่ มาเป็นคนดีแล้วครับ ขอให้ผมเข้าไปเป็นลูกน้องคุณด้วยนะครับ ละก็ดิฉันจะยอมรับค่ะ"

          "เอาละเป็นอันตกลง ตามนี้นะอลิซ" ผอ พูดยิ้ม ๆ "ตานายแล้ว อเล็กซ์" อลิซหันกลับไปมองก็ตกใจ เห็นชายหนุ่มตัวแสบ ใส่ชุดเครื่องแบบอย่างเรียบร้อย เดินมาไกล้ ๆ หนอย ไอ้ ผอ บ้าได้ทีขี่แพะไล่เชียวนะ อเล็กซ์กัดฟัน "คะ...คุณอะ....อลิส....ครับ  ผะ....ผม จะ...กลับเนื้อ.....กลับตัวใหม่...ปะเป็นคนดี...แล้วครับ" ชายหนุ่มพูดด้วยความยากลำบาก ฮึ่ม วีนัส วีนัส วีนัส ชายหนุ่มพยามคิดถึงคนรัก "ขอให้ผมเข้าไปเป็นลูกน้องคุณด้วยครับ" ในที่สุดก็พูดออกมาจนได้ อลิสรู้สึกแปลกใจที่ชายหนุ่มเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว จนเธอทำอะไรไม่ถูก

          ผอ.รู้ดีจึงรีบตัดบท "เอาละเรียบร้อยแล้วนะ อลิส จากนี้ไปหมอนี่เป็นของเธอแล้วจะใช้งานอะไรยังไงก็ตามสบายนะ" "เฮ้ย"อเล็กซ์ร้องขึ้น ผอ.หันกลับมาจ้อง "ว่าไงอเล็กซ์ มีปัญหาอะไรรึ" "ฮึ่ม มะ..ไม่มี"อเล็กซ์ตอบ

          เมื่อเซสไปแล้ว อลิซเดินกลับมาและถามว่า"นี่ นายหนะ โดนบังคับให้มาทำงาน หรือ เปล่า" "เปล่า" "นายถูก ผอ ขู่ว่าจะไล่ออกงั้นหรือ" "เปล่า" "นาย......." "ก็บอกว่าเปล่า ไงเล่า ชั้นสมัครใจมาทำงานกับเธอเอง พอใจรึยัง" ชายหนุ่มพูดอย่างโกรธ โกรธ แล้วเตรียมเดินออกไป "เดี๋ยวก่อน! ในเมื่อนายจะทำงานกับชั้นแล้วก็ห้ามเดินหนีสิ คิดจะอู้งานตั้งแต่วันแรกเลยรึ" หญิงสาวยิ้ม "ฮึ จะให้ทำอะไรละ บอกมาสิ" "นั่นสินะ ก่อนอื่นก็พูดกันดี ดี หน่อยจะได้ไหม" "หา?"ชายหนุ่มรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

          "ชั้น อลิส แคร์ไลน ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะ" อลิสพูด พร้อมยื่นมือออกมา "เอ่อ ชั้น อเล็กซ์ มาร์คอบ"ชายหนุ่มยื่นมือ เมื่อได้สัมผัสมือของหญิงสาว ชายหนุ่มกลับรู้สึกแปลก ๆ เขารู้สึกถึงความอบอุ่น และคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก จนกระทั่งหญิงสาวพูดชื่อ เขาออกมา "อเล็กซ์" "อ๊ะ เอ่อ ขอโทษนะ" อเล็กซ์รีบดึงมือออกอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มรู้สึกตัวร้อนผ่าว ใบหน้าของชายหนุ่มเริ่มกลายเป็นสีแดง จนหญิงสาวเริ่มสังเกตเห็น "นี่ นายเป็นอะไรรึเปล่า" "เปล่า" ชายหนุ่มสะบัดหน้า สอง สามที แล้วบอกว่า"เอาละ จะให้ชั้นทำอะไรละ"หญิงสาวยิ้มตาม

          "ชั้นจะอธิบายงานของพวกเราให้ฟังก่อนนะ อเล็กซ์" "หน้าที่ของพวกเราก็คือ รักษาความสงบสุขในโรงเรียน ทั้งของเทพ และ มนุษย์ โดยที่เราจะเป็นฝ่ายคอยรับฟังความเดือนร้อน จากการที่มีผู้มาร้องเรียน เกี่ยวกับการใช้พลังอย่างไม่ถูกต้อง เช่น มีการรังแก ข่มขู่ หรือ สร้างความเดือดร้อน ทั้งในหมู่มนุษย์ และ เทพ ตัวอย่างเช่น นายที่ไปซิ่งรถ หรือ ทะเลาะวิวาทกับนักศึกษาด้วยกันนั่นแหละ" "เราจะต้องหยุด พฤติกรรม เช่นนั้น และรายงานเรื่องส่ง ผอ ให้ท่านพิจราณาโทษตามสมควร"อลิซ อธิบาย

          "สรุป ก็คือเป็นตำรวจ ของมหาวิทยาลัยสินะ"อเล็กซ์พูด "ใช่ ก็ทำนองนั้นแหละ กรณีที่เป็นมนุษย์ด้วยกัน มักไม่มีปัญหา แต่ถ้าเป็นกรณีของเทพ หรือ พวกลูกครึ่ง ละก็มักทำให้เกิดความเสียหายใหญ่"อลิซสรุป "ตอนนี้เรามีทีมปฎิบัติการอยู่แล้ว แต่คนยังไม่พอที่จะรับมือกับปัญหาที่เกิด" "เรามีทีมที่จะคอยแก้ปัญหาในแต่ละส่วน แล้วชั้นจะแนะนำให้นาย รู้จักสมาชิกของที่นี่ เดี๋ยวจะมีเข้ามาคนหนึ่งละ" สักพักหนึ่ง ก็มีหญิงสาวผมดำ รูปร่างสูงสง่าเดินเข้ามา อเล็กซ์รู้สึกคุ้นตา และเขาก็ต้องตกใจ เมื่อหญิงสาวหันกลับมา ตาสีม่วงราวกับ อะเมทิส นั้นเขาจำได้ดี "พี่เฮเลน!"