WoW ความรักของสาวหน้าใสกับนายบ๊องซื่อบื้อ
4.7
เขียนโดย แองจี้
วันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.46 น.
4 ตอน
1 วิจารณ์
9,178 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556 22.22 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ผู้ชายโง่ !
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความชั้นชื่อ
ริน นายะ
อายุ16
" ฉันพึ่งจะจากโรงเรียนของฉันไปเมื่อครอบครัวฉันย้าย มาโตเกียว ฉันไม่เคยอำลาเพื่อนฉัน แม้กระทั่งครู ในวันที่
ที่ฉันจากไปไม่มีใครเสียน้ำตา เฮอะ~ ฉันว่าพวกนั้นคงนินทาฉันในใจไว้สินะ ก็ดีในห้องนี้โรเงรียนนี้พวกนั้นเกียจ
ฉันจะตาย รังเกียจยิ่งวะกว่าแมลงสาป ซากหนุที่ตายซะอีก ฉันจะจดจำไว้ว่าฉันจะไม่มาเหยีบโรเงรียนแห่งนี้อีก!!!
หลังจากที่ฉันได้กำลังเดินทางมายังโตเกียว เพราะครอบครัวของฉันอาจมีปัญหาหลายๆอย่าง และมันทำให้ฉันมั่นใจ
เลยที่เดียว...(ผ่านไป2.ชม.)
" เลย์ ตื่นเร็วลูก ไปโรงเรียนนะ แม่จองโรงเรียนไว้ให้แล้วนะ
" อรุณสวัสดิ์ค่ะแม่ ค่ะหนูรู้แล้วค่ะ จะไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ
" เออแต่วันนี้หนูใส่ชุดเล่นไปโรงเรียนละกันนะ ยังไม่ได้ซื้อชุึดเลยหนะ
" งั้นหนูไปก่อนนะค่ะ บายค่ะ ฉันก็นั่งรถตุ้จนถึงโรงเรียนไช้เวลาประมาณ ไม่ถึง 30นาที ฉันก็ขึ้นห้อง แต่บรรยากาศ
เหมือนโรงเรียน ล้างมากกว่า ฉันก็เข้ามาในห้องแล้วหาที่นั่งของฉัน ฉันตัดสินใจนั่งตรงนี้ ข้างใครฉันก็ไม่รู้หรอกนะ
เสียงอ่อนดังขึ้น ถึงคราบวิชา เรียนที่ 1
" ฉันก็เข้าที่ของฉัีน ฉันหันไปมองข้างๆ ก็เห็นผู้ชาย ที่ส่งสายตามา เหมือนเจ้าชู้ เขาถามฉันว่า
" เธอพึ่งย้ายมาหรอ ฉันอยากจะคุยอะไรด้วยหน่อย ลงมาข้างล่างจะได้ไหม
" ได้ พวกโง่ ฉันพูดเบาๆ
" ฉันทนไม่ไหวแล้วงั้นลงไปกันดีกว่า หมอนั้นจับมือฉัน แล้วลากฉันมาข้างล่าง ฉัไม่ขัดขืนฉันต้องการพิสูจว่า
เรื่องที่หมอนั้นอยากจะคุยกับฉันมันเรื่องอะไรกันแน่!!
" สายตาที่เธอมองฉันฉันว่าเธอเปนผู้หญิงที่ไม่ธรรมดาแน่ๆเลยเวลาที่ฉันมองหน้าเธอมันทำให้ฉันต้องการอะไรบางอย่างในตัวเธอ
" เรื่องนี้หนะหรอที่นายอยากจะคุย ตุ๊บ!!
" นี้เธอมาทำฉันทำไม อยากจะฆ่าฉันให้ตายเลยรึยังไง
" ใช่อยากจะฆ่านายให้ตายไปเลย ผู้ชายโง่ๆ ทำอะไรก็คิดได้แค่นี้แหละ!!! ไปละๆ
" เดี๋ยวสิช่วยฉันด้วย ฉันเจ็บนะเนี้ย โอ๊ย
" ช่วยตัวเองแทนก็แล้วกัน ไม่มีใครอยากจะช่วยนายหรอก
เดี๋ยวๆ เดี๋ยวววววว
ริน นายะ
อายุ16
" ฉันพึ่งจะจากโรงเรียนของฉันไปเมื่อครอบครัวฉันย้าย มาโตเกียว ฉันไม่เคยอำลาเพื่อนฉัน แม้กระทั่งครู ในวันที่
ที่ฉันจากไปไม่มีใครเสียน้ำตา เฮอะ~ ฉันว่าพวกนั้นคงนินทาฉันในใจไว้สินะ ก็ดีในห้องนี้โรเงรียนนี้พวกนั้นเกียจ
ฉันจะตาย รังเกียจยิ่งวะกว่าแมลงสาป ซากหนุที่ตายซะอีก ฉันจะจดจำไว้ว่าฉันจะไม่มาเหยีบโรเงรียนแห่งนี้อีก!!!
หลังจากที่ฉันได้กำลังเดินทางมายังโตเกียว เพราะครอบครัวของฉันอาจมีปัญหาหลายๆอย่าง และมันทำให้ฉันมั่นใจ
เลยที่เดียว...(ผ่านไป2.ชม.)
" เลย์ ตื่นเร็วลูก ไปโรงเรียนนะ แม่จองโรงเรียนไว้ให้แล้วนะ
" อรุณสวัสดิ์ค่ะแม่ ค่ะหนูรู้แล้วค่ะ จะไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ
" เออแต่วันนี้หนูใส่ชุดเล่นไปโรงเรียนละกันนะ ยังไม่ได้ซื้อชุึดเลยหนะ
" งั้นหนูไปก่อนนะค่ะ บายค่ะ ฉันก็นั่งรถตุ้จนถึงโรงเรียนไช้เวลาประมาณ ไม่ถึง 30นาที ฉันก็ขึ้นห้อง แต่บรรยากาศ
เหมือนโรงเรียน ล้างมากกว่า ฉันก็เข้ามาในห้องแล้วหาที่นั่งของฉัน ฉันตัดสินใจนั่งตรงนี้ ข้างใครฉันก็ไม่รู้หรอกนะ
เสียงอ่อนดังขึ้น ถึงคราบวิชา เรียนที่ 1
" ฉันก็เข้าที่ของฉัีน ฉันหันไปมองข้างๆ ก็เห็นผู้ชาย ที่ส่งสายตามา เหมือนเจ้าชู้ เขาถามฉันว่า
" เธอพึ่งย้ายมาหรอ ฉันอยากจะคุยอะไรด้วยหน่อย ลงมาข้างล่างจะได้ไหม
" ได้ พวกโง่ ฉันพูดเบาๆ
" ฉันทนไม่ไหวแล้วงั้นลงไปกันดีกว่า หมอนั้นจับมือฉัน แล้วลากฉันมาข้างล่าง ฉัไม่ขัดขืนฉันต้องการพิสูจว่า
เรื่องที่หมอนั้นอยากจะคุยกับฉันมันเรื่องอะไรกันแน่!!
" สายตาที่เธอมองฉันฉันว่าเธอเปนผู้หญิงที่ไม่ธรรมดาแน่ๆเลยเวลาที่ฉันมองหน้าเธอมันทำให้ฉันต้องการอะไรบางอย่างในตัวเธอ
" เรื่องนี้หนะหรอที่นายอยากจะคุย ตุ๊บ!!
" นี้เธอมาทำฉันทำไม อยากจะฆ่าฉันให้ตายเลยรึยังไง
" ใช่อยากจะฆ่านายให้ตายไปเลย ผู้ชายโง่ๆ ทำอะไรก็คิดได้แค่นี้แหละ!!! ไปละๆ
" เดี๋ยวสิช่วยฉันด้วย ฉันเจ็บนะเนี้ย โอ๊ย
" ช่วยตัวเองแทนก็แล้วกัน ไม่มีใครอยากจะช่วยนายหรอก
เดี๋ยวๆ เดี๋ยวววววว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ