Cafe Love รักในร้านเบเกอร์รี่

9.5

เขียนโดย hoshiki

วันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.40 น.

  12 ตอน
  7 วิจารณ์
  22.79K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2556 22.27 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) Cafe Love 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ช่วงปิดเทอมฤดูร้อน ผมเดินทางจากหอพักโรงเรียนที่อยู่ในตัวเมืองมาช่วยงานพ่อที่ร้านเบเกอร์รี่ที่อยู่ในชนบท ต้องนั่งรถเดินทางประมาณสองชั่วโมงถึง

สวัสดีครับ! ผมน้ำพุ มีน้องชายชื่อ น้ำตก เป็นรูมเมตผมที่หอพักด้วย วันนี้มันก็มาพร้อมผมนะ แต่มันหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้

กริ๊ง~~

เสียงกระดิ่งที่ติดไว้หน้าร้านดังขึ้น บ่งบอกว่ามีลูกค้าเข้าร้าน ผมเงยหน้าขึ้นมองก็พบกับชายร่างสูงโปร่งผิวขาวสว่างใบหน้าคมคายดวงตาคมเข้มนัยตาสีน้ำตาลเข้ม ใบหน้าบึงตึงพลางมองไปรอบๆร้านเหมือนพิจารณาอะไรสักอย่าง

" รับอะไรดีครับ " ผมเอ่ยถามชายหนุ่ม

สักพักประตูร้านก็เปิดอีกครั้งและมีชายร่างสูงโปร่งอีกคนนึงเดินเข้ามาด้านใน ใบหน้าคมเข้มตาคมสีนิลใส่แว่นกรอบดำเข้ากับจมูกโด่งคมเป็นสันรับกับริมฝีปากบางเฉียบ

" เจ้าของร้านอยู่ไหม " ผู้ชายคนที่1เอ่ยถาม หลังจากที่สำรวจร้านผมทางสายตาเสร็จก็หันมาถามผมที่ยืนอยู่หลังเคาเตอร์ ไอ้น้ำตกมันหายไปไหนฟ่ะ -_-^! ไม่อยู่ช่วยพี่มันเลย ว่าแต่หมอนี่มันเป็นใครว่ะ ถามถึงพ่อทำไม...และอีกอย่างพ่อไปพักผ่อนที่บ้านย่านู่น กว่าจะกลับไม่รู้เหมือนกันแหะ

" ผมเอง เจ้าของร้าน "

" หึ เหรอ เอาเงินมา 3 ล้าน "

" หะ! ทำไมต้องให้ด้วยฟ่ะ! "

บร๊ะเจ้า โพล่หน้ามาก็ทวงเงินตูเลย แล้วนี่ตูไปเป็นหนี้มันตั้งแต่เมื่อไรว่ะ รึว่าจะเป็นหนี้ที่แม่เคยยืม ตาชุมพร แล้วหลังจากนั้นก็เลิกกับพ่อ อ้าวเฮ้ย! แล้วมาทวงกับตูทำไมว่ะ ไปทวงกับแม่ดิ -_-^^!! หลังจากที่คิดไตร่ตรองเรื่องทั้งหมดกับตัวเองเสร็จ ผมก็เงยหน้าขึ้นไปมองคนตรงหน้าอีกครั้ง ทำไมไอ้คนตรงหน้ามันหล่อกว่ากูว่ะและในขณะที่ผมกำลังจะมีเรื่องกับไอ้สองหล่อนี่ ไอ้น้ำตกก็เปิดประตูเข้ามาพอดี ทำไมมึงถึงไม่เข้ามาให้เร็วกว่านี้ว่ะ -_-

" พี่...เกิดไรขึ้นว่ะ "

" มึงเข้ามายืนข้างกูก่อน "

แล้วไอ้น้ำตกก็เดินมายืนข้างๆผม พร้อมกับเงี่ยหูมาหาผม ส่วนผมเองก็เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้มันฟังอย่างลึกซึ้งและเข้าใจ

" เฮ้ย! กระซิบไรกันว่ะ " ไอ้หน้าหล่อคนที่2 เอ่ย พลางเดินมาหาพวกผมแต่ดูเหมือนจะเดินไปหาไอ้น้ำตกมากกว่า

" เสือกไรว่ะ กูจะคุยกับพี่ "

" ปากดีนะมึง ไอ้เตี้ย "

" ใครเตี้ย มึงออกไปจากร้านกูเดี๋ยวนี้เลย "

" ใช้หนี้เพื่อนกูก่อนดิ "

" ครอบครัวกูเป็นหนี้เพื่อนมึง ไม่ใช่มึง "

" เฮ้ย! หยุด! " พอไอ้หน้าหล่อคนที่ 1 เอ่ยปับ ไอ้น้ำตกกับเพื่อนมันก็หยุดทะเลาะกันทันที ดีเหมือนกันเพราะผมเองก็เริ่มรำคาญพวกมันสองตัวแล้วด้วย

" นายชื่ออะไร " ผมถามไอ้หน้าหล่อคนที่1

" กูเหรอ "

เออ! มึงนั่นแหละ -_- ผมแอบด่ามันในใจ ผมพยักหน้าเป็นคำตอบให้มัน

" กูชื่อกั้ง ส่วนนี่ เคโซล เพื่อนกู "

" เราชื่อ น้ำพุ ส่วนนี่ น้ำตก เรื่องเงิน นายไปเก็บกับแม่เราเหอะ เเม่เราเป็นคนไปยืมนิ "

" มันก็จริง แต่แม่มึงให้เก็บที่พวกมึง " ไอ้ส้นตีนกั้งว่าจบก็ยื่นเอกสารบางอย่างมาให้ผม เอกสารอะไรว่ะ ผมหยิบมันขึ้นมาก็ต้องตะลึง...ชื่อผู้กู้...มันเป็นชื่อพ่อผม โอ้แม่เจ้าช่วยกล้วยทอดไหม้!! ทำไมแม่ทำงี้ว่ะ

" ในเอกสารมีไรพี่ " แล้วไอ้น้ำตกก็กระชากเอกสารใบนั้นไปอ่านพร้อมกับอุทานออกมาว่า...

" เหี้ยเอ้ย!!! "

" จ่ายมาซะ " กั้งแบมือเตรียมรับตังค์ เอ่อ...ก็อยากให้อยู่หรอกนะแต่กูไม่มีเงินนี่อ่ะดิ เย็ดเฟ่เอ้ย! ผมส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปให้ไอ้น้ำตก แต่มันกลับบอกผมว่า

" พี่ก็จ่ายไปดิ "

" พ่องมึงดิ กูไม่มีเงินโว้ย "

" งั้น น้ำตกขออำลา ไปก่อนนะเสด็จพี่ " แล้วมันก็วิ่งเปิดตูดแนบไปเลย อ้าวเฮ้ย! ไอ้น้องเวรตะไลทิ้งพี่ได้ไงว่ะ ผมหันกลับไปมองไอ้กั้งที่ยืนตีหน้านิ่งอีกครั้ง เอ่อ...แล้วตูจะทำไงดีฟ่ะเนี่ย

" เอ่อ..."

" ไม่มีเงินสินะ " เคโซลที่อยู่เงียบๆก็เริ่มมีบทพูดอีกครั้ง

" อืม...เราไม่มี "

" กูให้เวลามึง เอาป่ะ " กั้งเริ่มเสนอแนะ

" กี่เดือน "

" หึ! เดือนนานไป 3 วัน หามาให้ได้ "

" เฮ้ย! นายจะบ้าเหรอ แล้วเราจะไปหาที่ไหน "

" ไม่รู้ แต่ถ้ามึงไม่เอา มึงต้องมาเป็นเมียกู "

" อะ =[]=!!! "

" ส่วนน้องนาย...ต้องมาเป็นคนรับใช้เรา ^^ "

" พ่อมึงเหอะ! " ไอ้น้ำตกที่ไม่รู้มาจากไหน มาถึงก็ตะโกนลั่นร้านเลย แล้วทำไม...ตูต้องไปเป็นเมียไอ้กั้งด้วยว่ะ กูอยากเป็นทาสมึงมากกว่าเมีย!!!

" มึงมีสองทางให้เลือก เลือกได้เมื่อไรโทรมาหากู "

แล้วไอ้กั้งก็วางเบอร์มันไว้บนเคาเตอร์พร้อมกับค่อยๆเดินออกไปจากร้านผม เคโซลโบกหัวไอ้น้ำตกไปหนึ่งทีก่อนจะวิ่งแจ๊นตามไอ้กั้งไป

" พี่เอาไง "

" ไม่รู้ว่ะ มึงเอาไงอ่ะ "

" หาเงินใช้มัน น้ำตกไม่อยากเป็นทาสไอ้หน้าพลาสติก -_-^ "

" ใครว่ะ "

" ไอ้เคโซลไง คนไทยเชี่ยไรแม่งหน้าโครตเกาหลีเลย "

" มึงนี่เนอะ 3วัน จะไปหาเงินจากที่ไหน "

" ไม่รู้ดิ "

" ยอมมันไปก่อนไหม แค่คนรับใช้เอง "

" แต่...ผมไม่ชอบให้ใครใช้ "

" ยอมๆ ไปก่อนเหอะน่ะ "

" เออๆ "

ผมหยิบโทรศัพท์ของร้านขึ้นมาและกดเบอร์ที่ไอ้กั้งหน้านิ่งทิ้งไว้ให้ก่อนออกไป

ตู๊ดดดดด~

( ฮัลโหล ) เสียงหล่อฉิบหายเลย สาดดดด!!

" เอ่อ...เราเอง น้ำพุ "

( ว่าไง ตัดสินใจได้แล้วใช่ไหม)

" อืม...เราไม่มีเงินเพราะชะนั้นเราเลือก..."

( เป็นเมียกู ) แล้วมึงจะย้ำทำไมฟ่ะ =_=^^

" อืม "

( น้องมึงเป็นคนรับใช้ไอ้เคโซล )

" อืม "

( โอเค พรุ่งนี้เจอกัน )

แล้วมันก็วางสายไป สงสัยพรุ่งนี้ต้องเจอศึกนักแน่เลย เตรียมแรงไว้รับมือดีกว่า ขอปิดร้านวันนึงนะ เฮ้อ~~

TBC.

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา