Half Blood Knight : เปิดตำนาน อัศวินสองพันธุ์

 ตอนที่ 5 ทดสอบอัศวิน
 
           ซวย ซวย ซวย ซวย
           คำเดียวที่ข้านึกออกตอนนี้ก็คือ ซวย!!
           จะไม่ให้ข้าซวยได้ยังไงล่ะ ก็ในเมื่อข้าทำใบสมัครหายไปทั้งแผ่น! แถมจดหมายด้วยก็ได้เอ้า!
           เดินย่ำต๊อกหาตั้งแต่รู้ตัวว่าทำหล่นหายเมื่อตอนบ่าย ๆ ยันตะวันตกดินก็ยังหาไม่เจอ ถามจากคนแถวนั้นแล้วก็แล้วค้นทุกซอกทุกมุมก็แล้ว แม้แต่เศษเสี้ยวเงาก็ไม่เห็น ขาก็ปวดไปหมดนี่ถ้าอยู่ที่แดนมังกรนะป่านนี้ข้ากางปีกบินไปนานแล้ว
           แต่ที่แย่ยิ่งกว่าคือ งานนี้มันหวังข้าโดนเทเลอร์ฆ่าตายแน่ ๆ แบบไม่เหลือซากด้วย!
           โถ่ ชีวิตมังกรตาน้ำเงินอย่างข้าจะจบเพียงแค่นี้แล้วหรือ ข้าออกผจญโลกกว้างได้ไม่กี้ครั้งเองนะ มีสิ่งที่ข้าอย่าทำอีกตั้งเยอะ คนที่ข้ายังไม่ได้แกล้งก็มีอีกตั้งเพียบ แฟนยังไม่เคยมี เวอร์จิ้นก็ยังอยู่ และที่สำคัญข้ายังกินเนื้อย่างไม่หนำใจเลยนะ
           เฮ้อ
           ข้าทรุดตัวลงนั่งบนเนินสูงที่อยู่ห่างออกมาจากตัวเมือง เอาหลังพิงต้นไม้ใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านออกไปเกินเป็นร่มเงาขนาดใหญ่ มองผู้คนที่เดินสัญจรในเมืองกันอย่างคึกครื้น ยิ่งมืดเท่าไหร่คนก็ยิ่งเยอะเท่านั้น และดูเหมือนว่าที่พักก็เต็มหมดแล้วด้วยสิพวกนั้นคงได้กำไรเพียบน่าดู ส่วนข้าเองก็คงต้องนอนบนต้นไม้อีกตามเคย  แหมก็นะมีผู้คนตั้งมากที่คั้งหน้าตั้งตารอที่จะทดสอบอัศวินในวันพรุ่งนี้ ผิดกับข้าที่ต้องชิ่งไปให้ไวในวันพรุ่งนี้ ก็ที่จะตายยังเขียด
           หลังจากนั้นข้าไม่รู้แล้วว่าชะตากรรมตัวเองจะเป็นยังไงต่อไปถ้าได้เธอกับหญิงสาวอีกครั้ง มันคงจะยิ่งกว่าตายยังเขียดแหงม เพราะเทเลอร์เธอเป็นคนที่สั่งอะไรก็ต้องได้อย่างที่สั่ง โดยเฉพาะเวลาสั่งข้าซึ่งไม่รู้จะอะไรนักหนา ถ้าจะถามว่าทำไมไม่อยู่รับโทษไปเลยดีกว่าเจอที่หลัง มันก็ค่อนข้างจะเป็นเหตุผลที่ไร้สาระสักหน่อย แบบว่าเป็นไปได้ข้าก็อยากยืดเวลาเจ็บออกไปอีกสักนิด แถมมีเสียงดวงว่าเจ๊แกจะลืมอีกต่างหากถ้าข้ารอดไปได้แบบนาน ๆ ยาว ๆ น่ะนะ
           มีครั้งหนึ่งตอนข้าอายุสามขวบเจ๊แกเล่นจับข้าโยนเข้าไปในป่าลึกแล้วสั่งให้กลับออกมาให้ได้ภายในสามวัน คิดดูจะมีเด็กสามขวบที่ไหนออกมาได้มั่ง ข้าที่ทำอะไรไม่ได้ก็ร้องไห้โยตามระเบียบหาทางออกก็ไม่เจอแถมยังต้องหนีไอ้พวกสัตว์ป่าหัวซุกหัวซุนอีก แต่สุดท้ายเมื่อครบสามวันเทเลอร์ก็เข้าไปตามหาเจอข้านอนหมดสภาพอยู่บนต้นไม้ แต่แทนที่จะช่วยกลับไม่เลย คุณเธอกลับเอาน้ำมาสาดข้าแล้วจับข้าห้อยต่องแต่งอยู่บนต้นไม้พร้อมกับชิ้นเนื้อก้อนโต แล้วจะมีอะไรตามมาล่ะถ้าไม่ใช่มหกรรมตกเหยื่ออันแสนสนุกสนานของเทเลอร์
           นับตั้งแต่นั้นมาข้าก็เข็ดหยาดไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่จะทำคำสั่งเธอไม่สำเร็จ ไม่ว่างานจะยากแค่ไหนข้าก็ดิ้นรนทำมันจนสำเร็จ ก็อย่างน้อยเจอสิ่งที่สั่งให้ทำก็ยังดีกว่าเจอบทลงโทษล่ะนะ
           แล้วครั้งนี้ข้าไม่ได้สมัครอัศวินตามที่สั่ง ใครจะรู้ว่าข้าต้องเจอกับอะไร แถมตอนนี้ข้าก็ไม่ใช่เด็กสามขวบอีกต่างหาก เฮ้อ คิดแล้วก็เศร้า
           เอาเถอะ เทเลอร์คงไม่ทำข้าถึงตายหรอก อย่างมากก็แค่อาจจะเหมือนตกนรก (ไม่ ) นิดหน่อย