Queen Superstar! ตกหลุมรักแล้วละซิ?

     เช้าวันไปทริป ...
ฉันง่วง-_-;มะลิมาปลุกฉันแต่เช้าไก่ยังไม่ทันหอนเลย=_= (เอ่อไก่หอนได้ด้วยเหรอ=..=)
ฉันเดินแบกกระเป๋าเป้ไม่หนักมากเดินวนไปวนมาอยู่ท่ามกลางนักเรียนที่รอเข้าแทวจะขึ้นเครื่องบิน ตอนนี้ก็มีแต่รอคนที่ยังไม่มาล่ะนะ -..-; 
ว่าแต่ยัยมะลิไปไหนละเนี่ยตอนแรกยังยืนอยู่ด้วยกันอยู่เลยแท้ๆ= = หายไปไหนแล้วเนี่ยยัยเพื่อนตัวแสบ-..-
 
"เอาล่ะนักเรียนทุกคนครูจะเช็คชื่อนะเมื่อครุเรียกชื่อใครให้ขานรับด้วยเข้าใจไหม"
"ค่ะ/ครับ"
 
จะเรียกใครก็เรียกไปเถอะรีบๆขึ้นเครื่องไม่ได้หรือไงนะฉันง่วงจะตายแล้วนะฮึ้ย!
"มูน มูนไลต์" 
"...." เงียบ
"มูน มูนไลต์..."
"..." ยังคงเงียบอยู่
"มูน อยู่ไหมจ้ะ-..-^"
"อ้อ..ครูคะมูนหลับค่ะ"
"เอิ่มมม=_=โอเคจ่ะ"
ฉันตื่นขึ้นเมื่อได้ยินว่าครูเช็คชื่อหมดแล้วฉันงัวเงียรีบขึ้นไปบนเครื่อง เอ๋ว่าแต่ฉันนั่งตรงไหนนะ...
ง่วงแบบนี้มองไม่ชัดเลยแหะ=_=
TAK75มั้ง เออตรงนี้ละ- -;ง่วงไม่สนละนั่งๆไปเลยดีกว่า
นั่งปุ๊บฉันก็สลบปั๊บ=_______________=
ZzZzZz...
 
ฉันรู้สึกว่ามีคนมาเขย่าตัวฉัน...-_-
ฉันละเกลียดไอพวกนี้จริงๆไม่เห็นรึไงคนนอนอยู่ ฉันจะไม่ตื่นไปเสวนากับใครหน้าไหนทั้งนั้นฉันจะหลับต่อ!-  -
 
"เฮ้เธอ ๆ"
"เกิดอะไรขึ้นเหรอจ๊ะ ซัน?"
"ยัยนี่อะสิครับครูมาแย่งที่นั่งผมเฉย=_="
"แล้วที่ของมูนล่ะ?"
"ออมเล๊ตนั่งไปแล้วค่ะ"
"เอ่อ..งั้นซันก็นั่งกับมูนล่ะกันไหนๆมูนก็หลับไปแล้วด้วยเครื่องก็จะออกแล้วด้วยนั่งๆไปเลยละกัน"
"เอางั้นก็ได้ครับ-_-"
 
จิ้ม ๆ
ฉันรู้สึกเหมือนมีคนมาทำอะไรกับแก้มฉัน...
ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นแต่ฉันก็ต้องเบิกตากว้างขึ้นเมื่ออีตาบ้าผมแดงที่ฉันพยายามหลบหน้าหมอนั่นมาเป็นอาทิตย์ๆวันนี้บนเครื่องบินนะตอนนี้หมอนั่นมาลักหลับช้านนนนนนนนน!=[]=!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!
หม...หมอ....หมอนั่น....หน้าหมอนั่นอยู่ใกล้กับหน้าฉันมากห่างกันเพียงคืบเดียวOoOฉันอึ้งจนเสียงหายไปหมด
ตาบ้านั่นยิ้มมุมปากและหัวเราะ หึๆ ในลำคอ 
"นายลักหลับฉันนนนนนน!"เสียงฉันแหบๆแห้งๆเนื่องจากไม่ได้ดื่มน้ำเป็นเวลานาน-..-
"อะไรกันๆ เธอรุกมาหาฉันเองมานั่งที่นั่งฉันเลยนะเนี่ย"
หา..นี่ฉันนั่งที่นั่งของตาบ้านี่เหรอ=_=
แต่เรื่องอะไรที่ฉันจะยอมฉันจะต้องแถว่านี่มันที่ของฉัน!
"นายจะบ้าเหรอก่อนฉันจะมานั่งฉันดูแล้วมันก็เขียนอยู่เนี่ยเห็นมะ! TAK75เนี่ยย-..-"
"ดูผิดรึเปล่าครับคุณหนู^_^"
"มันจะไปผิดได้ยังไงกันนน-..-"
"พิสูจน์มั้ยล่ะ...^^"
"ด...ด๊ายยยยย-.-"
ฉันพยายามจะขยับตัวเพื่อไปดูหมายเลขของที่นั่งแต่ว่าอีตาบ้านี่มันไม่ถอย-..-
"ถอยไปสิ"
"ไม่เอาอ่ะ"
"แล้วฉันจะดูได้ยังไง-*-"หมอนั่นยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ฉันพยายามขยับตัวจนเพิ่งมารู้ว่าตอนนี้ร่างกายของฉันถูกอีตาบ้านี่กอดรัดเอาไว้ฉันไม่รู้ตัวเลย=[]=!
"นี่นายปล่อยนะนี่จะทำอะไรเนี่ยผีเข้าสิงรึไงย่ะ-..-"
ฉันทุบไปที่แพงอกของเค้า2-3ทีตานั่นก็คลายกอดฮ่าๆฉันชนะ-..-
แต่เปล่าเลย...ตานี้คลายกอดออกและรวบตัวฉันแนบกับตัวเค้าอีกครั้ง จู่ๆฉันก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมาแตะที่ปากของฉัน...มันเป็นรสจูบที่หวานและฉันไม่เคยได้สัมผัส..
เอ๊ะ!ไม่ได้สินี่ฉันเคลิ้มไปกับจูบของอีตาบ้านี่เหรอ=_=
ไม่ๆฉันต้องเอามันออกกกกกกกกT[]T
"อ่อยยยยยยย อ่อยยยยยยย!" (ปล่อยๆ)
ตานั่นค่อยๆคลายจูบนั่นออก
ฉันรู้สึกได้ว่าตอนนี้หน้าฉันแดงก่ำไม่ต่างกับมะเขือเทศเลยในตอนนี้
"นายบังอาจมาจูบฉันอกแล้วนะ!"
"ฮ้ะๆ แต่ว่า...เธอเองก็จูบตอบฉันนี่^^"
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงT^T
"ไอบ้าาาาาาาาาาาฉันไม่ได้จูบตอบบบบบบบบบ!"
"ชู่วววววววเบาๆสินี่หน่ะมันบนเครื่องบินนะเดี๋ยวคนอื่นๆก็ตื่นหรอก^_^"
ฮึ๋ยยยยย
แต่ว่าที่บอกว่าฉันจูบตอบหน่ะ...มัน...
ไม่จริงใช่ม้ายยยยยยยยยย! T^T