Queen Superstar! ตกหลุมรักแล้วละซิ?

     เช้าวันไปทริป ...

ฉันง่วง-_-;มะลิมาปลุกฉันแต่เช้าไก่ยังไม่ทันหอนเลย=_= (เอ่อไก่หอนได้ด้วยเหรอ=..=)

ฉันเดินแบกกระเป๋าเป้ไม่หนักมากเดินวนไปวนมาอยู่ท่ามกลางนักเรียนที่รอเข้าแทวจะขึ้นเครื่องบิน ตอนนี้ก็มีแต่รอคนที่ยังไม่มาล่ะนะ -..-; 

ว่าแต่ยัยมะลิไปไหนละเนี่ยตอนแรกยังยืนอยู่ด้วยกันอยู่เลยแท้ๆ= = หายไปไหนแล้วเนี่ยยัยเพื่อนตัวแสบ-..-

"เอาล่ะนักเรียนทุกคนครูจะเช็คชื่อนะเมื่อครุเรียกชื่อใครให้ขานรับด้วยเข้าใจไหม"

"ค่ะ/ครับ"

จะเรียกใครก็เรียกไปเถอะรีบๆขึ้นเครื่องไม่ได้หรือไงนะฉันง่วงจะตายแล้วนะฮึ้ย!

"มูน มูนไลต์" 

"...." เงียบ

"มูน มูนไลต์..."

"..." ยังคงเงียบอยู่

"มูน อยู่ไหมจ้ะ-..-^"

"อ้อ..ครูคะมูนหลับค่ะ"

"เอิ่มมม=_=โอเคจ่ะ"

ฉันตื่นขึ้นเมื่อได้ยินว่าครูเช็คชื่อหมดแล้วฉันงัวเงียรีบขึ้นไปบนเครื่อง เอ๋ว่าแต่ฉันนั่งตรงไหนนะ...

ง่วงแบบนี้มองไม่ชัดเลยแหะ=_=

TAK75มั้ง เออตรงนี้ละ- -;ง่วงไม่สนละนั่งๆไปเลยดีกว่า

นั่งปุ๊บฉันก็สลบปั๊บ=_______________=

ZzZzZz...

ฉันรู้สึกว่ามีคนมาเขย่าตัวฉัน...-_-

ฉันละเกลียดไอพวกนี้จริงๆไม่เห็นรึไงคนนอนอยู่ ฉันจะไม่ตื่นไปเสวนากับใครหน้าไหนทั้งนั้นฉันจะหลับต่อ!-  -

"เฮ้เธอ ๆ"

"เกิดอะไรขึ้นเหรอจ๊ะ ซัน?"

"ยัยนี่อะสิครับครูมาแย่งที่นั่งผมเฉย=_="

"แล้วที่ของมูนล่ะ?"

"ออมเล๊ตนั่งไปแล้วค่ะ"

"เอ่อ..งั้นซันก็นั่งกับมูนล่ะกันไหนๆมูนก็หลับไปแล้วด้วยเครื่องก็จะออกแล้วด้วยนั่งๆไปเลยละกัน"

"เอางั้นก็ได้ครับ-_-"

จิ้ม ๆ

ฉันรู้สึกเหมือนมีคนมาทำอะไรกับแก้มฉัน...

ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นแต่ฉันก็ต้องเบิกตากว้างขึ้นเมื่ออีตาบ้าผมแดงที่ฉันพยายามหลบหน้าหมอนั่นมาเป็นอาทิตย์ๆวันนี้บนเครื่องบินนะตอนนี้หมอนั่นมาลักหลับช้านนนนนนนนน!=[]=!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!

หม...หมอ....หมอนั่น....หน้าหมอนั่นอยู่ใกล้กับหน้าฉันมากห่างกันเพียงคืบเดียวOoOฉันอึ้งจนเสียงหายไปหมด

ตาบ้านั่นยิ้มมุมปากและหัวเราะ หึๆ ในลำคอ 

"นายลักหลับฉันนนนนนน!"เสียงฉันแหบๆแห้งๆเนื่องจากไม่ได้ดื่มน้ำเป็นเวลานาน-..-

"อะไรกันๆ เธอรุกมาหาฉันเองมานั่งที่นั่งฉันเลยนะเนี่ย"

หา..นี่ฉันนั่งที่นั่งของตาบ้านี่เหรอ=_=

แต่เรื่องอะไรที่ฉันจะยอมฉันจะต้องแถว่านี่มันที่ของฉัน!

"นายจะบ้าเหรอก่อนฉันจะมานั่งฉันดูแล้วมันก็เขียนอยู่เนี่ยเห็นมะ! TAK75เนี่ยย-..-"

"ดูผิดรึเปล่าครับคุณหนู^_^"

"มันจะไปผิดได้ยังไงกันนน-..-"

"พิสูจน์มั้ยล่ะ...^^"

"ด...ด๊ายยยยย-.-"

ฉันพยายามจะขยับตัวเพื่อไปดูหมายเลขของที่นั่งแต่ว่าอีตาบ้านี่มันไม่ถอย-..-

"ถอยไปสิ"

"ไม่เอาอ่ะ"

"แล้วฉันจะดูได้ยังไง-*-"
หมอนั่นยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ฉันพยายามขยับตัวจนเพิ่งมารู้ว่าตอนนี้ร่างกายของฉันถูกอีตาบ้านี่กอดรัดเอาไว้ฉันไม่รู้ตัวเลย=[]=!

"นี่นายปล่อยนะนี่จะทำอะไรเนี่ยผีเข้าสิงรึไงย่ะ-..-"

ฉันทุบไปที่แพงอกของเค้า2-3ทีตานั่นก็คลายกอดฮ่าๆฉันชนะ-..-

แต่เปล่าเลย...ตานี้คลายกอดออกและรวบตัวฉันแนบกับตัวเค้าอีกครั้ง จู่ๆฉันก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมาแตะที่ปากของฉัน...มันเป็นรสจูบที่หวานและฉันไม่เคยได้สัมผัส..

เอ๊ะ!ไม่ได้สินี่ฉันเคลิ้มไปกับจูบของอีตาบ้านี่เหรอ=_=

ไม่ๆฉันต้องเอามันออกกกกกกกกT[]T

"อ่อยยยยยยย อ่อยยยยยยย!" (ปล่อยๆ)

ตานั่นค่อยๆคลายจูบนั่นออก

ฉันรู้สึกได้ว่าตอนนี้หน้าฉันแดงก่ำไม่ต่างกับมะเขือเทศเลยในตอนนี้

"นายบังอาจมาจูบฉันอกแล้วนะ!"

"ฮ้ะๆ แต่ว่า...เธอเองก็จูบตอบฉันนี่^^"

กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงT^T

"ไอบ้าาาาาาาาาาาฉันไม่ได้จูบตอบบบบบบบบบ!"

"ชู่วววววววเบาๆสินี่หน่ะมันบนเครื่องบินนะเดี๋ยวคนอื่นๆก็ตื่นหรอก^_^"

ฮึ๋ยยยยย

แต่ว่าที่บอกว่าฉันจูบตอบหน่ะ...มัน...

ไม่จริงใช่ม้ายยยยยยยยยย! T^T