I love my friend รักเพื่อนผิดไหม
-
เขียนโดย ลำหับ
วันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.47 น.
2 ตอน1
0 วิจารณ์
5,560 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556 11.32 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"มิวสิคเอาหนังสือคืนมานะ"
"เเน่จริงก็ตามมาเซ้........................"
"หยุดนะ....เอาคืนมา"
"ไม่มีทาง"
"สาะธุ....ถ้าไม่คืนขอให้หกล้ม"
"โอ้ย!!!...."
"ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้า"
ฉันชื่อข้าวฟ่าง เเละเป็นเพื่อนกับมิวสิคมาตั้งแต่ยังจำความไม่ได้เพราะเเม่เราทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกันเเล้วเราก็เกิดวันเดียวกันด้วย มันก็ดีนะเป็นเพื่อนกันเเต่ฉันสิดันคิดกับเพื่อนมากกว่าเพื่อน ทั้งที่รู้ว่าเค้ามีเเฟนเเล้ว กวางก็สนิทกับฉัน ฉันคงทำร้ายเค้าไม่ลง ผิดที่ฉันเองละนะ
"ยืนบื้ออยู่นั้นเเหละมาช่วยหน่อย"
"ล้มเองลุกเองดิ"
"ลุกได้เตะก้นเเน่"
ฉันไม่รุ้ว่าเค้าจะรู้ตัวเมื่องไรรู้อย่างเดียวคือ หนี ก่อนจะโดนเตะก้น เเต่กว่าจะถึงวันนั้นคงอีกนานส่วนตอนนี้ขอดูเเลในถานะเพื่อนที่ดีก่อนละกัน
"ตายเเน่นนนนนนนนน"
.
ณ โรงเรียน
"เถลิงประเทศชาติไทยทวีมีชัยชโย"
"นักเรียน2คนนั้นทำไมมาโรงเรียนสายบอกครูมานะ"
"หลังจากที่ล้มลุกคลุกคลานมาตามถนนกว่าจะมาถึงโรงเรียนเสื้อผ้าก็เปื้อนไปหมดเเถมยังเจอครูหน้าโหดอีกรับไม่ได้
"ครูขาคือว่าเเม่หนูเป้นโรคมะเล็งระยะสุท้ายค่ะเเละหนูต้องรับงานหนักหาเลี้ยงครอบครัวหนูยากจนมากหนูต้องไปรับจ้างทุกเช้ากว่าจะเสร็จก็สายถนนก้เป็นถนนรุกรังคะหนูมาโรงเรียนได้ก็เร็วมากคะ"
"โถ!!ชีวิตช่างน่าสงสารไปเรียนเถอะลูกไป"
"ขอบคูณคะ่"
ฮิิฮิครูรู้จักข้าวฟ่างน้อยเกินไปแล้วความจริงคือฉันเป็นลูกควรวยมากด้วย555+สะใจ
"ฟ่างโกหกครูไม่ดีนะ"
ลืมไปมิวสิคอยู่ข้างๆ ยิ่งไม่ชอบคนโกหกด้วยตายเเน่
"เเน่จริงก็ตามมาเซ้........................"
"หยุดนะ....เอาคืนมา"
"ไม่มีทาง"
"สาะธุ....ถ้าไม่คืนขอให้หกล้ม"
"โอ้ย!!!...."
"ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้า"
ฉันชื่อข้าวฟ่าง เเละเป็นเพื่อนกับมิวสิคมาตั้งแต่ยังจำความไม่ได้เพราะเเม่เราทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกันเเล้วเราก็เกิดวันเดียวกันด้วย มันก็ดีนะเป็นเพื่อนกันเเต่ฉันสิดันคิดกับเพื่อนมากกว่าเพื่อน ทั้งที่รู้ว่าเค้ามีเเฟนเเล้ว กวางก็สนิทกับฉัน ฉันคงทำร้ายเค้าไม่ลง ผิดที่ฉันเองละนะ
"ยืนบื้ออยู่นั้นเเหละมาช่วยหน่อย"
"ล้มเองลุกเองดิ"
"ลุกได้เตะก้นเเน่"
ฉันไม่รุ้ว่าเค้าจะรู้ตัวเมื่องไรรู้อย่างเดียวคือ หนี ก่อนจะโดนเตะก้น เเต่กว่าจะถึงวันนั้นคงอีกนานส่วนตอนนี้ขอดูเเลในถานะเพื่อนที่ดีก่อนละกัน
"ตายเเน่นนนนนนนนน"
.
ณ โรงเรียน
"เถลิงประเทศชาติไทยทวีมีชัยชโย"
"นักเรียน2คนนั้นทำไมมาโรงเรียนสายบอกครูมานะ"
"หลังจากที่ล้มลุกคลุกคลานมาตามถนนกว่าจะมาถึงโรงเรียนเสื้อผ้าก็เปื้อนไปหมดเเถมยังเจอครูหน้าโหดอีกรับไม่ได้
"ครูขาคือว่าเเม่หนูเป้นโรคมะเล็งระยะสุท้ายค่ะเเละหนูต้องรับงานหนักหาเลี้ยงครอบครัวหนูยากจนมากหนูต้องไปรับจ้างทุกเช้ากว่าจะเสร็จก็สายถนนก้เป็นถนนรุกรังคะหนูมาโรงเรียนได้ก็เร็วมากคะ"
"โถ!!ชีวิตช่างน่าสงสารไปเรียนเถอะลูกไป"
"ขอบคูณคะ่"
ฮิิฮิครูรู้จักข้าวฟ่างน้อยเกินไปแล้วความจริงคือฉันเป็นลูกควรวยมากด้วย555+สะใจ
"ฟ่างโกหกครูไม่ดีนะ"
ลืมไปมิวสิคอยู่ข้างๆ ยิ่งไม่ชอบคนโกหกด้วยตายเเน่
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ