ลุ้นสุดฤทธิ์.....ภารกิจทำลายรัก

โห้ย ฮี้ โฮ่ย ฮี้ โฮ้ย หิ๊วว ~ วันนี้วันอะไรลองทายดูสิ ติ๊กต้อกๆๆ หมดเวลา!! วันนี้คือวันอาทิตย์วันหยุดเรียนยังไงล่ะ และเป็นวันที่หลายๆคนต้องรอคอยอยู่แน่ๆ ฉันเองก็เหมือนกัน เอ๋! วันนี้ถึงจะเป็นวันหยุดแต่ฉันจะไม่ยอมอยู่แต่ในคอนโดหรอกนะน่าเบื่อจะตาย ฉันอยากไปเที่ยวจัง *0* แต่ว่าฉันจะไปเที่ยวไหนดีล่ะ??????
‘อ้อ นึกออกแล้ว ต้องไปสวนสนุกสิสนุกดี ชวนยัยพีชไปด้วยดีกว่าจะได้สนุกขึ้นกว่าเดิม แต่ต้องไปอาบน้ำก่อนรู้สึกว่าตัวเองจะเริ่มเน่าแล้ว -.-‘ พอคิดได้ก็รีบวิ่งไปอาบน้ำ ณ บัดนาว ฉันใช้เวลาในการอาบน้ำก็ เออ…. 1 .. 2 .. 3 .. 4 .. 5 ..6 …. ทั้งหมดก็ 1 ชั่วโมง (จะนับไปทำไมให้ยาว) …. เรื่องร่างกายผิวพรรณน่ะนะ ผู้หญิงเค้าต้องดูแลอย่างละเอียดหน่อย มันไม่แปลกหรอกที่จะนานขนาดนั้นน่ะ
‘ฮ้า~ สดชื่นจริงๆ อาบน้ำเสร็จซะที โทรหายัยพีชก่อนดีกว่า’
‘(ฮาโหล~)’ ยัยพีชรับโทรศัพท์เร็วจริงๆเลย ฉันรักเพื่อนฉันก็เพราะแบบนี้แหละ ทันใจไรจริง
‘มอร์นิ่งเพื่อนเลิฟ’ ฉันทำเสียงหวานใส่ยัยพีช รู้สึกเลี่ยนตัวเองเหมือนกันนะ
‘(เอ๊ะ! มีอะไรเหรอเปล่าเนี่ย? ปกติแกไม่พูดกับฉันหวานๆแบบนี้เลยนะ หรือว่าแกไม่สบาย งั้นแกก็ต้องพักผ่อนเยอะๆเลยนะจะได้หาย แล้วก็ห้ามออกปะ…..!)’
‘เดี๋ยวๆๆๆๆ ยัยพีชฉันสบายดีไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย แค่วันนี้ฉันจะมาชวนแกไปเที่ยวกัน’ ฉันรีบพูดขึ้นตัดบท
(ไปเที่ยวงั้นเหรอ!) โอ่ะ นี่ฉันลืมไปได้ยังไงนะว่ายัยพีชไม่ชอบเที่ยว วันๆไม่ไปเที่ยวไหนเลยอยู่แต่บ้านแล้วอ่านหนังสือทั้งวัน…
‘แฮ่ะๆ ใช่อ่ะไปกับฉันนะ นะ นะ นะ ฉันไม่อยากไปเที่ยวคนเดียวอ่ะเหงา’ ทำเสียงอ้อนวอน
(เค้ก..ฉันขอโทษนะ ฉันคงไปกับเธอไม่ได้อ่ะ)
‘เธอจะอ่านหนังสืออีกแล้วเหรอยัยพีช!!’
‘(เปล่า ฟังฉันก่อนสิ ฉันต้องไปทำธุระกับแม่ทั้งวันเลยฉันคงไปกับแกไม่ได้ ฉันขอโทษจริงๆ)’
‘อ่อ ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวฉันไปเที่ยวคนเดียวก็ได้ งั้นก็แค่นี้นะไม่อยากรบกวนแกแล้วล่ะ’
‘(โอเค บายนะ)’
‘บายๆ’ หลังจากที่ฉันพูดจบฉันก็วางสายลง แล้วล้มตัวนอนบนโซฟานุ่มๆขนปุยสีน้ำตาลอมแดง
‘ออด ๆ’ เสียงออดห้องก็ดังขึ้นมา ฉันตกใจจนต้องกระเด้งตัวขึ้นมา ใครมาห้องฉันเนี่ย!! ยัยพีชก็ไม่ว่างนี่นา
ฉันเดินไปที่ประตู แล้วต้องตกใจและช๊อกเมื่อเปิดประตูออกไปเห็นคนตรงหน้า
‘อะตอม!!!!!!!!!! OoO’
‘ใช่ฉันเอง หวัดดีนะ’
‘นี่นายมาได้ยังไงเนี่ย นายรู้ได้ไงว่าฉันอยู่นี่ หรือว่านายแอบสะกดรอยตามฉันมา นายเป็นโรคจิตงั้นเหรอ!’
‘ไม่ใช่ๆ แล้วฉันจะเล่าให้ฟัง แต่ก่อนอื่นขอฉันเข้าไปข้างในหน่อยนะ’ เขาพูดจบแล้วก็เดินพุ่งเข้าไปในห้องฉันทันที
‘เฮ้! นี่นายฉันยังไม่อนุญาตเลยนะ’
‘แค่ฉันดูท่าทางเธอฉันก็รู้แล้วว่าเธอต้องอนุญาตให้ฉันเข้าไป J’ เขาหย่อนตัวลงบนโซฟาที่ฉันนั่งเมื่อล่าสุดอย่างเหนื่อยล้า แล้วฉันก็นั่งลงข้างๆเขา แต่เรานั่งห่างกันเป็นคนละฟากเลย
‘ทีนี้ก็บอกฉันมาได้แล้วว่านายรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่นี้ บอกมาห้ามโกหก’
‘คร้าบๆๆ จะพูดความจริงไม่โกหกคร้าบบ’
‘อย่ามัวแต่เล่นบอกฉันมาได้แล้ว!!’ ฉันชักจะโมโหแล้วนะ
‘อุ่ย!! คืออย่างนี้ ฉันน่ะพักอยู่ที่คอนโดนี้แล้วที่สำคัญกว่านั้นก็คือ ฉันอยู่ที่ห้องข้างๆเธอเนี่ยแหละ’
‘นายว่าไงนะ นายอยู่ที่ห้องข้างๆฉันงั้นเหรอ แล้วทำไมฉันไม่เคยเห็นนายที่คอนโดซะทีล่ะ?’
‘ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ คงจะเป็นเรื่องบังเอิญมั้ง แต่มีครั้งหนึ่งที่ฉันเห็นเธอออกมารับของไปรษณีย์ของเธอนะแหละฉันเลยรู้ไงว่าเธออยู่ห้องนี้’
‘อ้อ เข้าใจแล้ว แต่สิ่งที่ฉันไม่เข้าใจมากที่สุดก็น่าจะเป็นเรื่องที่ว่า นายมาหาฉันทำไมนี่สิ?’
‘พอดีฉันได้ยินเสียงเธอคุยโทรศัพท์กับเพื่อนเรื่องเที่ยวนี่แหละถ้าฉันฟังไม่ผิด’
‘นี่นายแอบฟังฉันคุยโทรศัพท์งั้นเหรอ?’
‘นี่ยัยบ๊อง เธอน่ะคุยดังจนไปถึงดาวอังคารแล้วมั้ง ใครจะไม่ได้ยินนนน’
‘นายได้ยินแล้วจะทำไม ฉันก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี’
‘ตรงๆเลยนะ ฉันจะมาชวนเธอไปเที่ยว’ เมื่อกี้ฉันไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม นายนี่ชวนฉันไปเที่ยวงั้นเหรอ
‘ชวนฉันไปเที่ยว!!’
‘เธอจะไปกับฉันไหม? ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอด้วย’
‘อืมๆ ไปก็ไปสิ ฉันก็อยากไปอยู่แล้วนิ ขอไปสวนสนุกนะ’
‘โอเคๆ เอารถฉันไปละกัน’ ฉันพยักหน้าแล้ว อะตอมก็เดินนำหน้าไปที่รถซึ่งฉันก็เดินตามไปเช่นกัน แล้วเราก็เริ่มออกเดินทางกัน ระหว่างทาง ฉันก็ถามเขาว่า
‘นายบอกว่ามีเรื่องจะคุยกับฉัน มันเรื่องอะไรเหรอ?’
‘เดี๋ยวฉันจะบอก อย่าเพิ่งใจร้อนนักสิ’
‘เชอะ!! ก็ได้ๆๆๆๆๆๆ’ นายนี่จะบอกฉันอะไรกันเนี่ย อีตานี่ลึกลับเกินคน……