เพื่อนซี้ไม่ทิ้งกัน

มาๆต่อกัน   "พี่ว่ามันต้องมีคนแกล้งในน้องทั้งสองผิดใจกันแน่เพราะทุกทีพี่ก็เห็นชินบีกับยูจินสนิทกันมากไม่น่ามาผิดใจกันได้ พี่ว่าไปถามชินบีตรงๆเลยไม่ดีกว่าหรอความจริงจะได้ปรากฏนะ" พี่ฟิลิปพูด  "เดี๋ยวหนูจะลองดูนะค่ะในวันพรุ่งนี้" ยูจินพูด   ณ วันรุ่งขึ้น     "อืมชินบี มาแล้วหรอ"ยูจินพูด   "จะมายุ่งกับฉันทำไม"    "ฉันมีเรื่องจะพูดด้วย คือฉันไม่เชื่อหรอกนะว่าเธอจะมาว่าฉันแบบนั้นแต่ฉันคิดว่าต้องมีคนแกล้งเราให้เราผิดใจกันน่ะ" ยูจินบอก  "ฉันก็อยากจะเชื่อนะแต่ว่าเธอไม่ได้พูดอย่างที่เพื่อนบอกกันใช่ไหม"  "ใช่ฉันไม่ได้พูดแบบนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว"  "งั้นแสดงว่าต้องมีใครแกล้งเราแต่ช่างมันเ๔อะยังไงเราก็คืนดีกันแล้วนะยูจิน อย่าไปเครียด"   "อืม ชินบี"  "อะไรล่ะ"  "ขอกอดหน่อยนะ"  "ได้สิ"   หลังจากวันนั้นจนมาถึงวันนี้   "ชินบีวันนี้วันปิดภาคเรียนแล้วเราก็ต้องแยกจากกันแล้วนะ ฉันมีของมาให้เธอเป็นตัวแทนจากฉันเพราะว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว  อ่ะนี่ฉันให้"    "โฮ! ยูจินมันสวยมากเลยนี่มันผ้าพันขอที่ฉันชอบนี่นาเธอไปซื้อมาจากไหน"   "ไม่ได้ซื้อทำเองฉันตั้งใจทำให้ชินบีเลยนะ"  "ขอบคุณนะยูจินฉันจะไม่ลืมเธอเลย  แต่ฉันก็มีของจะให้เธอเหมือนกัน อ่ะให้"  "นี่มันก็เป็นของที่ฉันชอบนี่ ขอบคุณนะชินบี"  ไว้เวลาที่เราสองคนจากกันคนใดคนหนึ่งก็ห้ามลืมซึ่งกันและกันนะ  ไปละชินบีขอให้โชคดี"   "เช่นกันยูจิน มา กอดหน่อยสิเพื่อนรัก"  ในที่สุดก็มีรากฐานมิตรภาพที่ไม่เสื่อม   ในที่สุดเรื่อนี้ก้จบไว้เจอกันในเรื่องต่อๆไปนะ บ๊ายบาย