Dark Blood กระชากหัวใจนายซาตาน
9.7
เขียนโดย Cannon
วันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.18 น.
10 ตอน
5 วิจารณ์
14.89K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2556 21.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) อริสเทรซิส1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เมื่อคืนฉันแทบจะไม่ได้นอน เพราะมัวแต่คิดเรื่องที่เอเธนส์เล่าให้ฟัง ฉันเนี่ยนะเคยคบกับเขา
แล้วยังเรื่องตัดความทรงจำอะไรนั่นอีก เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ อ่าจริงสิวันนี้มีนัดกับเทรซิสนี่น่า
ฉันพึ่งนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ฉันต้องไปทะเลกับเทรซิส นี่มันกี่โมงแล้วเนี่ยฉันยังไม่ได้แต่งตัวเลยให้ตายสิ
ใส่สีอะไรดีนะฉันพยายามเลือกว่าจะใส่ตัวไหนไปดีระหว่างเดรสเกาะอกสีฟ้า กับเดรสสายเดี่ยวสีขาว
เปลี่ยนเข้าเปลี่ยนออกอยู่นานสองนานแต่ก็ยังตัดสินใจไม่ได้สักที
ในขณะที่ฉันกำลังวุ่นอยู่นั้นเสียงออดก็ดังขึ้น ฉันจึงละความสนใจจากเสื้อผ้าลงไปเปิดประตู
"อ้าวแท็ก รีบจังฉันยังไม่แต่งตัวเลย"
"อ่า โทษทีนะตื่นเต้นไปหน่อย แหะๆ"
เทรซิสตอบแบบเขินอาย เมื่อฉันแกล้งพูดเสียงดุใส่ เขาสวมเสื้อเชิ๊ตแบบบางสีขาวคู่กับกางกางขาสั้นเท่าเข่าสีดำ ผมสีบรอนด์ทองที่ทุกวันเคยถูกเซ็ตให้ตั้งชี้นโด่เด่ วันนี้ถูกหวีลงให้เป็นหน้าม้า
ไม่ค่อยเห็นแท็ในลุคบ่อยนัก เพราะแท็กเอคยเวลาเขาแต่ตัวแบบนี้เขาจะดูน่ารักมากกว่าเท่เขาไม่ชอบให้คนอื่นมองว่าเขาน่ารัก แท็กจึงไม่ค่องแต่งลุคนี้เท่าไหร่ แต่เขาก็น่ารักจริงๆนั่นแหละ
"นายคิดว่าฉันจะใส่สีอะไรดีล่ะ ฟ้าหรือขาว"
ฉันหันไปถามเทรซิสตอนกำลังขึ้นบันได
"สีฟ้ามั้ย เธอชอบนิ"
เทรซิสพาตัวเองไปนั่งบนโซฟารับแขก แล้วตอบคำถามฉันแบบไม่มองหน้าด้วยซ้ำ
ฉันรีบจัดการไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นเดรสเกาะอกสีฟ้าอ่อนใส่คู่กับสร้อยรูปดอกไม้เข้ากับชุด
"รวบผมขึ้นจะดีกว่ามั้ง"
ฉันหมุนตัวอยู่หน้ากระจกสองสามรอบ ก่อนตัดสินใจรวบผมขึ้นแบบหลวมๆ ดูเปรี้ยวขึ้นมาหน่อย
จะโป้ไปรึเปล่านะ นี่ฉันกังวลมากไปรึเปล่าแค่ไปเที่ยวกับเพื่อนนะ แต่รู้สึกเหมือนไปเดทเลยเนอะ
"เป็นไงบ้าง สีฟ้าฉันใส่แล้วตลกไหม"
ฉันเดินลงมาจากบันไดแล้วเอ่ยปากถามเทรซิสที่กำลังให้ความสนใจกับหนังสือพิมพ์อยู่
"...เธอทำฉันอึ้งได้ตลอดเวลาเลยนะ"
เทรซิสนิ่งไปซักพักแล้วก็พูดออกมาเสียงเบาจนฉันแทบจะไม่ได้ยิน
แต่คำพูดที่แผ่วเบานั้นกับทำให้ใบหน้าฉันร้อนขึ้นมาดื้อๆ
"ไปกันได้ยัง ฉันอยากไปทะเลใจจะขาดแล้ว"
"อือ ไปสิ"
ฉันกับเทรซิสขับรถมาถึงทะเลใช้เวลาไม่นานอย่างที่คิดไว้ ระหว่างทางเราไม่ได้พูดอะไรกันมากนักเพราะฉันมัวแต่ร้องเพลงอย่างอารมณ์ดีอยู่ เลยไม่ได้สนใจเทรซิสเท่าไหร่
"ว้าว ถึงแล้วไปเล่นน้ำกัน"
ทันทีที่ลงจากรถฉันก็ลากเทรซิสลงไปเล่นน้ำทันที ดูเหมือนเจ้าตัวจะเต็มใจซะด้วย
"เล่นเป็นเด็กไปได้นะเธอ"
"มาทะเลก็ต้องมาเล่นน้ำสิ ไม่งั้นจะมาทำไม"
ฉันหันไปทำหน้าบึ้งใส่เขาแล้ววิ่งลงน้ำไป ลมทะเลพัดปะทะเข้ากับใบหน้าของฉัน บอกได้เลยว่ารู้สึกดีสุดๆ ฉันลองเอาเท้าไปแตะน้ำทะเลที่พักขึ้นมาบนหาด อ่าน้ำเย็นชะมัดไม่เล่นแล้วดีกว่า
"อ้าวทำไมรีบขึ้นล่ะ"
เทรซิสที่ยืนดูอยู่เอ่ยปากถามเมื่อเห็นฉันรีบขึ้นจากน้ำโดยที่ตัวโดนน้ำไปนิดเดียว
"น้ำบ้านี่สิเย็นชะมัดเลย ไม่เล่นแล้วไปหาอะไรกินกันดีกว่าเนอะ"
"จริงๆเลย งั้นไปกินในโรงแรมดีกว่าจะได้เอาของไปเก็บที่ห้องด้วย"
"คร๊าบ คุณชายหัวทอง"
ฉันทำเสียงล้อเลียนเทรซิสไส่ เขาก็หันมาแยกเขี้ยวใส่ฉันแล้วก็เอามือมาโอบไหล่ฉันโยกไปมา
"เตี้ยลงรึเปล่าเนี่ย"
เทรซิสหันมาถามฉันทั้งที่มือยังโอบไหล่ฉันอยู่
"คนบ้าอะไรเตี้ยลง นายนั่นแหละสูงขึ้น ไอ้เสาไฟ"
เขาหัวเราะชอบใจในคำพูดของฉัน นี่ฉันพูดผิดตรงไหนเนี่ย ก็เขานั่นแหละที่สูงเองฉันไม่ได้เตี้ยสักหน่อยนะ
เทรซิสพาฉันมาพักที่โรงแรมไม่ไกลจากทะเลนักเขาจองห้องพักที่มีห้องนอนแยกสองห้อง ห้องของฉันมีระเบียงสามารถมองเห็วิวทะเลข้างนอกได้อย่างชัดเจน
"ก๊อกๆๆ คุณหนูอริสเมื่อไหร่จะเสด็จออกไปทานอาหารค่ำล่ะครับ"
ไม่บอกก็รู้ว่าเสียงกวนโอ๊ยแบบนี้เสียงใคร
"ไปแล้วค่ะ"
เทรซิสเลือกสั่งอาหารขึ้นมาทานบนห้องเพราะเขาบอกว่าข้างล่างคนมันเยอะ หลังจากที่จัดการอาหารบนโต๊ะจนหมดฉันก็มานั่งดูโทรทัศน์ แทรซิสตามมาทีหลังส่งแก้วไวน์ให้ฉันก่อนจะนั่งลงข้างๆ
"นี่อริส เธอรู้รึเปล่าว่าทำไมเมื่อ4ปีที่แล้วฉันถึงไปอยู่ต่างประเทศ"
"..."
"ฉันไม่ได้ไปช่วยงานพ่ออย่างเดียวหรอกนะ ที่ฉันไปเพราะเรื่องพ่อของเธอ"
แน่นอนคำพูกของเทรซิสเรียกควาสนใจจากฉันได้ดีเลยทีเดียว
พ่อนั้นหรอ ฉันลืมเรื่องผู้ชายคนนี้ไปนานเลย
แล้วยังเรื่องตัดความทรงจำอะไรนั่นอีก เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ อ่าจริงสิวันนี้มีนัดกับเทรซิสนี่น่า
ฉันพึ่งนึกขึ้นได้ว่าวันนี้ฉันต้องไปทะเลกับเทรซิส นี่มันกี่โมงแล้วเนี่ยฉันยังไม่ได้แต่งตัวเลยให้ตายสิ
ใส่สีอะไรดีนะฉันพยายามเลือกว่าจะใส่ตัวไหนไปดีระหว่างเดรสเกาะอกสีฟ้า กับเดรสสายเดี่ยวสีขาว
เปลี่ยนเข้าเปลี่ยนออกอยู่นานสองนานแต่ก็ยังตัดสินใจไม่ได้สักที
ในขณะที่ฉันกำลังวุ่นอยู่นั้นเสียงออดก็ดังขึ้น ฉันจึงละความสนใจจากเสื้อผ้าลงไปเปิดประตู
"อ้าวแท็ก รีบจังฉันยังไม่แต่งตัวเลย"
"อ่า โทษทีนะตื่นเต้นไปหน่อย แหะๆ"
เทรซิสตอบแบบเขินอาย เมื่อฉันแกล้งพูดเสียงดุใส่ เขาสวมเสื้อเชิ๊ตแบบบางสีขาวคู่กับกางกางขาสั้นเท่าเข่าสีดำ ผมสีบรอนด์ทองที่ทุกวันเคยถูกเซ็ตให้ตั้งชี้นโด่เด่ วันนี้ถูกหวีลงให้เป็นหน้าม้า
ไม่ค่อยเห็นแท็ในลุคบ่อยนัก เพราะแท็กเอคยเวลาเขาแต่ตัวแบบนี้เขาจะดูน่ารักมากกว่าเท่เขาไม่ชอบให้คนอื่นมองว่าเขาน่ารัก แท็กจึงไม่ค่องแต่งลุคนี้เท่าไหร่ แต่เขาก็น่ารักจริงๆนั่นแหละ
"นายคิดว่าฉันจะใส่สีอะไรดีล่ะ ฟ้าหรือขาว"
ฉันหันไปถามเทรซิสตอนกำลังขึ้นบันได
"สีฟ้ามั้ย เธอชอบนิ"
เทรซิสพาตัวเองไปนั่งบนโซฟารับแขก แล้วตอบคำถามฉันแบบไม่มองหน้าด้วยซ้ำ
ฉันรีบจัดการไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นเดรสเกาะอกสีฟ้าอ่อนใส่คู่กับสร้อยรูปดอกไม้เข้ากับชุด
"รวบผมขึ้นจะดีกว่ามั้ง"
ฉันหมุนตัวอยู่หน้ากระจกสองสามรอบ ก่อนตัดสินใจรวบผมขึ้นแบบหลวมๆ ดูเปรี้ยวขึ้นมาหน่อย
จะโป้ไปรึเปล่านะ นี่ฉันกังวลมากไปรึเปล่าแค่ไปเที่ยวกับเพื่อนนะ แต่รู้สึกเหมือนไปเดทเลยเนอะ
"เป็นไงบ้าง สีฟ้าฉันใส่แล้วตลกไหม"
ฉันเดินลงมาจากบันไดแล้วเอ่ยปากถามเทรซิสที่กำลังให้ความสนใจกับหนังสือพิมพ์อยู่
"...เธอทำฉันอึ้งได้ตลอดเวลาเลยนะ"
เทรซิสนิ่งไปซักพักแล้วก็พูดออกมาเสียงเบาจนฉันแทบจะไม่ได้ยิน
แต่คำพูดที่แผ่วเบานั้นกับทำให้ใบหน้าฉันร้อนขึ้นมาดื้อๆ
"ไปกันได้ยัง ฉันอยากไปทะเลใจจะขาดแล้ว"
"อือ ไปสิ"
ฉันกับเทรซิสขับรถมาถึงทะเลใช้เวลาไม่นานอย่างที่คิดไว้ ระหว่างทางเราไม่ได้พูดอะไรกันมากนักเพราะฉันมัวแต่ร้องเพลงอย่างอารมณ์ดีอยู่ เลยไม่ได้สนใจเทรซิสเท่าไหร่
"ว้าว ถึงแล้วไปเล่นน้ำกัน"
ทันทีที่ลงจากรถฉันก็ลากเทรซิสลงไปเล่นน้ำทันที ดูเหมือนเจ้าตัวจะเต็มใจซะด้วย
"เล่นเป็นเด็กไปได้นะเธอ"
"มาทะเลก็ต้องมาเล่นน้ำสิ ไม่งั้นจะมาทำไม"
ฉันหันไปทำหน้าบึ้งใส่เขาแล้ววิ่งลงน้ำไป ลมทะเลพัดปะทะเข้ากับใบหน้าของฉัน บอกได้เลยว่ารู้สึกดีสุดๆ ฉันลองเอาเท้าไปแตะน้ำทะเลที่พักขึ้นมาบนหาด อ่าน้ำเย็นชะมัดไม่เล่นแล้วดีกว่า
"อ้าวทำไมรีบขึ้นล่ะ"
เทรซิสที่ยืนดูอยู่เอ่ยปากถามเมื่อเห็นฉันรีบขึ้นจากน้ำโดยที่ตัวโดนน้ำไปนิดเดียว
"น้ำบ้านี่สิเย็นชะมัดเลย ไม่เล่นแล้วไปหาอะไรกินกันดีกว่าเนอะ"
"จริงๆเลย งั้นไปกินในโรงแรมดีกว่าจะได้เอาของไปเก็บที่ห้องด้วย"
"คร๊าบ คุณชายหัวทอง"
ฉันทำเสียงล้อเลียนเทรซิสไส่ เขาก็หันมาแยกเขี้ยวใส่ฉันแล้วก็เอามือมาโอบไหล่ฉันโยกไปมา
"เตี้ยลงรึเปล่าเนี่ย"
เทรซิสหันมาถามฉันทั้งที่มือยังโอบไหล่ฉันอยู่
"คนบ้าอะไรเตี้ยลง นายนั่นแหละสูงขึ้น ไอ้เสาไฟ"
เขาหัวเราะชอบใจในคำพูดของฉัน นี่ฉันพูดผิดตรงไหนเนี่ย ก็เขานั่นแหละที่สูงเองฉันไม่ได้เตี้ยสักหน่อยนะ
เทรซิสพาฉันมาพักที่โรงแรมไม่ไกลจากทะเลนักเขาจองห้องพักที่มีห้องนอนแยกสองห้อง ห้องของฉันมีระเบียงสามารถมองเห็วิวทะเลข้างนอกได้อย่างชัดเจน
"ก๊อกๆๆ คุณหนูอริสเมื่อไหร่จะเสด็จออกไปทานอาหารค่ำล่ะครับ"
ไม่บอกก็รู้ว่าเสียงกวนโอ๊ยแบบนี้เสียงใคร
"ไปแล้วค่ะ"
เทรซิสเลือกสั่งอาหารขึ้นมาทานบนห้องเพราะเขาบอกว่าข้างล่างคนมันเยอะ หลังจากที่จัดการอาหารบนโต๊ะจนหมดฉันก็มานั่งดูโทรทัศน์ แทรซิสตามมาทีหลังส่งแก้วไวน์ให้ฉันก่อนจะนั่งลงข้างๆ
"นี่อริส เธอรู้รึเปล่าว่าทำไมเมื่อ4ปีที่แล้วฉันถึงไปอยู่ต่างประเทศ"
"..."
"ฉันไม่ได้ไปช่วยงานพ่ออย่างเดียวหรอกนะ ที่ฉันไปเพราะเรื่องพ่อของเธอ"
แน่นอนคำพูกของเทรซิสเรียกควาสนใจจากฉันได้ดีเลยทีเดียว
พ่อนั้นหรอ ฉันลืมเรื่องผู้ชายคนนี้ไปนานเลย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ