Dark Blood กระชากหัวใจนายซาตาน

9.7

เขียนโดย Cannon

วันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.18 น.

  10 ตอน
  5 วิจารณ์
  14.82K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2556 21.53 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เปิดตำนาน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ฉันไม่รู้..ว่าที่นี่คือที่ไหน

ฉันไม่รู้ว่า..ฉันมายืนอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร

แต่ที่รู้แน่ๆ ที่ ที่ฉันยืนอยู่ตรงนี้ มันไม่ใช่ความจริงแน่นอน

ฉันอาจจะแค่ฝันไป..แต่มันเป็นฝันร้ายหรือฝันดีกันล่ะ

เพราะที่ที่ฉันยืนอยู่ตรงนี้ มันช่างว่างเปล่า

ผืนดินไม่มีแม้กระทั่งต้นหญ้าหรือสิ่งมีชีวิตใดๆ

บนท้องฟ้าก็ไม่ได้เป็นสีฟ้าอย่างที่ควรจะเป็น มันถูกบดบังด้วยกลุ่มหมอกควัน

ยิ่งทำให้บรรยากาศดูน่าหดหู่ยิ่งนักเหมือนอยู่ในหนังสงครามเรื่องไหนสักเรื่อง..

อยู่ๆก็มีใครบางคน ปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางกลุ่มหมอกควัน

เขาสวมชุดคลุมสีแดงสะดุดตา แต่ด้วยระยะทางบวกกับสภาพกาศที่ไม่เต็มใจนัก

ทำให้ฉันมองไม่เห็นใบหน้าของเขา

ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใครหรือแม้กระทั่งมาจากไหน

แต่ทำไม..ทำไม..ดวงตาที่เคยแห้งพร่าของฉันตอนนี้มันได้มีน้ำใสๆเอ่อขึ้นมาจนล้นขอบตา

ฉันรู้ว่ามันไม่ใช่น้ำตาแ่ห่งความเสียใจ..หรือความหวาดกลัว

มันเหมือนกลับว่าฉันได้เจอสิ่งสำคัญที่ตามหามันมานานแสนนาน

ทำไมกันนะ...ทำไมฉันถึงรู้สึกแบบนั้น

 

กริ๊งง..กริ๊งง..

ฉันถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยเสียงนาฬิกาปลุก ฉันไม่แน่ใจว่าฉันฝันแบบนี้ซ้ำกันมากี่รอบแล้ว

น่าจะ4-5วันแล้วเห็นจะได้ บางที่ฉันอาจจะเครียดเกินไป

ก็คิดคิดอยู่เหมือนกันว่าน่าจะลองไปพบหมอจิตแพทย์ดูสักครั้ง

วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ฉันพาตัวเองมาถึงที่มหาวิทยาลัยด้วยรถประจำทาง

มันอาจจะลำบากนิดหน่อย แต่มันก็เป็นวิธีหนึ่งที่ฉันจะประหยัดเงินในกระเป๋าได้ ฉันก็จะทำ

ทุกชีวิตในมหาลัยดำเนินไปอย่างปกติ

ตอนนี้ฉันนั่งกินข้าวอยู่ในโรงอาหาร ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมฉันถึงนั่งคนเดียว

เนื่องจากฉันเป็นคนที่ค่อนข้างเข้ากับคนอื่นได้ยาก มันก็เลยทำให้ฉันไม่ค่อยมีเพื่อนสักเท่าไหร่

แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่มีนะ 

"ขอนั่งด้วยคนนะครับ"

ฉันเงยหน้าขึ้นมองต้นเสียง ยังไม่ทันจะอนุญาตผู้ชายตรงหน้าก็นั่งลงในฝั่งตรงข้ามฉัน

เอ๋!!

ฉันจำไม่ได้เลยว่ามีผู้ชายหน้าตาดีขนาดนี้อยู่ในโรงเรียนนี้ด้วย 

ผู้ชายหน้าตาหล่อคมปนเจ้าเล่ห์ ปากของเขาเป็นสีแดงสด เรียวเล็กได้รูป

นัยน์ตาสีดำสนิทราวกับแก้วเจียระไนเม็ดงาม รับกับผมสีดำเงา

ใบหน้าของเขาทำให้ผู้ที่พึ่งพบเห็นเป็นครั้งแรกอย่างฉันรู้สึกได้ถึงอันตรายถ้าเข้าไปใกล้เขา

แต่ในทางกลับกันก็รู้สึกลุ่มหลงเขาจนยากที่จะถอนตัว

"มีอะไรรึครับ"

ผู้ชายเจ้าเสน่ห์ตรงหน้าเอ่ยถามเมื่อจับได้ว่าฉันลอบมองเขาอยู่

"ไม่เคยเห็นหน้าเลย"

เขาละความสนใจจากจานข้าวมาสนใจฉันแทน นัยน์ตาสีดำของเขาจ้องมาที่ฉัน

ราวกับว่ากำลังประเมินอะไรสักอย่าง อยู่ดีๆหัวใจของฉันก็เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ

เกิดอะไรขึ้นกับตัวฉันกันเนี่ย

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา